Σιγά να μην προχωρούσε ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη!

"Την κάνουν" με ελαφρά πηδηματάκια από το έργο που ενοχλεί τους Αμερικανούς οι δύο χώρες...

Η Ελλάδα και η Βουλγαρία απέτυχαν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη.

Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Boiko Borisov, επικαλέσθηκε περιβαλλοντικές ανησυχίες, αναφέροντας ότι το πρόγραμμα θα επηρέαζε αρνητικά το Μπουργκάς που είναι ένα θέρετρο της Μαύρης θάλασσας.

Το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα αγαπητό σε εμάς, είπε ο Borisov στην συνάντηση που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.

Ο Παπανδρέου επανέλαβε την ισχυρή δέσμευση της Ελλάδας σχετικά με το έργο. Είπε ότι η χώρα του ενδιαφέρεται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του, αλλά θα περιμένουμε για την εκτίμηση των εμπειρογνωμόνων για τους κινδύνους.
ΠΗΓΗ: http://www.bnr.bg/sites/horizont/News/Business/Pages/0727papa.aspx
http://taxalia.blogspot.com/

Δεν μας είπαν τίποτα οι Βούλγαροι, που αγαπούν το περιβάλλον, για τα τοξικά απόβλητα με τα οποία μολύνουν τον Άρδα και τον Έβρο!

Το παραμύθι του 1.000.000 δημοσίων υπαλλήλων

Ένας “χρήσιμος μύθος” καταρρέει με χάρη.
Η απογραφή, που ξεκίνησε ως απαξιωτικού ύφους απειλή του κ. Παπακωνσταντίνου προς τους “ρεμπεσκέδες του Δημοσίου” ότι θα τους απογράψει, σε γενικές γραμμές ολοκληρώθηκε.
Απογράφηκαν σχεδόν όλοι, “το πάσης φύσεως προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης”.

Τα τελευταία χρόνια, αλλά με ιδιαίτερη ένταση τους τελευταίους μήνες, το Δημόσιο και οι απασχολούμενοι σ' αυτό αποτέλεσαν τον πιο εύκολο στόχο, τον αποδιοπομπαίο τράγο της ελληνικής εκδοχής της κρίσης.
Κατά καιρούς ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα τερατολογικά σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Όσους νόμιζε ο καθένας ότι χρειαζόταν για να τρομάξει το ακροατήριό του. Το ένα εκατομμύριο πάντως θεωρείτο πέραν πάσης αμφιβολίας. “Είμαστε σοβιετία, χώρα δημοσίων υπαλλήλων” απελπίζονταν οι ρήτορες.

Φυσικά τα επίσημα στοιχεία του Προϋπολογισμού ήταν γνωστά και σαφή: Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 400 χιλιάδες και 175 χιλιάδες οι ένστολοι.
Η απογραφή για κάποιον περίεργο λόγο θεωρήθηκε πιο έγκυρος και καινοτόμος τρόπος.
Τελικά “το πάσης φύσεως προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης” φτάνει τις 750 χιλιάδες συμπεριλαμβανομένων και των συμβασιούχων, και των ωρομισθίων, και των εποχικών, τους οποίους συμπεριέλαβε στην απογραφή η κυβέρνηση για να φουσκώσει το νούμερο.
Απογράφηκαν ακόμα και αυτοί που οι συμβάσεις τους λήγουν την ερχόμενη εβδομάδα.

Σε κάθε περίπτωση, η αναλογία των δημοσίων υπαλλήλων και του μισθολογικού τους κόστους στην Ελλάδα είναι σχετικά χαμηλή για τα δεδομένα της Ε.Ε.
Αυτή είναι μια άβολη αλήθεια για όσους έλεγαν ότι μόλις γδάρουμε τους δημοσίους υπαλλήλους όλα θα στρώσουν.
Φυσικά υπάρχουν θέματα με τη λειτουργία του Δημοσίου. Θέματα διοίκησης.
Και τη διοίκηση, τον σχεδιασμό, τις προσλήψεις τις ρυθμίζουν οι κυβερνήσεις και όχι οι υπάλληλοι.
Ενδιαφέρον έχει επίσης η εσωτερική σύνθεση του πλήθους των απασχολούμενων στο Δημόσιο.
Οι ένστολοι δεν είναι υπερβολικά πολλοί για μια δημοκρατία και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Βύσσεια 2010

Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο Χρήστο Ορμανλίδη και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου "Στέφανος Καραθεοδωρής" για την πολύ όμορφη αποψινή εκδήλωση.

Το πρόγραμμα για τις δύο επόμενες ημέρες έχει ως εξής:

Δευτέρα 26/07/2010

Εξωκλήσι Αγίας Παρασκευής
07:00-10:00 Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

Πλατεία Ν. Βύσσας
21:30 Βραβεύσεις αριστούχων μαθητών Γυμνασίου-Λυκείου Ν. Βύσσας
22:00 Μουσικοκινητικό δρώμενο, αφιερωμένο στο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής

Τρίτη 27/07/2010

Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
21:30 Θεατρική παράσταση από το Θεατρικό Εργαστήρι Ορεστιάδας "Διόνυσος" με τίτλο: "Βγάλ' τον Υπουργό απ' την πρίζα"

Πίνακες αναπληρωτών όλων των κλάδων

Αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα http://e-aitisi.sch.gr/ οι προσωρινοί πίνακες αναπληρωτών όλων των κλάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Τυχόν ενστάσεις πρέπει να υποβληθούν από τη Δευτέρα 26/07/2010 έως και την Τετάρτη 28/07/2010.

Το σχέδιο Σαμαρά για αποκατάσταση της αδικίας στους χαμηλοσυνταξιούχους

Παρά τις τεχνητές ενέσεις αισιοδοξίας, μέσω του επικοινωνιακού μπαράζ «καλών ειδήσεων», η πραγματικότητα εξακολουθεί να υψώνεται αμείλικτη μπροστά στα μάτια των πολιτών. Η ύφεση, που τα μέτρα της κυβέρνησης, ελέω μνημονίου, επιτείνουν, οδηγεί χιλιάδες επιχειρήσεις στο «λουκέτο», στρατιές εργαζόμενων στην ανεργία, την κοινωνία στην απόγνωση.

Η πλέον άδικη έως απάνθρωπη, όμως, επίπτωση των μέτρων που προκάλεσε το μνημόνιο συνιστά αναμφίβολα η περικοπή των συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους. Χωρίς αναστολές απέναντι στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, και ενώ ο πληθωρισμός κινείται σε αριθμούς δυσθεώρητους, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασε, με πρόσχημα τις εντολές της Τρόικα, να «πετσοκόψει» τις συντάξεις.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα, που έχει δημοσιευθεί και στα ΜΜΕ, με την εξωφρενική μείωση που υφίσταται ένας συνταξιούχος των 861 ευρώ μικτά, ο οποίος ενώ ετησίως ελάμβανε 12.054 με τις περικοπές θα λαμβάνει 11.132, δηλαδή μείον 922 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίσουμε τη μείωση της αγοραστικής του δύναμης από τον καλπασμό του πληθωρισμού.

Κι όμως ο Γ. Παπανδρέου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιέγραφε διαφορετικά τις προθέσεις του απέναντι στους συνταξιούχους : «Δεν τάζουμε λαγούς με πετραχήλια, αλλά ζητάμε αξιοπρέπεια και σεβασμό για τα περήφανα γηρατειά, όπως έλεγε ο Αντρέας Παπανδρέου» (25.5.09).

Ως πρωθυπουργός, όμως, πραγματοποίησε στροφή 180 μοιρών υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση όφειλε να προβεί σε δραστικές παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό και χωρίς την Τρόικα, καθώς […] θα είχαμε μια χώρα να πληρώνει συντάξεις και τίποτα άλλο» (8.7.10)

Αυτή την κοινωνική αδικία απέναντι στους συνταξιούχους ο Αντώνης Σαμαράς δεσμεύτηκε να την επανορθώσει.
Στο ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε με τον τίτλο «Στρατηγική Ελπίδας για την Έξοδο από την Κρίση» ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είπε:
«Χρειαζόμαστε Επανορθωτικά Μέτρα, δηλαδή διορθώσεις μεγάλων σφαλμάτων στις περικοπές που ήδη έγιναν. Και προκάλεσαν μεγάλες αδικίες, με ελάχιστο δημοσιονομικό όφελος.

Για παράδειγμα η αποκατάσταση των συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους. Που μπορεί να αποκατασταθεί άμεσα – σε σημαντικό μέρος ή συνολικά.

