«Πάμε χάλια» λέει το 98%!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Χειρότερα αποτελέσματα από αυτά που έβγαλε η δημοσκόπηση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Γιούροστατ) δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε στους πιο άγριους εφιάλτες της η κυβέρνηση Παπανδρέου.
«Κακή» κρίνει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας το... 98% (!) των ερωτηθέντων.
«Κακή» κρίνει την κατάσταση της αγοράς εργασίας το... 99%!
Μάλιστα, το 70% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η κατάσταση της οικονομίας θα χειροτερεύσει και μόνο το 8% ότι θα βελτιωθεί.
«Πάμε άθλια και θα πάμε ακόμη χειρότερα», είναι δηλαδή η γνώμη της παμψηφίας του ελληνικού λαού.
Ένας λαός σε απόγνωση, χωρίς ελπίδα.

Κανείς δεν πιστεύει ότι η κυβερνητική πολιτική οδηγεί σε καλύτερες μέρες...
Κι όμως δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που οι Ελληνες επανέφεραν θριαμβευτικά το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, προσδοκώντας ένα πολύ καλύτερο μέλλον από το μελαγχολικό παρόν που τους είχε επιβάλει η κυβέρνηση Καραμανλή.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου διέψευσε όμως οικτρά τις προσδοκίες και τις ελπίδες όχι μόνο των ψηφοφόρων της, αλλά όλων των Ελλήνων.

Εγκαταλείπουν την κυβέρνηση ακόμη και όσοι είχαν αρχικά αυταπάτες ως προς τις ολέθριες επιπτώσεις του μνημονίου υποτέλειας στο ΔΝΤ και την ΕΕ.
Όπως π.χ. το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), το οποίο είχε υποστηρίξει με θέρμη το Μνημόνιο.
Είδε τα αποτελέσματα και άλλαξε στάση.
«Η συνολική πολιτική που επιβάλλει το Μνημόνιο όχι μόνο δεν αφήνει καμία ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης, αλλά αναιρεί και τις όποιες θετικές εξελίξεις θα μπορούσαν να προεξοφληθούν από μια «κλασική εθνική εκσυγχρονιστική πρωτοβουλία» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΕΒΕΑ.

«Τοκογλυφική (!) διαδικασία» αποκαλεί την πολιτική που επιβλήθηκε με το Μνημόνιο, το ΕΒΕΑ. «Οπως διαφάνηκε μέχρι σήμερα, το Μνημόνιο δεν αποτελεί συνολική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλά τοκογλυφική διαδικασία επιβολής εύκολων, ισοπεδωτικών και αναποτελεσματικών επιλογών που αντί να εκσυγχρονίζουν, κατεδαφίζουν.
Αντί να αναπροσανατολίζουν, αποσυνθέτουν. Και αντί να εξοικονομούν πόρους, προσθέτουν φτώχεια, διευρύνουν ανισότητες και αποδυναμώνουν ελπίδες και προοπτικές» προσθέτει στην ανακοίνωση - καταπέλτη που εξέδωσε.

Ποιον εκπροσωπεί άραγε η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Παπανδρέου από τη στιγμή που φτάσαμε στο σημείο να την καταγγέλλουν μέχρι και οι έμποροι και οι βιομήχανοι του ΕΒΕΑ;
Εναντίον του Μνημονίου έχουν ήδη ταχθεί και οι μικρομεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες της ΓΣΕΒΕΕ, η οποία εκτιμά ότι περίπου 175.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν τους επόμενους μήνες.
Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι φυσικά έξαλλοι κατά του Μνημονίου.

Τραπεζίτες και ΣΕΒ είναι πλέον οι τελευταίοι υποστηρικτές της πολιτικής της κυβέρνησης που εδράζεται στο διαβόητο μνημόνιο.
Αυτές οι ολιγομελείς κοινωνικές ομάδες έχουν βεβαίως εξαιρετική οικονομική ισχύ.
Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι επαρκούν για να στηρίξουν μια κυβέρνηση που έχει στρέψει εναντίον της οικονομικής πολιτικής της όλα τα κοινωνικά στρώματα, τα οποία πλέον στρέφονται τώρα μαζικά και εναντίον της ΕΕ.
Πολύ φυσιολογικό, καθώς οι Ελληνες είδαν με δυσάρεστη έκπληξη πόσο εχθρικά και περιφρονητικά συμπεριφέρθηκαν εναντίον της χώρας μας οι Ευρωπαίοι.

Καταρρέει το κύρος της ΕΕ στη συνείδηση των Ελλήνων.
Καταποντίστηκε από το 61% στο 44% (!) μέσα σε ένα μόλις εξάμηνο, βάσει της δημοσκόπησης της Γιούροστατ, το ποσοστό των Ελλήνων που θεωρεί «καλό πράγμα» τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Και να σκεφτεί κανείς ότι η δημοσκόπηση έγινε τον Μάιο, πριν αρχίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου να εξαγγέλλει τα αντιλαϊκά μέτρα που ξεσήκωσαν τους πάντες.