Και είναι δέσμευσή μας να το κάνουμε! Και για να μην έχουμε πρόβλημα με το Μνημόνιο, αφού ακόμα δεν θα έχουμε απαλλαγεί από τις δεσμεύσεις του, πρέπει να «κόψουμε» απ’ αλλού.»

Και η περικοπή απ’ αλλού δεν είναι κενή ρητορεία αλλά συγκεκριμένες προτάσεις με κωδικούς και ποσά, που περιλαμβάνουν το κτύπημα του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, τα κονδύλια για Συμβούλια και Επιτροπές, για Οδοιπορικά, για Ενοίκια, για Δημόσιες Σχέσεις, για Αμοιβές Φυσικών και Νομικών Προσώπων για λοιπές Λειτουργικές Δαπάνες, για Επιχορηγήσεις Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου.
Δαπάνες που είναι σπατάλες και η πρόταση περικοπής τους για κάποιες από αυτές ανήκει στην ΑΔΕΔΥ.

Η κυβέρνηση επέλεξε τελικά τον «εύκολο» δρόμο: να σφίξει, δηλαδή, το ζωνάρι των συνταξιούχων, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις των μέτρων της, αψηφώντας τους κινδύνους που απειλούν την κοινωνική συνοχή.

Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει απαθής απέναντι σε ό,τι διαπράττεται απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Προτείνοντας την εναλλακτική οδό εξόδου από την κρίση, στέκεται με ευθύνη και αποφασιστικότητα δίπλα στον πολίτη που υφίσταται τις κυβερνητικές επιλογές. Και αυτή τη στάση θα εξακολουθεί να τηρεί με συνέπεια».
ΠΗΓΗ: http://taxalia.blogspot.com/

Περί ανωνυμίας και άλλα φαιδρά...

Ο Τύπος χαρακτηρίζεται από πολλούς τέταρτη εξουσία. Η αίσθηση που επικρατεί είναι πως έχει υπερβεί τις άλλες θεσμοθετημένες εξουσίες και ασκεί επιρροή δυσανάλογη για μια ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας. Έχει μετατραπεί, όχι ότι παλαιότερα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα, σε διαμορφωτή καταστάσεων και εξελίξεων που στρεβλώνουν ακόμη και το ίδιο το νόημα της ύπαρξης του.

Η ενημέρωση τίθεται πλέον με εισαγωγικά στις συζητήσεις.
Ποιος το περίμενε, στην εποχή που η είδηση μπορεί ταχύτατα να κάνει το γύρω του κόσμου, να μας έχουν κάνει τόσο δύσπιστους σ' ό,τι ακούμε! Κι αυτό είναι έργο, κατόρθωμα των "έγκυρων" μέσων. Άραγε αναρωτήθηκαν ποτέ ιδιοκτήτες και "λειτουργοί" πόση ευθύνη έχουν για την απαξίωση αυτή; Ή μήπως το μεθύσι της δύναμης και η αλλαζονεία που το ακολουθεί δεν τους το επέτρεψε;
Ο κόσμος έχει αντιληφθεί το ρόλο τους και αποστρέφει το πρόσωπο.

Έτσι προέκυψε η ανάγκη της ενημέρωσης από τα blogs, πάντα βέβαια με την επιφύλαξη κι εκεί μήπως εξυπηρετείται κάποιο συμφέρον.
Δεν είναι πανάκεια, δεν είναι ό,τι αντικειμενικότερο, είναι όμως η δυνατότητα του αναγνώστη να λάβει πολλαπλά ερεθίσματα, να διασταυρώσει πληροφορίες, να συγκρίνει απόψεις, να σχολιάσει κι όλα αυτά γρήγορα, άμεσα και ανέξοδα.

Προτίμησα τη δημιουργία ενός blog με την υπογραφή μου, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμα όσων έχουν διαφορετική προσέγγιση στο θέμα και προτιμούν την "ανωνυμία".
Το παρακάτω κείμενο από το newsblog.gr είναι εύγλωττο της κατάστασης που παρακολουθούμε.

Κυβερνητική ψύχωση με τα blogs και sites…

Εάν η Κυβέρνηση επεδείκνυε τέτοια διάθεση για την τακτοποίηση άλλων πολύ σοβαρότερων ζητημάτων, όπως η Δημόσια Δωρέαν Υγεία ή η Δημόσια Παιδεία ή για τις Δημόσιες Προμήθειες, με αυτή που φαίνεται ότι επιδεικνύει για την κατάργηση της δήθεν ανωνυμίας των blogs και των sites, τότε σίγουρα θα βλέπαμε μία άλλη Ελλάδα.
Πρόκειται τελικά περί ψύχωσης, με τη λέξη χωρίς εισαγωγικά.
Συνεπικουρούμενη στη διάχυση ενός απίστευτου ψεύδους από κάποιους δήθεν ειδήμονες επί του θέματος δημοσιογράφους (από αυτούς που μιλάνε από την εξάρθρωση της 17Ν μέχρι τα αίτια για την εξάπλωση του Η1Ν1), το νυν κυβερνητικό σχήμα μοιάζει να μην μπορεί να καταλάβει ορισμένα αυτονόητα.

Πρώτο και καλύτερο ότι ΔΕΝ υπάρχει ανωνυμία. Ότι αντίθετο ακούγεται είναι απλά το άλλοθι για να δημιουργείται το κατάλληλο υπόστρωμα.
Οι Αρχές μπορούν και όταν θέλουν μαθαίνουν σε μερικά λεπτά ποιός βρίσκεται πίσω από μία ip.

Το δεύτερο που δεν μπορεί να καταλάβουν οι αρμόδιοι υπουργοί είναι ότι οι Νόμοι της Ελλάδας ισχύουν για την Ελλάδα και μόνο. Δεν ισχύουν ας πούμε για την Ακτή του Ελεφαντοστού ή τα νησιά Τουβαλού. Εάν λοιπόν κάποιος έχει ένα site που η κατάληξη του είναι .tv, δηλαδή βρίσκεται έστω και εικονικά στα νησιά Τουβαλού από όπου και το .tv τί θα κάνουν τα αρμόδια… διωκτικά όργανα; Θα .. συλλαμβάνουν το δράστη στον Ειρηνικό; Προφανώς και όχι.
Ομοίως, ακόμα και μία κατάληξη .gr δεν σημαίνει ότι ο συντάκτης βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά αντίθετα θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε στον κόσμο.

Τρίτο που δεν μπορούν να καταλάβουν τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα είναι ότι όλο αυτό το ιδιόμορφο σύστημα ενημέρωσης, με τις παθογένειες, τις υπερβολές και ότι άλλο αρνητικό μπορεί να πει κανείς, δημιουργήθηκε γιατί πολύ απλά ο πολίτης βαρέθηκε την κατευθυνόμενη ενημέρωση. Κατευθυνόμενη ενημέρωση με στοιχεία απίστευτης ψευδότητας (βλέπε ρεπορτάζ για την επίσκεψη Ερντογάν που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε), με στοιχεία εξόφθαλμων επιχειρηματικών ανταγωνισμών, με στοιχεία εξόφθαλμης φιλο – κυβερνητικής προπαγάνδας μόνο και μόνο για να ανταποδοθεί αυτό σε ένα … άλλο επίπεδο (και ο νοών νοείτο).

Για να γίνει αντιληπτό πόσο γελοίος γίνεται καμία φορά ο κυβερνητικός σχεδιασμός, σε μία από τις πρόσφατες διαρροές για να δοκιμαστούν τα αντανακλαστικά και οι αντοχές των πολιτών, αναφέρθηκε ως επιχείρημα ότι «δεν νοείται μία εταιρεία να μην έχει τον εκπρόσωπο της».
Θεωρεί δηλαδή δεδομένο το κυβερνητικό επιτελείο ότι πίσω από κάθε προσπάθεια βρίσκεται και μία … εταιρεία και όχι ένας, δύο ή τρεις άνθρωποι που μοιράζονται το μεράκι τους και κάνουν αυτό που τους αρέσει.