Δεν εμπιστεύεται την ΕΕ πλέον -μετά την απαίσια εμπειρία του Μνημονίου- το 56% των Ελλήνων. Είναι το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 27 χωρών - μελών της ΕΕ, όπου ακατανίκητοι «πρωταθλητές της δυσπιστίας» παραμένουν οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν την εμπιστεύονται σε ποσοστό 68%, ενώ μόνο το 20% των συμπατριωτών τους εμπιστεύεται την ΕΕ.
Δεν έχουν κι άδικο, όπως διαπιστώσαμε.
ΠΗΓΗ:http://www.ethnos.gr

Δύσκολα τα πράγματα για τα οικονομικά των σχολείων

Μετά την υποχρηματοδότηση που παρατηρείται το τελευταίο έτος έρχεται και η αλλαγή των νομικών προσώπων που διαχειρίζονται τα οικονομικά των σχολείων.

Με τον Ν 3852/10, το Πρόγραμμα Καλλικράτης δηλαδή, καταργούνται οι Σχολικές Επιτροπές που ήταν κατά σχολείο ή συστεγαζόμενα σχολεία και συστήνεται μία Επιτροπή ανά βαθμίδα εκπαίδευσης.

Τα προβλήματα που θα προκύψουν απ' τον νέο τρόπο διαχείρισης θα είναι πολύ μεγάλα και πιθανό και αξεπέραστα.
Είναι σχεδόν αδύνατο να μπορεί ένας οικονομικός υπόλογος να τρέχει για τις αγορές του κάθε σχολείου και νηπιαγωγείου, που έχουν καθημερινά ανάγκες σε μικρά ή μεγάλα πράγματα.

Κι όλο αυτό για να πει ο υπουργός ότι κατάργησε μερικές χιλιάδες Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου για τις εντυπώσεις.
Ουσία δεν υπάρχει στη βαρύγδουπη δήλωση, αφού οι Σχολικές Επιτροπές είναι ΝΠΔΔ, αλλά λειτουργούν εντελώς ανέξοδα για το δημόσιο. Κανένα μέλος δεν έχει αμοιβή ούτε απασχολούν προσωπικό.

Το απόσπασμα από το νόμο έχει ως εξής:

Ν3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄)
Άρθρο 103, παρ. 2

"...Ειδικά για τις σχολικές επιτροπές, αυτές συγχωνεύονται σε δύο νομικά πρόσωπα, ένα για τις σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και ένα για τις σχολικές μονάδες
της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στους δήμους με πληθυσμό άνω των τριακοσίων χιλιάδων (300.000) κατοίκων μπορεί να συσταθούν αντίστοιχες σχολικές επιτροπές
για καθεμία δημοτική κοινότητα. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη λειτουργία των σχολικών επιτροπών, την κατανομή των πιστώσεων, τον τρόπο και τη διαδικασία πραγματοποίησης, δικαιολόγησης και ελέγχου των πάσης φύσεως εσόδων και εξόδων, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια."

Δεν έχει υπολογιστές το 2010 για τους μαθητές της Α' Τάξης...

Nα μην περιμένουν φέτος οι μαθητές της Α΄ Γυμνασίου δωρεάν φορητό υπολογιστή μιας και το υπουργείο αποφάσισε ότι είναι ένα περιττό έξοδο!!!

"Χρησιμοποιούνται μόνο για να παίζουν τα παιδιά", ανέφερε κυνικά η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου.

Και συνέχισε λέγοντας,
«Λυπούμαι που το λέω, αλλά προβλήματα περιπλοκότητας του λογισμικού (!!) αποτρέπουν και εκείνους ακόμη τους μαθητές που έχουν τους φορητούς υπολογιστές να τους χρησιμοποιήσουν σωστά και αποτρέπουν βεβαίως τους μη επιμορφωμένους καθηγητές τους(!!) από το να τους βοηθήσουν.»
 
Υπενθυμίζεται ότι πέρσι στην αρχή της σχολικής χρονιάς είχαν μοιραστεί στους μαθητές της Α Γυμνασίου από την «σπάταλη» κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή περισσότεροι από 150.000 φορητοί υπολογιστές.
ΠΗΓΗ:http://online-pressblog.blogspot.com

Φανούρεια 2010

Αξίζουν επαίνους και συγχαρητήρια η πρόεδρος Αναστασία Πετρέση, η μέχρι πριν λίγες ημέρες πρόεδρος Ελένη Ραντζούδη και τα μέλη του Λαογραφικού Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Άνω Οινόης "ΤΟ ΚΡΑΣΟΧΩΡΙ" για την άψογη διοργάνωση των εκδηλώσεων προς τιμή του Αγίου Φανουρίου.
Η θρησκευτική και η λαϊκή παράδοση εναλλάχτηκαν τόσο αρμονικά που έδωσαν σε όλους τους παρευρισκόμενους γλυκιά γεύση συμμετοχής στο ευλαβικό προσκύνημα και στο πηγαίο θρακιώτικο γλέντι.
Εύχομαι πάντα επιτυχίες!  