Σε κάθε περίπτωση, το έχουμε ήδη επισημάνει στο πρόσφατο παρελθόν, η παρούσα Κυβέρνηση και ειδικότερα ο Πρόεδρος της, εμφανιζόταν προεκλογικά με το προσωπείο του «τεχνολογικά εξελιγμένου» και του ανθρώπου που μπορεί να κατανοήσει πέντε πράγματα παραπάνω από ένα άλλο μυαλό που πάσχει ήδη από αρτηριοσκλήρωση.
Τελικά, αυτό το προσωπείο έφυγε πάρα πολύ γρήγορα…


Υ.Γ: Εάν θέλετε να βάλετε κανόνες ξεκινήστε από το βασικό μέτοχο και την ύπαρξη ασυμβίβαστου μεταξύ άλλων ιδιοτήτων και αυτή του ιδιοκτήτη – μετόχου σε μέσο μαζικής ενημέρωσης και μετά μπορεί να αρχίσει η συζήτηση…

Πρόσκληση σε συνέντευξη

Καλούνται από το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων οι υποψήφιοι διευθυντές εκπαίδευσης για συνέντευξη κατά περιφέρεια ως ακολούθως:

Θεσσαλία στις 26 Ιουλίου

Δυτική Μακεδονία στις 27 Ιουλίου

Νησιά Ιονίου στις 27 Ιουλίου

Στερεά Ελλάδα στις 28 Ιουλίου

Νότιο Αιγαίο στις 28 Ιουλίου

Δυτική Ελλάδα στις 29 Ιουλίου

Κρήτη στις 29 Ιουλίου

Αν. Μακεδονία & Θράκη στις 30 Ιουλίου

Βόρεοο Αγαίο στις 30 & 31 Ιουλίου

Κεντρική Μακεδονία στις 31 Ιουλίου & 2 Αυγούστου

Αττική στις 3 & 4 Αυτγούστου

Παραμύθια το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον»

Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ενέργειας & Φυσικών Πόρων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Βοιωτίας, κ. Μιχάλης Γιαννάκης, σχετικά με την ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής για το Πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον», έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει επιλέξει συνειδητά να παίξει επικοινωνιακά παιχνίδια, αναφορικά με τη Βελτίωση της Ενεργειακής Απόδοσης των Κτηρίων.

Μετά τις Υπουργικές εξαγγελίες του Ιανουαρίου και του Μαρτίου, η κυβέρνηση εξήγγειλε χτες, για τρίτη φορά, το πρόγραμμα “Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον”.

Θυμίζουμε, όμως, για μια ακόμα φορά, ότι το Πρόγραμμα θα παραμείνει ανεφάρμοστο, όσο εκκρεμεί η έκδοση των απαραίτητων Προεδρικών Διαταγμάτων για τα προσόντα των Ενεργειακών Επιθεωρητών και τις Τεχνικές Οδηγίες, που προβλέπονται στην Υπουργική Απόφαση για το ΚΕΝΑΚ.

Παρά τις επισημάνσεις μας, για τις ελλείψεις στο θεσμικό πλαίσιο, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής συνειδητά παραπλανά τους πολίτες.

Σε ένα έτοιμο και ώριμο -μετά από μακρά διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς- σχέδιο, που κληρονόμησε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση επιφέρει και ανακοινώνει ανά τρίμηνο αλλαγές, χωρίς να μπορεί -εννέα μήνες τώρα- να εφαρμόσει.

Μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις του αρμόδιου Υπουργείου, περιμένουμε, επιτέλους, μια σαφή απάντηση: Μπορεί, σήμερα, ο Έλληνας πολίτης να ενταχθεί στο πρόγραμμα και να προβεί στις εργασίες ενεργειακής βελτίωσης του σπιτιού του;».

Ξεκινούν οι συνεντεύξεις

Από το επόμενο Σαββατοκύριακο ξεκινά η διαδικασία της συνέντευξης των υποψήφιων διευθυντών εκπαίδευσης με πρώτους κληθέντες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο.

Ζήτημα ζωής

Η 4χρονη Γεωργία από τη Ν. Βύσσα του Έβρου χρειάζεται την βοήθεια όλων μας.
Βρίσκεται σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και είναι μεγάλη ανάγκη να βρεθούν χρήματα καθώς η κατάσταση της υγείας της είναι σοβαρή.

Την Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010 και ώρα 21.30΄ στην κεντρική πλατεία Ορεστιάδας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση αλληλεγγύης.

Για όσους θέλουν να βοηθήσουν τη μικρή Γεωργία, έχει ανοίξει ο παρακάτω λογαριασμός: ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Αρ.Λογ/μου:185 01 026731 72 , IBAN GR47 0430 1120 0018 5010 2673 172 BIC: ΑΒGRGRAA

Άλλο δολοφονία άλλο εκτέλεση

Πολύ λυπηρό και ταυτόχρονα ανησυχητικό το γεγονός της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια.
Είναι προφανές ότι κάποια συμφέροντα που εθίγησαν αντέδρασαν μ' αυτόν τον εγκληματικό τρόπο.
Δυστυχώς στη χώρα μας, κι αλλού ενδεχομένως αλλά εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως το "σπίτι" μας,  οι εκφραστές κατεστημένων διαπλεκόμενων συμφερόντων για χρόνια φαίνεται να επιβάλλουν τις επιλογές τους με κάθε μέσο.

Από την ώρα που έγινε γνωστή η είδηση πολλά blogs αλλά και ρεπορτάζ σε κανάλια τηλεόρασης κάνουν αναφορά στην "εκτέλεση" του δημοσιογράφου.
Αν δεν κάνω λάθος, σε μια ευνομούμενη πολιτεία εκτέλεση μπορεί να συμβεί μόνο μετά από δικαστική απόφαση καταδίκης σε θάνατο.
Κάθε άλλη αφαίρεση ζωής μόνο δολοφονία μπορεί να χαρακτηριστεί.
Οι όροι είναι ξεκάθαροι και δε νομίζω ότι επιδέχονται παρερμηνείες, κάτι που συχνά συνέβαινε και στα περιστατικά δολοφονιών από τρομοκράτες. 

Αποσπάσεις εκπαιδευτικών από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ

Οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ όπως αποφασίστηκαν από το ΚΥΣΠΕ και δόθηκαν στην δημοσιότητα από τη ΔΟΕ.

http://www.doe.gr/2010/ap20010w.xls

Μένει να δούμε πόσο θα περιμένουν οι συνάδελφοι την υπογραφή τους.

Διακινδυνεύοντας μια εκτίμηση, με βάση τις ελλείψεις που θα αντιμετωπίσει το σύστημα τόσο στη στελέχωση των γραφείων όσο και των σχολικών μονάδων, θα έλεγα ότι θα χρειαστεί να επανέλθει το Υπουργείο και να πραγματοποιήσει συμπληρωματικές και για τις δύο περιπτώσεις.

«Εις εαυτόν»: Περί κρίσης και κρίσεων..!

Σε ώρες περισυλλογής αναρωτιέμαι πώς μπορεί η ελληνική Εκπαίδευση να μορφώσει σκεπτόμενους πολίτες με ανεπτυγμένη ικανότητα κρίσης που να μπορούν να αντιμετωπίσουν κρίσεις οικονομικές, όπως αυτή που μάς βρήκε, κρίσεις ηθικές σε σχέση με την ουσία και τις προτεραιότητες στη ζωή τού ανθρώπου, κρίσεις αξιών, κρίσεις...

Η απάντηση που μού βγαίνει σχεδόν αυθόρμητα είναι ότι για να δημιουργήσεις σκεπτόμενους πολίτες απαιτείται ένα ριζικά ανανεωμένο εκπαιδευτικό σύστημα που θα μετακινηθεί αμετάκλητα από την παθητική γνώση στην κριτική σκέψη.
Σκέπτομαι πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν αλλάξει εκ βάθρων ο τρόπος διδασκαλίας στο σχολείο με αυτόν τον παιδευτικό στόχο.

Αν ασκήσουμε τους μαθητές μας να αυτενεργούν: να αναζητούν οι ίδιοι (συνεργαζόμενοι κατά ομάδες) τις πληροφορίες για τα διδασκόμενα αντικείμενα, να ανατρέχουν σε βιβλία, να δουλεύουν σε σχολικές βιβλιοθήκες, να αξιοποιούν την εκπαιδευτική τεχνολογία (το Διαδίκτυο), να ψάχνουν, να συζητούν, να ρωτούν, να βρίσκουν.
Αυτές τις πληροφορίες αν οι ίδιοι οι μαθητές δουλέψουν από κοινού να τις οργανώσουν, αν τις παρουσιάσουν και τις συζητήσουν μεταξύ τους και μέσα στην τάξη με διακριτικό ενορχηστρωτή πάντα τον δάσκαλο, τότε θα γίνει το θαύμα: θα μάθουν να κρίνουν, να συζητούν, να επιχειρηματολογούν, που σημαίνει να σκέπτονται.
Τότε θα αλλάξει όλο το κλίμα στο σχολείο.
Τότε μπορεί να έλθει η ευλογημένη ώρα που οι μαθητές θα εκτιμήσουν και θα αγαπήσουν το σχολείο.

Τότε και ο δάσκαλος θα αλλάξει ρόλο, περνώντας από τη διδακτική ρουτίνα στην αληθινά δημιουργική διδασκαλία, μια διαδικασία που και τον ίδιο θα γεμίζει ψυχικά και που θα εμπνέει τους μαθητές του.