Βόζεμπεργκ: Αντιφατική και επιζήμια η πολιτική της κυβέρνησης

« Πολύ έγκαιρα επισημάναμε την αντιφατική και επιζήμια πολιτική της κυβέρνησης, η οποία προκάλεσε κύμα φυγής 11.500 εκπαιδευτικών προς την οδό της συνταξιοδότησης.

Χθες, η Υπουργός Παιδείας, αφού ήρθε αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής, δήλωσε ότι η σχολική χρονιά θα είναι ‘’η δυσκολότερη της μεταπολίτευσης’’!

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας οφείλει άμεσα να ενημερώσει τον ελληνικό λαό:

1) Πόσα κενά υπάρχουν στην εκπαίδευση, σε ποιες ειδικότητες και πώς τελικώς θα καλυφθούν;

2) Γιατί περιορίστηκαν οι προσλήψεις στο 50%, ενώ ο Πρωθυπουργός και το Υπουργείο είχαν διαβεβαιώσει ότι από την πολιτική παγώματος των προσλήψεων εξαιρούνται τα Υπουργεία Υγείας και Παιδείας;

3) Σε ποιο ύψος ανέρχονται τα κονδύλια που εξασφάλισε για την αναγκαία πρόσληψη εκπαιδευτικών;

4) Θα υπάρξουν τελικώς τμήματα με υπεράριθμους μαθητές, και αν ναι, πόσα και σε ποιες περιοχές;

Η Παιδεία είναι Εθνική υπόθεση.
Αναβάθμιση της εκπαίδευσης δεν γίνεται με βαρύγδουπες δηλώσεις, εντυπωσιασμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Η εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς και μαθητές είναι ανάστατοι.

Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, καλύπτοντας άμεσα τα κενά που η ζημιογόνα και αναποτελεσματική πολιτική της κυβέρνησης δημιούργησε στα σχολεία ».

Τα χρέη των δήμων της Περιφέρειας ΑΜ-Θ προς τις τράπεζες και το ΤΠκΔ

Μόνο προς τις τράπεζες και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τα χρέη όλων των δήμων της χώρας φθάνουν στο 1 δις, 750 εκατ. ευρώ ενώ τα υπόλοιπα χρέη τους (δάνεια δημοτικών επιχειρήσεων, χρέη δήμων προς ασφαλιστικά ταμεία από φόρους και χρέη - οφειλές προς κατασκευαστές και προμηθευτές), σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων στελεχών της αυτοδιοίκησης ξεπερνούν το 1δις, 300 εκατ. ευρώ!...

Τα χρέη όλων των δήμων της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης για το 2009, είναι τα εξής:

Νομός Έβρου
Δήμος Αλεξανδρούπολης - 2.916.883€
Δήμος Βύσσας - 159.652€
Δήμος Διδυμοτείχου - 2.526.476€
Δήμος Κυπρίνου - 93.427€
Δήμος Μεταξάδων - 862.377€
Δήμος Ορεστιάδος - 4.065.975€
Δήμος Ορφέα - 352.816€
Δήμος Σουφλίου - 957.212€
Δήμος Τραϊανούπολης - 443.854€
Δήμος Τριγώνου - 85.372€
Δήμος Τυχερού - 2.161.482€
Δήμος Φερών - 143.844€
Δήμος Σαμοθράκης - 2.097.225€

Νομός Δράμας
Δήμος Δοξάτου - 512.468€
Δήμος Δράμας – 0€
Δήμος Καλαμπακίου - 55.100€
Δήμος Κάτω Νευροκοπίου - 53.216€
Δήμος Νικηφόρου - 0€
Δήμος Προσοτσάνης - 0€
Δήμος Σιταγρών - 0€
Δήμος Σιδηρονέρου - 0€
Δήμος Παρανεστίου - 111.772€

Νομός Καβάλας
Δήμος Ελευθερούπολης - 369.390€
Δήμος Ελευθερών - 669.512€
Δήμος Θάσου - 495.111€
Δήμος Καβάλας - 4.235.318€
Δήμος Κεραμωτής - 0€
Δήμος Ορεινού - 0€
Δήμος Ορφανού - 252.774€
Δήμος Παγγαίου - 0€
Δήμος Πιερέων - 984.799€
Δήμος Φιλίππων - 162.705€
Δήμος Χρυσούπολης – 0€

Νομός Ξάνθης
Δήμος Αβδήρων - 223.581€
Δήμος Βιστωνίδος - 712.958€
Δήμος Μύκης - 573.978€
Δήμος Ξάνθης - 7.765.710€
Δήμος Σταυρούπολης - 0€
Δήμος Τοπείρου - 842.120€
Δήμος Θερμών - 0€
Δήμος Κοτύλης - 0€
Δήμος Σατρών - 0€
Δήμος Σελέρου - 200.000€

Νομός Ροδόπης
Δήμος Αιγείρου - 219.430€
Δήμος Αρριανών - 0€
Δήμος Ιάσμου - 364.551€
Δήμος Κομοτηνής - 5.179.757€
Δήμος Μαρωνείας - 721.812€
Δήμος Νέου Σιδηροχωρίου - 219.430€
Δήμος Σαπών - 1.112.596€
Δήμος Σώστου - 169.448€
Δήμος Φιλλύρας - 0€
Κοινότητα Αμαξάδων - 0€
ΠΗΓΗ:http://piazzadelpopolo.blogspot.com

Έχει πανσέληνο απόψε

O νέος αυτοδιοικητικός χάρτης στην Ορεστιάδα

ΔΗΜΟΣ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ (Έδρα: Ορεστιάδα)
39.485 κάτοικοι - 33 Δ.Σ. συνολικά

α. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΥΣΣΑΣ 8.184 - 7 Δ.Σ.
Δημοτική Κοινότητα Νέας Βύσσας 2.844 - 5 Δ.Κ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Καβύλης 1.494 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Καστανεών 1.295 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Ριζίων 1.684 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Στέρνας 867 - 3 Δ.Τ.Σ.

β. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΙΝΟΥ 2.915 - 2 Δ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Ζώνης 811 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Κυπρίνου 1.157 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Φυλακίου 947 - 3 Δ.Τ.Σ.

γ. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ 21.730 - 18 Δ.Σ.
Δημοτική Κοινότητα Ορεστιάδος 17.194 - 11 Δ.Κ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Αμπελακίων 574 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Βάλτου 565 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Θουρίου 706 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Μεγάλης Δοξιπάρας 410 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Νέου Χειμωνίου 621 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Νεοχωρίου 1.437 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Χανδρά 223 - 1 Δ.Τ.Σ.

δ. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΓΩΝΟΥ 6.656 - 6 Δ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Άρζου 433 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Δικαίων 1.177 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Ελαίας 532 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Θεραπειού 133 - 1 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Κομάρων 774 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Μαρασίων 198 - 1 Δ.Τ.Σ
Τοπική Κοινότητα Μηλέας 104 - 1 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Ορμενίου 807 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Πενταλόφου 665 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Πετρωτών 312 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Πλάτης 601 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Πτελέας 477 - 3 Δ.Τ.Σ.
Τοπική Κοινότητα Σπηλαίου 443 - 3 Δ.Τ.Σ.

Δ.Σ.= Δημοτικοί Σύμβουλοι
Δ.Κ.Σ.= Δημοτικοί Κοινοτικοί Σύμβουλοι
Δ.Τ.Σ.= Δημοτικοί Τοπικοί Σύμβουλοι
ΠΗΓΗ:http://alexpolisonline.blogspot.com

Κυβέρνηση του βουνού ή της θάλασσας

Φωτογραφίες με γράμματα σε νόμους γραμμένους στο γόνατο

Το Μάρτιο έληξαν τη θητεία των υπηρεσιακών συμβουλίων, αφαιρώντας μόνο τους προϊσταμένους γραφείων από τη σύνθεση.
Όρισαν ως μέλη τους εκπαιδευτικούς με τη μεγαλύτερη διοικητική εμπειρία.

Τον Μάιο αλλάζουν εκ νέου τη σύνθεση και ορίζουν, εκτός των νεοεπιλεγέντων διευθυντών εκπαίδευσης, εκπαιδευτικούς από τη δεκαπεντάδα με την μεγαλύτερη διοικητική εμπειρία.

Δεν θα σχολιάσω τις μεθόδους της κυβέρνησης. Είναι τα γνωστά πρόσωπα, του γνωστού χώρου που γνωρίζουμε τι εννοεί μιλώντας για «δημοκρατία» και «αξιοκρατία».

Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη, όμως, η πρωτοφανής σιγή του «συνδικαλιστικού κινήματος» και των μέσων μαζικής «ενημέρωσης».

Και για να ευθυμήσουμε λίγο.
Ο Ν 3848 έχει στόχο, κατά τον τίτλο του, «την καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση».

Παραθέτω αυτούσια τα αποσπάσματα:

N 3839/2010 (ΦΕΚ 51 Α΄/29-3-10), Άρθρο 5 §8
8. Από τη δημοσίευση του νόμου αυτού λήγει η θητεία των μελών των Περιφερειακών Υπηρεσιακών Συμβουλίων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Π.Υ.Σ.Π.Ε., άρθρο 21 του ν. 1566/1985, ΦΕΚ 167 Α΄), των Περιφερειακών Υπηρεσιακών Συμβουλίων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Π.Υ.Σ.Δ.Ε., άρθρο 21 του ν. 1566/1985, ΦΕΚ 167 Α΄), των Ανώτερων Υπηρεσιακών Συμβουλίων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε., άρθρο 14 παρ. 29 του ν. 2817/ 2000, ΦΕΚ 78 Α΄) και των Ανώτερων Υπηρεσιακών Συμβουλίων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Α.Π.Υ.Σ.Δ.Ε., άρθρο 14 παρ. 29 του ν. 2817/2000, ΦΕΚ 78 Α΄).

N 3839/2010 (ΦΕΚ 51 Α΄/29-3-10), Άρθρο 6 §2β
β) Δύο εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με βαθμό Α΄, με τους αναπληρωματικούς τους, που υπηρετούν στην περιφέρεια του οικείου Π.Υ.Σ.Π.Ε., οι οποίοι επιλέγονται με κριτήριο τη μεγαλύτερη προηγούμενη διοικητική εμπειρία σε θέση στελεχών εκπαίδευσης.