Όλα αυτά, σκέπτομαι πάλι, προϋποθέτουν αλλαγή τού σχολικού («αναλυτικού») προγράμματος, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και συγκρότηση σχολικών βιβλιοθηκών.
Όλα αυτά- παρηγοριέμαι- περιλαμβάνονται ήδη ρητά και αναλυτικά στο Πόρισμα τού Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία.
Όλα αυτά, λέω στον εαυτό μου, μπορούν να γίνουν.
Μπορούμε πράγματι να μορφώσουμε πολίτες σκεπτόμενους, υπεύθυνους, δημοκρατικούς, κοινωνικά ευαίσθητους, πολίτες που να μπορούν να οργανώσουν δημιουργικά τη ζωή και να προλάβουν ή να αντιμετωπίσουν τις όποιες κρίσεις.
Γιατί μια κρίση δεν είναι ποτέ μόνο καθαρά οικονομική. Έχει σχέση με πολιτικές επιλογές και πράξεις, δηλαδή με τον τρόπο σκέψεως κυβερνώντων και πολιτών και, τελικά, έχει άμεση σχέση με την παιδεία τους.

Πάλι αναρωτιέμαι: Ολα αυτά δεν προϋποθέτουν ότι μάς ενδιαφέρει ο πολιτισμός, ότι μάς ενδιαφέρει μια παιδεία ουσίας, πραγματικής καλλιέργειας, και ιδιαίτερα μια ελληνική παιδεία;
Μάς ενδιαφέρει πράγματι να γνωρίσουν τα παιδιά μας τον ελληνικό πολιτισμό, τις ρίζες τους, την κληρονομιά τους, την παράδοσή τους;
Μπορούμε να πετύχουμε μια τέτοια παιδεία, μια δημιουργική επαφή με τον πολιτισμό μας;

Η απάντηση μού βγαίνει σκληρή: Ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική παιδεία στη χώρα μας είναι υποτιμημένες αξίες! Κάποια στιγμή- από ακατανόητη και αδικαιολόγητη παρεξήγηση- το να μιλάς για ελληνικότητα, ελληνισμό, ελληνική παράδοση κ.λπ. θεωρήθηκε εθνικισμός, πατριδολατρία, προγονοπληξία κ.τ.ό.
Έφτασε να θεωρείται κανείς υπερσυντηρητικός, δεξιός, αντιπροοδευτικός κ.λπ., αν υποστήριζε την ανάγκη συστηματικής διδασκαλίας τής διαχρονίας τής γλώσσας μας στο σχολείο, τη διδασκαλία τού αρχαίου λόγου και την άμεση επαφή των μαθητών με το κείμενο, με ό,τι ο Σεφέρης αποκαλούσε τα «παλαιότερα Ελληνικά μας».

Αυτή η στάση μπορεί να ξεκίνησε καλοπροαίρετα ως αντίδραση σε ακραίες θέσεις που είχαν υπάρξει πράγματι στο παρελθόν, ως αντίθεση σε ξεπερασμένες μεθόδους διδασκαλίας και σε προσπάθειες υπερπροβολής τής ελληνικής αρχαιότητας εις βάρος τού Νέου Ελληνισμού, οδήγησε όμως στο άλλο άκρο: σε παραμέληση τής επαφής με τη διαχρονία τού Ελληνισμού και σε υπονόμευση τής συνέχειας που διακρίνει ιστορικά και πολιτισμικά τον Ελληνισμό, με αδιάψευστη μαρτυρία τη γλώσσα μας.
Έτσι καλλιεργήθηκε μια, σε μεγάλη έκταση, τεχνητή ιδεολογική σύγκρουση ανάμεσα στον Νέο Ελληνισμό και στις παλαιότερες μορφές τού ελληνικού πολιτισμού (Αρχαιότητα και Βυζάντιο), τεχνητή γιατί στην πραγματικότητα ούτε οι μεν ούτε οι δε απέρριπταν ό,τι προηγήθηκε ή ό,τι ακολούθησε, απλώς το υπέτασσαν, δεν το προέβαλλαν ή, στη χειρότερη περίπτωση, το υποβάθμιζαν.

Οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα είναι σαφή δείγματα αυτού τού «πολιτισμικού ψευδοδιλήμματος», που παραβλέπει ότι Ελληνισμός και ελληνικότητα, εγγενώς και κατά ιστορική αναγκαιότητα, έχουν και τις δύο διαστάσεις, την παλαιότερη και τη νεότερη, με συνεκτικό στοιχείο ό,τι ονομάζουμε συνέχεια, η οποία είναι μια δυναμική έννοια που δεν σημαίνει στατικότητα ή έλλειψη μεταβολών και εξέλιξης.
Ούτε η ελληνική γλώσσα λ.χ. μπορεί δημιουργικά να διδαχθεί ερήμην τής γλωσσικής μας διαχρονίας (μολονότι η έμφαση πρέπει να δίδεται στα σύγχρονα, βεβαίως, με συστηματική αναφορά στα παλαιότερα Ελληνικά μας) ούτε και η ιστορία μας μπορεί να διδαχθεί αποκομμένη από προηγηθείσες χρονικές φάσεις και πολιτισμικές καταβολές που φωτίζουν τα νεότερα.
Ιδιαίτερα ο ιστορικός πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός, ώστε στην προσπάθεια τής ιστορικής περιγραφής ή αποτίμησης των γεγονότων να μην τραυματίζει την ευαισθησία των ανθρώπων χωρίς και να θυσιάζει την αλήθεια. Πρόκειται για πολύ λεπτές προσεγγίσεις που απαιτούν και γνώση και μαστοριά.
Η ιστορική αλήθεια, όταν είναι πράγματι αλήθεια και όταν δίδεται σωστά, δεν πληγώνει.
Διδάσκει.
Γιώργος Μπαμπινιώτης
ΠΗΓΗ:http://apolitistosteki.blogspot.com/

Η Αλέκα Παπαρήγα στη Θράκη

Την Κυριακή θα μιλήσει στη πλατεία Φάρου της Αλεξανδρούπολης

Η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα θα πραγματοποιήσει περιοδείες, το Σάββατο 17 και την Κυριακή 18 Ιουλίου, σε περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.

Το πρόγραμμα της είναι το ακόλουθο:

Σάββατο 17 Ιουλίου

11:00 Ομιλία σε εκδήλωση γυναικών στην Ξάνθη

18:00 Συνέντευξη Τύπου στη Καβάλα

20:30 Ομιλία σε πολιτική συγκέντρωση στη παραλία της Καβάλας

Κυριακή 18 Ιουλίου

10:30 Συνάντηση με τον δήμαρχο και το ΔΣ του Δήμου Σώστη Ροδόπης καθώς και με καπνοπαραγωγούς

12:00 Συνάντηση με κερασοπαραγωγούς στα Θάμνα

13:15 Συνέντευξη Τύπου στη Κομοτηνή

21:00 Ομιλία σε πολιτική συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη στη πλατεία Φάρου
ΠΗΓΗ: http://alexpolisonline.blogspot.com/

Επικίνδυνες ρητορικές ακροβασίες ή άκρως επικίνδυνες αντιλήψεις;

Ο πρωθυπουργός και το Σύνταγμα
Του Νίκου Κοτζία

Στη συνέντευξη που έδωσε ο πρωθυπουργός στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της προηγούμενης Κυριακής στο ερώτημα ως προς την αντισυνταγματικότητα των μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνησή του, απάντησε με τη φράση:
«Δεν είναι προφανές για ποιο λόγο το δικό μας Σύνταγμα θα μπορούσε να εμποδίζει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες»!

Ως προς το πρώτο μέρος της φράσης, οφείλω να σημειώσω ότι είναι άλλο πράγμα αν ένας πολιτικός αποδέχεται ως προφανή μια συνταγματική πρόβλεψη και άλλο η υποχρέωσή του να κινείται στη βάση της όποιας συνταγματικής δέσμευσης, έστω και αν δεν τον ικανοποιεί.

Στο δεύτερο μέρος της φράσης του πρωθυπουργού, εκτιμάται, ότι ακόμα και αν υπάρχει πρόβλημα ως προς τη συνταγματικότητα μιας πτυχής του νομοθετικού έργου, αυτό δεν δεσμεύει την κυβέρνηση, απλά το λαμβάνει υπόψη. Και αυτό, διότι, υποστήριξε, προηγείται η λογική. Η φράση αυτή μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί.
Ότι, δηλαδή, το Σύνταγμα ισχύει στο βαθμό που ανταποκρίνεται στην «αίσθηση αποστολής» της κυβέρνησης και στις επιλογές της τρόικας, ειδικότερα του μνημονίου. Με αυτό τον τρόπο, όμως, η κυβέρνηση μετατρέπεται από προασπιστής του καταστατικού χάρτη της χώρας σε θεσμό που νομίζει ότι δικαιούται να κάνει επιλογές και διεθνείς συμφωνίες ενάντια στο γράμμα του Συντάγματος.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να θυμηθεί (κάτι που μάλλον το ξέχασε στις «διαπραγματεύσεις»), επί παραδείγματι, ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο έχει αποφασίσει δεσμευτικά ότι δεν ισχύει οποιαδήποτε υπερεθνική και ευρωπαϊκή συμφωνία εφόσον δεν ανταποκρίνεται στις υφιστάμενες προβλέψεις ενός εθνικού συντάγματος.
Ανάλογα, η Ελλάδα δεν μπορεί να υιοθετεί απαιτήσεις της Γερμανίας που έχουν κριθεί σε δικαστήρια της τελευταίας ως απαράδεκτες.
Γι' αυτό, το ορθό είναι, αν η κυβέρνηση νιώθει ότι παρεμποδίζεται στο έργο της από το Σύνταγμα, να το θέσει στη διαδικασία αναθεώρησης. Αυτός είναι ο κανόνας και η απαίτηση σε ένα Κράτος Δικαίου που διασφαλίζει τη σταθερότητα και την ασφάλεια δικαίου των πολιτών.
Μέχρι τότε οφείλει να το σέβεται.

Στο τρίτο μέρος της φράσης, ο πρωθυπουργός εκφράζει την πεποίθηση ότι η πολιτική του δεν δεσμεύεται αναγκαστικά από το Σύνταγμα, εφόσον άλλα συντάγματα έχουν διαφορετικές, πιο επιθυμητές προβλέψεις και επιτρέπουν, κατά προέκταση, τέτοιου τύπου συμφωνηθείσες υποχωρήσεις όπως έκανε η ελληνική κυβέρνηση στο μνημόνιο.

Ένα σύνταγμα, όπως και ένα νομικό καθεστώς, εκφράζει κοινωνικούς συσχετισμούς, κοινωνικές επιθυμίες και στόχους, αξίες και αρχές.
Ουδείς μπορεί να επιβάλει σε ένα εθνικό κράτος να αντιστοιχεί το Σύνταγμά του με προβλέψεις άλλων συνταγμάτων.
Το ελληνικό σύνταγμα στηρίζεται στην εμπειρία του ανώμαλου κοινοβουλευτικού καθεστώτος της δεκαετίας του εξήντα και της χούντας. Οι προβλέψεις του συνδέονται και απορρέουν απ' αυτές τις εμπειρίες. Εμπειρίες διαφορετικές από άλλων κρατών τα οποία δεν γνώρισαν αντίστοιχες καταστάσεις.

Αυτή η διαφορετικότητα δεν καθιστά το ελληνικό Σύνταγμα λιγότερο ισχυρό, λιγότερο λογικό, λιγότερο προφανές στις προβλέψεις του από εκείνες των συνταγμάτων τρίτων κρατών.
Αντίθετα, υποχρεώνει τον καθένα μας, να μην παραβλέπει την ιστορική πείρα αυτού του τόπου. Τότε που η παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων ήταν σχετικά εύκολη στο όνομα διάφορων «λογικών προφάσεων». Καθώς και το γεγονός, ότι κάθε πολιτική νομιμοποιείται από τους εκλογείς και την έννομη δημοκρατική τάξη.
Διαφορετικά η ζούγκλα περιμένει τόσο εμάς όσο και τους κυβερνώντες.
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Υποβολή αιτήσεων για εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής

Από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων καλούνται οι εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης όλων των κλάδων να υποβάλουν Αίτηση-Δήλωση ένταξης στους πίνακες αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σχολικού έτους 2010-2011 για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Η προθεσμία υποβολής των Αιτήσεων-Δηλώσεων ορίζεται μέχρι και 21- 07- 2010.
ΠΗΓΗ:http://www.minedu.gov.gr

Νομοσχέδιο ΥΠ.ΕΣ.: Πώς καθορίζονται οι δαπάνες υποψηφίων και συνδυασμών

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις εκλογικές δαπάνες των υποψηφίων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Σε σχέση με το αρχικό κείμενο που είχε δώσει στη δημοσιότητα το υπουργείο Εσωτερικών καθορίζεται επακριβώς το ύψος των δαπανών για τους υποψήφιους και τους συνδυασμούς.

Συγκεκριμένα, το ποσό βάσης υπολογισμού για τον καθορισμό του ανώτατου επιτρεπτού ορίου εκλογικών δαπανών στις οποίες συνυπολγίζεται και η αξία των αποτιμώμενων παροχών και διευκολύνσεων για κάθε υποψήφιο, παραμένει στα 1000 ευρώ σε επίπεδο δήμου και περιφέρειας.
Ο καθορισμός του γίνεται με τον πολλαπλασιασμό του ποσού βάσης επί συντελεστή, ο οποίος καθορίζεται ανάλογα με τον πληθυσμό της εκλογικής περιφέρειας:

Για τις περιφερειακές εκλογές καθορίζονται οι εξής συντελεστές για κάθε υποψήφιο:
- 2,5 για μέχρι 100.000
- 3 για μέχρι 150.000
- 3,5 για μέχρι 200.000
- Αύξηση κατά 0,5 για κάθε 100.000 κατοίκους σε περιφέρειες άνω των 200.000

Για τις δημοτικές εκλογές καθορίζονται οι εξής συντελεστές για κάθε υποψήφιο:
- 1,5 για μέχρι 30.000
- 2 για μέχρι 60.000
- 2,5 για μέχρι 100.000
- 3 για μέχρι 150.000
- 3,5 για μέχρι 200.000
- Αύξηση κατά 0,5 για κάθε 100.000 κατοίκους σε εκλογικές ενότητες άνω των 200.000

Για τους συνδυασμούς στις δημοτικές εκλογές:
- Για δήμους με 1 έως 3 εκλογικές περιφέρειες οι εκλογικές δαπάνες ισοδυναμούν με το άθροισμα των δαπανών των υποψηφίων
- Για δήμους με 4 έως 6 εκλογικές περιφέρειες ισοδυναμούν με το άθροισμα των δαπανών των υποψηφίων προσαυξημένο κατά 20%
- Για δήμους με 7 έως 10 εκλογικές περιφέρειες ισοδυναμούν με το άθροισμα των δαπανών των υποψηφίων προσαυξημένο κατά 50%
- Για δήμους άνω των 10 εκλογικών περιφερειών ισοδυναμούν με το άθροισμα των δαπανών των υποψηφίων προσαυξημένο κατά 75%
ΠΗΓΗ:http://www.aftodioikisi.gr

Χωρίς έγκριση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους...

Στην συζήτηση σήμερα (9/7/10) στη Βουλή με θέμα τους νέους και την κρίση, ο Αντώνης Σαμαράς, έκανε μία αποκάλυψη πρωτοφανή γιά τα πολιτικα και κοινοβουλευτικά δεδομένα, ενδεικτικό όμως πώς μεθόδευσε η κυβέρνηση, να μπούμε έστω και κατά παράβαση κάθε νομιμότητος στο Δ.Ν.Τ..!

Δηλαδή :

Ενώ στις 25/6 ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωνε τη Βουλή ότι είχε πάρει την γνωμοδότηση του ΝΣΚ για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Αλέξανδρος Τζεφεράκος σε σχετική ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ. Χρήστου Σταϊκούρα απάντησε ότι:

«Στα οικεία βιβλία και το Αρχείο της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΝΣΚ δεν υφίσταται σχετικό ερώτημα, ούτε γνωμοδότηση σχετική με τον παραπάνω Μηχανισμό .

Η οποιαδήποτε αναφορά σε τέτοια Γνωμοδότηση οφείλεται σε παραδρομή ή παρανόηση… »!

Μάλιστα δε από την επιστολή του κ. Τσεφεράκου προκύπτει ότι:

Αντί της γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ, γνωμοδότησε ένα Δικηγορικό Γραφείο στο... Λονδίνο.!