Ν 3848/2010 (ΦΕΚ 71 Α΄/19-5-10), Άρθρο 47 §8
β. Δύο εκπαιδευτικούς με βαθμό Α΄ πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που υπηρετούν σε οργανική θέση στην περιφέρεια του οικείου Π.Υ.Σ.Π.Ε. και οι οποίοι επιλέγονται με τους αναπληρωτές τους μεταξύ των δεκαπέντε που κατά την ημερομηνία συγκρότησης κατέχουν τη μεγαλύτερη πραγματική διοικητική υπηρεσία σε θέσεις διευθυντή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, προϊσταμένου γραφείου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ή διευθυντή σχολικής μονάδας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Συγχαρητήρια στο Σύλλογο Σάκου

Συγχαρητήρια στην πρόεδρο, στην Αλεξάνδρα Καλεντζίδου την ψυχή της εκδήλωσης, και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Σάκου για την ωραία, γεμάτη λαϊκή παράδοση, βραδιά που μας χάρισαν!
Σε μια εποχή που αμφισβητούνται σχεδόν όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία, η παράδοση είναι η περιουσία που δεν μπορεί κανείς να πειράξει παρά μόνο εμείς οι ίδιοι να εγκαταλείψουμε.
Τα νέα παιδιά του Σάκου έδειξαν πως δεν υπάρχει τέτοιος φόβος!
Καλή συνέχεια!

Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες

του Κων/νου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονα

Άγνοια η και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί.

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες. Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα :

Ο Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες.
Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα : "Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρεττανική σημαία". Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης - όχι αλβανικής - και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής).
Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης - Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών.
Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών.
Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους.
Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες.
Οι Μουσουλμάνοι ένιωθαν Τούρκοι, εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί.
Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους, την Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες, αλλά στους Τουρκαλβανούς που χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά ως σφαγείς των Ελλήνων.

Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική.
Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου.
Ο Γεώργιος Καστριώτης - Σκεντέρμπεης, που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξον Ηπειρώτη (15ο αιών).
Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη "Αλβανός" ερμηνεύεται " Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο" χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους.
Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων, τις οποίες κατέγραψε ο σύγχρονός μας διαπρεπής Βαλκανιολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου.

Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !

Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση.
Άλλωστε και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν, και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού.
Μετά το 1908 πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτάτου, το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων ήταν Τουρκαλβανοί.

Η λέξη Αλβανία, σημαίνει Λευκή Χώρα από το λατινικό ΑΛΜΠΑ : λευκή. Είναι όρος με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία.

Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοίκους των Μεσογείων, προέρχεται από τελείως διαφορετική ρίζα.
Συγκεκριμένα από τη λέξη "Άρβανον", τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής.
Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα.
Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία.
Οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες ουδέποτε είχαν διαφορετική συνείδηση από τους υπόλοιπους Έλληνες. Παρεμφερές παράδειγμα μας δίδουν οι σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας, Κύρου, Νταλίπης και άλλοι, οι οποίοι πολέμησαν υπέρ της Ελλάδος κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων.
Καθώς και οι τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι της Καππαδοκίας που κράτησαν μέσω της Εκκλησίας την ελληνικότητά τους αν και έχασαν την ελληνική γλώσσα.
Οι δίγλωσσοι Έλληνες αρβανιτόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι, κ.λ.π. μας προσφέρουν χαρακτηριστικές αποδείξεις ότι στα Βαλκάνια κατά τους τελευταίους πέντε τουλάχιστον αιώνες η Ορθόδοξη πίστη - και γενικότερα η θρησκεία - διαμορφώνει την εθνική συνείδηση πολύ περισσότερο και από το γλωσσικό ιδίωμα.

Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά.
Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ.
Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών.
Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος;
Ίσως ο ένας να μπορεί να καταλαβαίνει κάποιες λέξεις από τον άλλο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν η έχουν την ίδια εθνική συνείδηση...
Μην ξεχνούμε ότι Σέρβοι, Κροάτες και Βοσνιομουσουλμάνοι μιλούν ακριβώς την ίδια γλώσσα, παρά ταύτα συγκρούσθηκαν μεταξύ τους με οδυνηρές συνέπειες.

Σέβομαι και κατανοώ τις προσπάθειες πολιτικών και δημοσιογράφων να περιορίσουν τα ενδεχόμενα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας - αν και οι ρίζες των προβλημάτων δεν έχουν μελετηθεί σωστά - στην κοινωνία μας.
Όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται με άγνοια η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας.
Ας μάθουμε καλά την Ιστορία μας ώστε και τους Έλληνες Αρβανίτες να τιμούμε για την εθνική τους προσφορά και με τον γείτονα αλβανικό λαό να διατηρούμε σχέσεις καλής γειτονίας, χωρίς βεβαίως να λησμονούμε την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου.
ΠΗΓΗ:http://ksipnistere.blogspot.com

Συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια στην Πρόεδρο Έφη Κετεσίδου και τα μέλη του Λαογραφικού Πολιτιστικού Συλλόγου Κλεισσούς για την πολύ όμορφη χθεσινοβραδινή εκδήλωση στον προαύλιο χώρο του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Είχα την τιμή και τη χαρά να κληθώ να απονείμω τιμητική πλακέτα στη μακροβιότερη κάτοικο της Κλεισσούς την κα Ζηνοβία Παλλίδου, τη γιαγια-Ζήνα των παιδικών μας χρόνων.
Το έκανα με πολύ συγκίνηση.

Χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!

Η ύφεση απειλεί το μνημόνιο, ή το μνημόνιο φέρνει ύφεση;

Το σίγουρο είναι ένα: Τα φοροεισπρακτικά μέτρα όχι μόνο αποδείχθηκαν αντιαναπτυξιακά, όχι μόνο πάγωσαν την κατανάλωση αλλά δεν πέτυχαν καν το σκοπό τους: Να φέρουν έσοδα...

Παράλληλα το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 3,5% έναντι πτώσης 2,3% το α΄ τρίμηνο του έτους, ενώ η ανεργία εκτινάχθηκε σε 12% από 8,5% έναν χρόνο πριν.
Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο πως μέσα στους εργαζόμενους συμπεριλαμβάνονται και όσοι ”απασχολούνται” μέσα από part-time job, ή κάποιας μορφής μερική απασχόληση ή ακόμα προγράμματα stage.
Με άλλα λόγια το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο, ενώ μια σειρά από μεγάλες επιχειρήσεις περιμένουν να καθίσει για τα καλά ο “Νόμος Λοβέρδου”, ώστε να περιορίσουν στο μισό τις αποζημιώσεις των απολύσεων.

Ταυτόχρονα, η οικοδομική δραστηριότητα συνέχισε να υποχωρεί (22% πτώση τον Μάιο) και η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε περαιτέρω κατά 4,5% τον Ιούνιο.
Αρνητικά είναι τα μηνύματα που έρχονται από τις τουριστικές περιοχές όσον αφορά τα έσοδα, τα οποία καταγράφουν κάμψη της τάξεως του 15%.
Την ίδια στιγμή πληθαίνουν τα λουκέτα στις εμπορικές γειτονιές των μεγάλων πόλεων, εξέλιξη που αντανακλά τη μείωση της κατανάλωσης, η οποία συνέχισε να υποχωρεί ακόμη και κατά την περίοδο των εκπτώσεων που διανύουμε.

Το 2011 θα έρθει νωρίτερα μιας και επισπεύδονται τα μέτρα προκειμένου να κλείσουν την απόκλιση 3δις. ευρώ του ελλείμματος του προϋπολογισμού.

Τα μέτρα του μνημονίου βουλιάζουν το καράβι της κυβέρνησης… και ο Μεγάλος Τιμονιέρης ψάχνει τα κανό της διαφυγής.
ΠΗΓΗ:http://www.antinews.gr

Ο μύθος του Δημοσίου ως του μεγάλου ασθενούς

Γράφει ο Τάκης Φωτόπουλος

Ενώ η κοινοβουλευτική χούντα του ΠΑΣΟΚ στο θέμα του δήθεν «μονόδρομου» ακολουθεί κατά γράμμα τον μεγάλο δάσκαλο της προπαγάνδας Γκέμπελς, που διακήρυσσε ότι όσο μεγαλύτερο το ψέμα και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται τόσο πιο πιστευτό γίνεται, ο μύθος του δημοσίου τομέα ως του «μεγάλου ασθενούς» επανήλθε στην επικαιρότητα με αφορμή την εντεινόμενη σφαγή σε αυτόν.

Ο μύθος όμως αυτός δεν προέκυψε μόνο από τη σημερινή κρίση, αλλά καλλιεργείται από χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο, από νεοφιλελεύθερους και σοσιαλφιλελεύθερους, ως τμήμα της ιδεολογίας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που εκφράζει το ανώτερο στάδιο της αγοραιοποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Δηλαδή, το στάδιο όπου οι κοινωνικοί έλεγχοι πάνω στις αγορές ελαχιστοποιούνται (αν δεν καταργούνται ολοσχερώς), με δήθεν στόχο τη μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα, αλλά πραγματικό στόχο τη μεγιστοποίηση του ιδιωτικού κέρδους, ιδιαίτερα των πολυεθνικών που οδήγησαν στη σημερινή παγκοσμιοποίηση και τώρα ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή και το εμπόριο.

Η επέκταση των πολυεθνικών αναγκαστικά περνούσε μέσα από την ιδιωτικοποίηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας, πράγμα που συνεπαγόταν τη δραστική συρρίκνωση του δημοσίου τομέα, καθώς και από την «απελευθέρωση» των αγορών (κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και εμπορευμάτων -τις γνωστές «4 ελευθερίες» της Ε.Ε.[1]) που σήμερα, χάρη στην τρόικα, ολοκληρώνεται και στη χώρα μας.