Βέβαια δεν περιμένουμε σήμερα (9/7/10) το βράδυ από κανένα τηλεοπτικό σταθμό να ασχοληθεί με το τεράστιο αυτό θέμα, που καταρακώνει τους Ελληνικούς θεσμούς και ελαχιστοποιεί βάναυσα την Εθνική μας Κυριαρχία.....
ΠΗΓΗ:http://politikosafari.blogspot.com/

Υποβολή αιτήσεων για εκπαιδευτικούς ειδικών κατηγοριών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι καλούνται οι εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ60, ΠΕ70 -Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης - ΠΕ01, ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04 (όλες οι ειδικότητες), ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ07, ΠΕ08, ΠΕ09, ΠΕ10, ΠΕ11, ΠΕ12 (όλες οι ειδικότητες), ΠΕ13, ΠΕ14 (όλες οι ειδικότητες), ΠΕ15, ΠΕ16.01, ΠΕ16.02, ΤΕ16, ΠΕ17 (όλες οι ειδικότητες), ΠΕ18 (όλες οι ειδικότητες), ΠΕ19, ΠΕ20, ΠΕ32, ΠΕ33, ΠΕ34, ΠΕ40, ΤΕ.01 (όλες οι ειδικότητες) και ΔΕ.01 (όλες οι ειδικότητες) - Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης – εφόσον είναι:

α) Γονείς περισσότερων των τριών τέκνων που είναι ανήλικα ή υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία ή σπουδάζουν,

β) Με ποσοστό μόνιμης αναπηρίας 67% και άνω, που συμπληρώνουν τουλάχιστον δώδεκα (12)μήνες πραγματικής προϋπηρεσίας προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού μέχρι 30 Ιουνίου 2010,

γ) Γονείς τέκνων με ποσοστό μόνιμης αναπηρίας 67% και άνω, που συμπληρώνουν τουλάχιστον δώδεκα (12) μήνες πραγματικής προϋπηρεσίας προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού μέχρι 30 Ιουνίου 2010 και

δ) Ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που έχουν υπηρετήσει επί έξι σχολικά έτη με δεκαοκτάωρη εβδομαδιαία διδασκαλία για κάθε σχολικό έτος ή σε περίπτωση μειωμένου ωραρίου διδασκαλίας συμπληρώνουν, με αναγωγή αυτού, δεκαοκτάωρη εβδομαδιαία διδασκαλία για τέσσερα, τουλάχιστον, σχολικά έτη και απολύονται αποκλειστικά και μόνο για κατάργηση των ιδιωτικών σχολικών μονάδων, τάξεων ή τμημάτων, ή με καταγγελία της σύμβασης εργασίας μέχρι 30-6-2010, να υποβάλουν Αίτηση-Δήλωση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την ένταξη και κατάταξή τους σε ειδικό πίνακα της αντίστοιχης κατηγορίας κατά κλάδο και ειδικότητα.

Επισημαίνεται ότι οι εκπαιδευτικοί των ανωτέρω κατηγοριών πρέπει να έχουν αποκτήσει την αντίστοιχη ιδιότητα μέχρι 30 Ιουνίου 2010.

Προθεσμία υποβολής ορίζεται από 08 - 07 - 2010 μέχρι και 16 - 07 - 2010.

Τι σημαίνει «ολίγιστος»

Tου Χρήστου Γιανναρά

Ο επιθετικός προσδιορισμός «ολίγιστος», που οι πολίτες αποδίδουμε στον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας, συνιστά κριτική αποτίμηση, συγκριτική ετυμηγορία εμπειρική.

 Όχι εμπαθή λεκτική υπερβολή, όχι χλεύη.

Ο χαρακτηρισμός συνάγεται από γεγονότα, συμπεριφορά (δημόσια) ευδιάκριτη και στοιχεία δηλωτικά ατομικής ιδιαιτερότητας.

Από τα γεγονότα θα μπορούσε κανείς να θυμίσει, ενδεικτικά, κάποια πρόσφατα και κοινής προφάνειας: Την προεκλογική διαβεβαίωση του σημερινού πρωθυπουργού ότι «λεφτά υπάρχουν» και, επομένως, η παροχολογία που συγκροτούσε το τάχα και πολιτικό του πρόγραμμα, ήταν αξιόπιστη. Ξέρουμε ότι ήξερε, ενημερωμένος έγκαιρα τουλάχιστον από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, την ακάθεκτα επερχόμενη χρεοκοπία. Την απέκρυψε από τον λαό, διέψευδε τις πανικόβλητες ομολογίες του προκατόχου και αντιπάλου του, μόνο για να ψηφοθηρήσει.
Ήταν συμπεριφορά ανεύθυνου πολιτικάντη, ανθρώπου ολίγιστης ευσυνειδησίας.

Παρ’ όλα αυτά, για τους πολίτες που έβλεπαν το επί δεκαετίες όργιο της κομματικής κραιπάλης (τα κατά συρροήν οικονομικά εγκλήματα των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκη, Κων. Σημίτη, Κων. Καραμανλή του βραχέος), η εξαγγελία ότι «λεφτά υπάρχουν» μπορούσε ενδεχομένως να έχει ρεαλιστικό αντίκρισμα: Με δραστικές, αμείλικτες περικοπές στις ξέφρενες σπατάλες του κομματικού κράτους (και χωρίς να θιγεί στο παραμικρό το κοινωνικό κράτος) η οικονομία ήταν δυνατό να νοικοκυρευτεί.
Αν διαλύονταν μεθοδικά οι απειράριθμες εταιρείες του Δημοσίου με τη χρυσοπληρωμένη (κομματική) στελέχωση.
Αν απολύονταν οι (κομματικές) στρατιές των «ειδικών συμβούλων» στα υπουργεία, όπως και όλοι οι διορισμένοι στο Δημόσιο με πονηρές παρακάμψεις του ΑΣΕΠ τα τελευταία χρόνια.
Αν αναλαμβανόταν τίμιος έλεγχος του «πόθεν έσχες» σε εργολήπτες του Δημοσίου, προμηθευτές νοσοκομείων και Ενόπλων Δυνάμεων, εφοριακούς, υπαλλήλους Πολεοδομίας – και κατάσχονταν περιουσίες.
Αν στήνονταν, κατά απόλυτη προτεραιότητα, θεσμοί κρίσης, αξιολόγησης και ιεραρχικής διαβάθμισης των δημοσίων υπαλλήλων για να ενεργοποιηθεί η κρατική παραγωγικότητα.
Και πολλά άλλα ανάλογα, του κοινού νου.

Τότε, ίσως να μη χρειαζόταν καν δανεισμός και πάντως η δανειοληπτική αξιοπιστία της χώρας θα ήταν διαφορετική. Αλλά ο σημερινός πρωθυπουργός προτίμησε να εγκαταλείψει ανεμπόδιστη την εσωτερική, οικονομική και κοινωνική κατρακύλα: άρχισε να περιφέρεται από χώρα σε χώρα, στις αυλές των ισχυρών, διαφημίζοντας το τεράστιο χρέος της χώρας, την πλαστότητα κρατικών προϋπολογισμών και στατιστικών στοιχείων, σε ποιους;
Μα σε αυτούς που τους εκλιπαρούσε να μας δανείσουν επιπρόσθετα και στους εκτιμητές της δανειοληπτικής αξιοπιστίας μας.
Έδινε την εντύπωση ότι θεληματικά τους προκαλούσε να μεγεθύνουν στο έπακρο την απαξίωση της χώρας και τη δική τους τοκογλυφική απληστία.
Για πρώτη φορά από ιδρύσεως ελλαδικού κράτους, το όνομα των Ελλήνων εξευτελίστηκε και διασύρθηκε σε τέτοιο βαθμό, σε διεθνή κλίμακα. Από πρωθυπουργό ολίγιστο.

Στην περίπτωση αυτή η λέξη «ολίγιστος» προσέλαβε, εκ των πραγμάτων, και σημασίες πέραν του ανεπαρκούς ή ανίκανου. Διότι, όταν ένας πρωθυπουργός, πρώτον: παραιτείται εξ αρχής από κάθε απόπειρα να αντιπαλέψει τη χρεοκοπία με τομές μεταρρυθμιστικές, δεύτερον: περιφέρεται στα παλκοσένικα της διεθνούς δημοσιότητας ξεγυμνώνοντας τις πομπές της χώρας του, τρίτον: επαιτεί να συνεχιστεί ο δανεισμός του υπερχρεωμένου κράτους του με όποιους όρους κι αν θέσουν οι τοκογλύφοι – τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
΄Η να δυσλειτουργούν οι νοητικές του ικανότητες ή να εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία.

Από το δεύτερο υποθετικό ενδεχόμενο ξεκινούν τα φανταστικά και αναπόδεικτα, αλλά τετράγωνης λογικής σενάρια: Ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα είχε έγκαιρα εντοπιστεί ως «αδύναμος κρίκος» για μια μεθοδική επίθεση του δολαρίου στο ευρώ και στις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης. Και ο ολίγιστος ΓΑΠ είχε επίσης έγκαιρα επιλεγεί ως ο πλέον «εύχρηστος» πρωθυπουργός για να οδηγήσει πειθήνια τη χώρα σε παραίτηση από την εθνική της κυριαρχία, καθιστώντας το ΔΝΤ έμμεσο ρυθμιστή των οικονομιών της Ευρωζώνης.