Φυσικά, ο δημόσιος τομέας δεν εξυπηρετούσε πάντα το γενικό συμφέρον, ιδιαίτερα όταν οι εθνικοποιημένες επιχειρήσεις άρχισαν να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προσθέτοντας έτσι στο βασικό πρόβλημα που χαρακτηρίζει τον δημόσιο τομέα (γραφειοκρατία και έλλειψη αυτοδιαχείρισης από τους εργαζομένους και τους πολίτες γενικότερα) το κύριο πρόβλημα από το οποίο πάσχει ο ιδιωτικός τομέας (εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος σε βάρος του γενικού).

Στην Ελλάδα, μάλιστα, όπως και σε κάθε χώρα στην περιφέρεια και ημιπεριφέρεια, ο δημόσιος τομέας φορτώθηκε και με επιπλέον προβλήματα που απέρρεαν από τον βαθμό οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας (εκτεταμένη διαφθορά, «φακελάκια» κ.λπ.).
Όμως, ενώ η επέκταση του δημοσίου τομέα στις μητροπολιτικές χώρες, όπου ο ιδιωτικός τομέας ήταν καπιταλιστικά αναπτυγμένος και οικονομικά αποτελεσματικός, οφειλόταν κυρίως στις πολιτικές των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος και την προστασία της κοινωνίας από την αγορά, στις περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα, η επέκταση του δημοσίου τομέα -πολιτική που ακολούθησαν μεταπολεμικά όλα τα κόμματα εξουσίας- είχε άλλο βασικά στόχο: την αναπλήρωση ενός μη ανταγωνιστικού και αποτυχημένου ιδιωτικού τομέα που ήταν ανίκανος να απορροφήσει το πλεονάζον εργατικό δυναμικό.

'Ετσι, όταν η πηγή της μετανάστευσης (που έπαιζε τον ρόλο απορρόφησης της ανεργίας τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες) στέρεψε στη δεκαετία του '70, ενώ η ένταξή μας στην Ε.Ε. τη δεκαετία του '80 σήμανε την αποδιάρθρωση της παραγωγικής μας δομής -εφόσον ούτε η δασμοβίωτη ελαφρά βιομηχανία μας ούτε η μη ανταγωνιστική γεωργία μας μπορούσαν να επιβιώσουν στις ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές της Ε.Ε.- το ΠΑΣΟΚ, που μόλις είχε έλθει στην εξουσία, μη έχοντας καμιά διάθεση να συγκρουστεί με τις ξένες ελίτ και την ντόπια μεταπρατική ελίτ, δεν είχε άλλη επιλογή από την επέκταση του δημοσίου τομέα.

Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας που απορροφούσε το 41% του ΑΕΠ το 1979, λίγο πριν από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, έφτασε ν' απορροφά το 65% του εθνικού εισοδήματος το 1989! Αντίστοιχα, ο αριθμός των απασχολουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ως συνέπεια του γεγονότος ότι ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των δημοσίων υπαλλήλων (2,9%) ήταν διπλάσιος εκείνου της αύξησης της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα,[2] διπλασιάστηκε στη μεταπολίτευση και από περίπου 344.000 το 1974 έφτασε τις 693.000 το 1989, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Σήμερα, μετά την πρόσφατη απογραφή, ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έφτασε τους 768.000, αντιπροσωπεύοντας δηλαδή σημαντικά μικρότερο ποσοστό του σημερινού ενεργού πληθυσμού σε σχέση με τότε - μόλις το 15%![3]

Το ποσοστό, μάλιστα, των δημοσίων υπαλλήλων στην παρούσα δεκαετία -παρά τη μυθολογία των απατεώνων της κοινοβουλευτικής χούντας- ήταν και είναι σχετικά μικρό, όπως έδειξε σχετικά πρόσφατη συγκριτική έρευνα,[4] σύμφωνα με την οποία το 2002 ήταν μόλις 11,4% του εργατικού δυναμικού, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των «17» ήταν πάνω από 16%, με τις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία να παρουσιάζουν ποσοστά μεταξύ 20% και 30%.
Όπως τονίζει η ίδια μελέτη, τα ποσοστά αυτά δεν ήταν συμπτωματικά αλλά αντιπροσώπευαν μακροπρόθεσμες τάσεις που επιβεβαιώνονταν και από τα ποσοστά των δημοσίων δαπανών στο ΑΕΠ.

Η σημερινή επομένως αύξηση του ποσοστού των δημοσίων υπαλλήλων στο 15%, που παρουσιάστηκε ως έγκλημα από τους απατεώνες της ΠΑΣΟΚικής χούντας, στην πραγματικότητα σημαίνει απλώς ότι τώρα φτάσαμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Δεν ήταν, επομένως, η αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα -παρ' όλο που αυτή είναι αναμφισβήτητη- «το αίτιο που οδήγησε σε διαδικασίες οι οποίες παρεμπόδισαν τον ανταγωνισμό και τελικά διέστρεψαν την ανάπτυξη της χώρας», όπως υποστήριζε εδώ και σχεδόν 20 χρόνια ο σοσιαλφιλελεύθερος αδελφός του πρωθυπουργού[5] και σημερινός άτυπος συμβουλάτοράς του, ο οποίος, μαζί με τον νεοδιορισθέντα και γνωστό όργανο της υπερεθνικής ελίτ Παντόα Σκιόπα, και τον ίδιο τον αρχηγό της «χούντας», αποτελούν την «ελληνική» τρόικα που διαχειρίζεται το προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ -την οποία εκπροσωπεί στη χώρα η τρόικα των ΔΝΤ, Ε.Ε. και ΕΚΤ.[6]
Αντίθετα, το τελικό αίτιο της αποτυχίας της ελληνικής ανάπτυξης είναι το γεγονός που παίρνει δεδομένο η νεο/σοσιαλφιλελεύθερη προσέγγιση: δηλαδή η αυξανόμενη «απελευθέρωση» των αγορών.