Τέτοια σενάρια μένουν συνήθως αναπόδεικτα – το «τέλειο έγκλημα» στις διεθνείς σχέσεις μοιάζει πολύ ευκολότερο (και συχνότερο) από όσο στα ποινικά χρονικά. Ο ολίγιστος ευθύνεται μόνο για παραπτώματα: ολιγωρία, ανευθυνότητα, ανικανότητα. Την Κερκόπορτα, για να μην εισβάλει η «τρόικα» και λεηλατήσει τη ζωή μας, δεν τη φύλαξε κλειστή. Κανένας, όμως, δεν μπορεί να αποδείξει ότι προσυνεννοημένα την άνοιξε στους γύπες.

Σίγουρα κληρονόμησε συντελεσμένη χρεοκοπία. Αν είχε έστω και την ελάχιστη πρόθεση να την αντιπαλέψει, θα συγκροτούσε κυβέρνηση με πρόσωπα ικανά να τιθασεύσουν τη συμφορά, ανθρώπινη ποιότητα από οποιονδήποτε πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Δεν θα έδινε προτεραιότητα στην επίδειξη κομματικής «ανανέωσης», δεν θα πρόσφερε υπουργεία σε φιλαράκια απόφοιτους περιώνυμων πανεπιστημίων για το μεταπτυχιακό τους stage. ΄Η πραγματικά αγνοούσε τι παρελάμβανε ή το γνώριζε και αντέδρασε σαν ψιλικατζής κομματάρχης. Και τα δύο ενδεχόμενα δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό «ολίγιστος».

Τα μειονεκτικά στοιχεία ατομικής ιδιαιτερότητας (εμφάνιση, εκφραστική δυνατότητα, αμήχανος μιμητισμός του πατρικού αρχηγικού προτύπου, νοοτροπία απόδημου ή και αλλοδαπού που καταφανώς απαξιώνει τα εντόπια – και όσα άλλα κατά προτεραιότητα συζητούνται από τους δηκτικούς Νεοέλληνες) δεν είναι επιτρεπτό να καταλογίζονται στον σημερινό πρωθυπουργό.
Είναι στοιχεία που προϋπήρχαν και οι ψηφοφόροι του τα αγνόησαν, στοιχεία ανάλογα με τις μουσολίνιες πόζες ή τις κωμικές, τάχα αρχηγικές, τσιρίδες και υψωμένες γροθίτσες προγενέστερων πρωθυπουργών.
Το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα δεν ανανεώνεται, αντλείται από τα πιο υποβαθμισμένα και ανυπόληπτα κοινωνικά στρώματα (συνδικαλιστές, κομματικές νεολαίες, γόνους επαγγελματιών της πολιτικής), η ψήφος των πολιτών είναι παγιδευμένη σε επιλογές ντροπής ή απελπισίας.
Και το ενδεχόμενο να αρχηγεύουν ακόμα και οι ολίγιστοι, γίνεται αυτονόητα ανεκτό.

Αν η τρέχουσα κρίση, το εφιαλτικό φάσμα πείνας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και ο διεθνής εξευτελισμός της α
ξιοπρέπειας των Ελλήνων λειτουργήσουν σαν καταλύτης κοινωνικής αφύπνισης (πράγμα μάλλον απίθανο), τότε ο όνομα των Παπανδρέου θα ηχεί για τους πολλούς όπως το όνομα των Γλύξμπουργκ. Και ο σημερινός ολίγιστος πρωθυπουργός του «μνημονίου» θα εγκαταλείψει νύκτωρ τη χώρα.
Τέτοιες εκπλήξεις, οσοδήποτε απίθανες, έχουν ξανασυμβεί στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/

Ήταν μόλις Φεβρουάριος του 2008

Βάστα Ρόμελ

Η ιστορία λέει ότι επί Γερμανικής κατοχής, οι μαυραγορίτες της εποχής έλεγαν το γνωστό «βάστα Ρόμελ». Δηλαδή εύχονταν να κρατήσει στη μάχη της Αφρικανικής ερήμου ο Γερμανός στρατηγός Ρόμελ, προκειμένου να διατηρηθεί η Γερμανική κατοχή στην Ελλάδα που εξασφάλιζε τον πλουτισμό των μαυραγοριτών.

Σήμερα βλέπουμε μια αγωνία, μια προσμονή αλλά και μια βοήθεια προς το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση από διάφορες πλευρές, προκειμένου να αντέξουν όσο το δυνατόν πιο πολύ και να διατηρηθεί το κατοχικό καθεστώς που μας έχει επιβληθεί.

Ας δούμε αυτές τις πλευρές και τους λόγους για τους οποίους η κάθε μια θέλει τη διατήρηση του καθεστώτος:

1) Κατ’ αρχήν το ίδιο το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, με όλους τους βουλευτές και τα στελέχη του, εύχεται και προσπαθεί με κάθε τρόπο να διατηρηθεί και να αντέξει το πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση στην εξουσία και αυτό, αν μη τι άλλο είναι ευνόητο, αφού τα κομματικά στελέχη απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας.

2) Η Τρόϊκα, δηλαδή το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ, στηρίζουν το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση και εύχονται να αντέξει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Φτάνουν δε στο σημείο να μας «απαγορεύουν» και τις πρόωρες εκλογές, μέχρι να εξοφληθούν οι διεθνείς και εγχώριοι τοκογλύφοι και να γίνουν η χώρα και ο λαός τα απόλυτα υποχείριά τους.

3) Το τραπεζικό κατεστημένο, προσβλέπει στην αντοχή του πολιτικού συστήματος και της κυβέρνησης, μέχρι να ξεσαβουρώσει από τα τοξικά ελληνικά ομόλογα.

4) Το πανεπιστημιακό κατεστημένο, απέχει με τη σιωπή του και αγωνιά μήπως καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και χαθεί ο κρατικός χαρακτήρας των πανεπιστημίων, που θα σημάνει απώλεια των προνομίων, των θέσεων και των απολαβών.

5) Τα διάφορα κρατικοδίαιτα παράσιτα αγωνιούν και στηρίζουν με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτουν το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση, καθόσον φοβούνται μη χάσουν τις κρατικές προμήθειες, τι κρατικές απολαβές και τα δημόσια έργα.

6) Οι εργοδοτικοί φορείς εύχονται την αντοχή της κυβέρνησης μέχρι να ξεθεμελιωθούν όλα τα εργατικά δικαιώματα.

7) Το συνδικαλιστικό κατεστημένο, είναι στην καλύτερή του, αφού έχει αντικείμενο ενασχόλησης που του δίνει εξουσία και δημόσια προβολή. Στην ουσία όμως μέσω αποσπασματικών απεργιών και διαφόρων δήθεν αγωνιστικών ενεργειών, εκτονώνει τη λαϊκή οργή και προσφέρει υπηρεσίες στήριξης στο πολιτικό σύστημα και στην κυβέρνηση.

8) Ολόκληρο το οικογενειοκρατικό πολιτικό κατεστημένο της χώρας, προσφέρει υπηρεσίες στήριξης της κυβέρνησης, καθόσον φοβάται μην καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και βρεθεί εκτός εξουσίας.

9) Τα αριστερά κόμματα, εκτιμούμε ότι επί της ουσίας δεν θέλουν την κατάρρευση της κυβέρνησης, ίσως γιατί ονειρεύονται τη δημιουργία ενός εξαθλιωμένου προλεταριάτου για πολιτική εκμετάλλευση. Εννοείται ότι δεν θέλουν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος καθόσον θα καταρρεύσουν και θα εξαφανιστούν και τα ίδια που αποτελούν τους ηθικούς στυλοβάτες του συστήματος.

10) Τα διάφορα κυκλώματα που δρουν και κερδίζουν μέσα από τον κρατικό κορμό, εύχονται τη διατήρηση της κατάστασης προκειμένου να μακροημερεύουν και να κερδίζουν εκατομμύρια στις καταθέσεις τους.

Στην κατάσταση αυτή μπορείτε να προσθέσετε και εσείς φίλοι αναγνώστες πολλές άλλες κατηγορίες.

Εκείνο μόνο που εμείς έχουμε να σημειώσουμε, είναι ότι όλοι αυτοί που τώρα εύχονται ή και βοηθούν στο να αντέξει το πολιτικό σύστημα και το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είναι όλοι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή μας κατάντια και είναι οι ίδιοι που τώρα διεκδικούν να μας βγάλουν δήθεν από την κρίση.

Προφανώς αφιλοκερδώς και για το καλό μας.
ΠΗΓΗ:http://hassapis-peter.blogspot.com

Κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων - Μία οφειλόμενη απάντηση

Σχολιάζοντας το σημείωμα «Κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων», αναγνώστες με προκαλούν να γράψω συγκεκριμένα τι μπορούσε να κάνει και δεν κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Παρότι δεν είναι δημοσιογραφικό καθήκον η υπόδειξη μέτρων, θα σηκώσω το γάντι όσο επιτρέπουν οι 320 λέξεις.
Για την οικονομία της συζήτησης, παραβλέπω τις προεκλογικές εξαγγελίες και τους λανθασμένους χειρισμούς των πρώτων μηνών.
Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι μόνο με την εφαρμογή του μνημονίου μπορεί η Ελλάδα να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό.
Γιατί η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει παραλλήλως δικά της μέτρα για εξυγίανση των δημοσιονομικών και ανάπτυξη;
Αναφέρω μερικά σκόρπια παραδείγματα, όχι τα σημαντικότερα:

Σωστά επέβαλε αντικειμενικά τεκμήρια διαβίωσης. Γιατί, όμως, τόσο χαμηλά;
Γιατί δεν επέβαλε και αντικειμενικά κριτήρια ελάχιστης φορολόγησης επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών;
Γιατί δεν ανασυγκροτεί τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό;
Γιατί δεν εκκαθαρίζει τις υποθέσεις χρεών προς το Δημόσιο;
Γιατί ανέχεται την ανασφάλιστη εργασία και την εισφοροδιαφυγή;
Γιατί δεν αξιοποιεί τη μεγάλη δημόσια περιουσία και ειδικότερα τα ολυμπιακά ακίνητα, που ρημάζουν;
Γιατί δεν εξορθολογίζει δομές και λειτουργίες στη δημόσια διοίκηση; Υπάρχουν περιθώρια να αυξήσει κάθετα την παραγωγικότητα και ταυτοχρόνως να εξοικονομήσει τεράστιους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Γιατί δεν υπάγει τους διοικητικούς υπάλληλους στο υπουργείο Εσωτερικών για να διευκολύνει τη μετακίνηση όσων πλεονάζουν σε υπηρεσίες που έχουν ανάγκες;
Γιατί ανέχεται μαύρες τρύπες, όπως ο ΟΣΕ;
Γιατί δεν δίνει κίνητρα και κυρίως γιατί δεν εξαλείφει το πλήθος αντικινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις;
Γιατί δεν αναπτύσσει τον θαλάσσιο τουρισμό και δεν δημιουργεί τουριστικά χωριά;
Γιατί δεν αξιοποιεί τον –σύμφωνα με το ΙΓΜΕ– πλούσιο ορυκτό πλούτο στη βόρεια Ελλάδα;
Γιατί δεν θεσμοθετεί την κατά προτεραιότητα δικαστική διεκπεραίωση των υποθέσεων, που αφορούν φορολογικά, διαφθορά και επενδύσεις;

Ο κατάλογος των «γιατί» είναι πολύ μακρύς.

Το νοικοκύρεμα και η εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων δεν απαιτεί ούτε κεφάλαια ούτε βραβείο Νομπέλ Οικονομίας.
Απαιτεί, όμως, αίσθηση δημοσίου συμφέροντος, πολιτικό σχέδιο και βούληση.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει μετατρέψει τη συνταγή της «τρόικας» σε αυτόματο πιλότο. Γι’ αυτό και εξαντλεί την ενεργητικότητα και αποφασιστικότητά της στην εφαρμογή του μνημονίου. Οι πράξεις της δείχνουν ότι το καθεστώς κηδεμονίας την έχει βολέψει.
Του Σταύρου Λυγερού
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr

Παράταση προθεσμίας

Το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έστειλε στις Δ/νσεις και Γραφεία Εκπαίδευσης την παρακάτω ανακοίνωση:

Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων υποψήφιων αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, που προβλέπεται στις αριθμ. 73441/Δ2/23-6-2010, 73493/Δ2/23-6-2010 και Φ.361.1/162/73512/Δ1/23-6-2010 εγκυκλίους, θα παραταθεί έως και την Τετάρτη, 07-07-2010.
Θα ακολουθήσει σχετική συμπληρωματική εγκύκλιος.

Δήλωση...

"Έχουμε δρόμο μπροστά μας, αλλά εγγυώμαι ότι δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην Ελλάδα της παρακμής."

Θα προσπαθήσω να είμαι ήρεμος και να αναλύσω το τι είπε ο άνθρωπος που αυτοαποκαλείται "Πρωθυπουργός της Ελλάδας". Λέω αυτοαποκαλείται γιατί δεν του αναγνωρίζω καμία νομιμοποίηση καθώς εκλέχθηκε με ψέμματα και δεν κυβερνάει πλέον αυτός αλλά τα αμερικάνικα συμφέροντα (τα οποία δεν συμβαδίζουν και με τα δικά μας, αλλιώς δεν θα μας πείραζε).

Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Ο κύριος Παπανδρέου πώς την εννοεί την "Ελλάδα της παρακμής";
Εννοεί, αν πάρουμε στα σοβαρά την μετάφραση του μνημονίου, ότι είναι η Ελλάδα που...."δημιούργησε" η Νέα Δημοκρατία στα 5,5 χρόνια που ήταν κυβέρνηση.
Δηλαδή την Ελλάδα με την μειωμένη ανεργία (σε σχέση με την χρυσή εποχή Σημίτη) και την θετική ανάπτυξη εν μέσω κρίσης που είχε οδηγήσει όλη την Ευρώπη σε στασιμότητα.
Και για αυτούς που το αμφισβητούν ας κοιτάξουν τα "στατιστικά" που οι ίδιοι επικαλούνται.

Λέει λοιπόν ο κ.Παπανδρέου ότι "Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον αγώνα που δώσαμε για να εξασφαλίσουμε 110 δισ. ευρώ για να προστατεύσουμε τη χώρα".
Να ρωτήσω τώρα εγώ ο αφελής.
Μας τα χάρισαν αυτά τα 110 δις ευρώ; Όχι φυσικά. Μας τα ΔΑΝΕΙΣΑΝ.
Όπως και στο παρελθόν μας ΔΑΝΕΙΣΑΝ άλλα 90 για τα 5,5 χρόνια Ν.Δ.

Απλά μαθηματικά λοιπόν. Για 3 χρόνια δανειστήκαμε 110 δις ευρώ με επιτόκιο περίπου στο 3% με 4% (μέσο όρο).
Επί Καραμανλή δανειστήκαμε 90 ΔΙΣ με επιτόκιο 2% με 2,5% για 5,5 χρόνια!!!

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εμένα μου φαίνεται ότι όχι μόνο ρήξη με το παρελθόν δεν γίνεται, αλλά πάμε και χειρότερα.

Και συνεχίζω: Το χρέος αυξάνεται όσο οι προϋπολογισμοί είναι ελλειμματικοί. Σύμφωνοι;
Ο μόνος τρόπος να μειωθεί το χρέος είναι να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Σωστά; Σωστά...
Οπότε μειώνοντας το έλλειμμα δεν μειώνουμε το χρέος.
Πρέπει να μηδενίσουμε το έλλειμμα για να σταθεροποιήσουμε το χρέος και να έχουμε πλεόνασμα για να μειώσουμε το χρέος.
Φέτος λοιπόν, με τα μέχρι τώρα νούμερα και αν πάνε καλά αυτά τα μέτρα και αποδώσουν θα έχουμε μειώσει το έλλειμμα κατά 36% περίπου.
Αυτό βέβαια σε σχέση με την περσινή χρονιά που το έλλειμμα έκλεισε σύμφωνα με τα νούμερα του ΠΑΣΟΚ 6 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από αυτά που υπολόγιζε η Ν.Δ.

Οπότε σύμφωνα πάλι με τα μαθηματικά, φέτος θα κλείσουμε το έλλειμμα εκεί που το υπολόγιζε η Ν.Δ. πέρσι!!!
Μόνο που θα έχουμε δανειστεί περισσότερα από κάθε φορά και θα έχουμε πάρει ένα σωρό μέτρα που δεν θα αποδώσουν παραπάνω τα επόμενα χρόνια. Θα χρειαστούν και παραπάνω μέτρα.

Λογικά λοιπόν το ΠΑΣΟΚ έκανε μια τρύπα στο νερό.

Το μόνο που έκανε στην ουσία είναι να πάρει τα δικά μας και δικά σας χρήματα και να τα δώσει στους δανειστές μας με μεγάλο κέρδος.
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com