Και αυτό, διότι το μοντέλο εξωστρεφούς «ανάπτυξης», στο οποίο οδήγησε η απελευθέρωση αυτή, δεν στηριζόταν στις δυνάμεις της ίδιας της χώρας αλλά στην εξωτερική αγορά και το ξένο κεφάλαιο και, αναπόφευκτα, κατέληξε σε ένα στρεβλό επενδυτικό πρότυπο που δεν επέτρεπε τη δημιουργία ενός ισχυρού μεταποιητικού τομέα, καθώς και σε ένα καταναλωτικό πρότυπο που είχε ελάχιστη σχέση με το εγχώριο παραγωγικό πρότυπο.

Στη διαδικασία αυτή, το κράτος δεν έπαιξε ποτέ ένα σημαντικό άμεσο ρόλο για την αναδιάρθρωση της παραγωγικής δομής και περιορίστηκε πάντα σε έναν έμμεσο ρόλο ενίσχυσης της ποσοτικής διαδικασίας αύξησης του εθνικού εισοδήματος, που συνεπαγόταν απλώς την επέκταση της υπάρχουσας παραγωγικής δομής, σε συνδυασμό με κάποια βελτίωση της υποδομής (μεταφορές, επικοινωνίες, ενέργεια κ.λπ.), αφήνοντας ουσιαστικά την αναπτυξιακή διαδικασία στις δυνάμεις της αγοράς και περιορίζοντας τον δημόσιο τομέα στο ρόλο μιας δικλίδας ασφάλειας στο πρόβλημα της απασχόλησης που δημιουργούσε ο ανεπαρκής ιδιωτικός τομέας.

Παρ' όλα αυτά, οι ντόπιες και ξένες ελίτ επιβάλλουν σήμερα όχι μόνο κτηνώδεις περικοπές στα εισοδήματα όλων των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, που καμιά άλλη χώρα της Ευρωζώνης δεν επέβαλε, αλλά και πετσοκόβουν τον αριθμό των θέσεων στον τομέα αυτό, γεγονός που, με δεδομένη την οριακή απορροφητικότητα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, σημαίνει παραπέρα αύξηση της μαζικής ανεργίας των νέων στο μέλλον.

Και όχι μόνο! Σημαίνει, επίσης, τη συνεχή καταβαράθρωση κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η εκπαίδευση και η υγεία, έτσι ώστε στο προσεχές μέλλον μόνο η μειονότητα που έχει τη δυνατότητα να προσφεύγει στον ιδιωτικό τομέα θα μπορεί να ικανοποιεί τις σχετικές βασικές ανάγκες, ενώ η πλειοψηφία θα συνθλίβεται κάτω από τις τριτοκοσμικές συνθήκες που θα προσφέρει ένας εξαθλιωμένος δημόσιος τομέας, κατά το αμερικανικό πρότυπο που επιβάλλουν οι δύο τρόικες...

1. Γι' αυτό και το ιστορικό αίτημα της αντισυστημικής Αριστεράς ήταν πάντα η έξοδος από την Ε.Ε. και όχι η «αποδέσμευση» με την έννοια της συλλογικής αποδέσμευσης των ευρωπαϊκών λαών από αυτή (πράγμα που αποκλείει τη μονομερή ελληνική έξοδο) ή την έννοια της αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης (πράγμα που παραπέμπει το θέμα στις ελληνικές καλένδες) - γεγονός που σημαίνει ότι η χρήση του όρου «αποδέσμευση», εάν δεν διαφοροποιείται σαφώς από τις παραπάνω έννοιες, παίζει αποπροσανατολιστικό ρόλο.

2. OECD, Economic Surveys, 1986-87, σελ. 43

3. World Bank, World Development Indicators 2010, Table 2.2

4. βλ. Heinz Handler κ.ά. The size and performance of public sector activities in Europe (2005)

5. Ν. Papandreou, «Finance and industry: the case of Greece», International Review of Applied Economics, vol. 5/1 (1991)

6. βλ. Τάκη Φωτόπουλου Η Ελλάδα ως προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ - Η ανάγκη για άμεση έξοδο από την Ε.Ε. και για μια αυτοδύναμη Οικονομία (υπό έκδοση, Γόρδιος, Σεπτέμβρης, 2010)
ΠΗΓΗ:http://www.inclusivedemocrasy.org/fotopoulos/
Ελευθεροτυπία 13/8/10

Το Μνημόνιο, η χύτρα και το «σημείο βρασμού»

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Με κηδεμόνα την τρόικα και με όπλο το εκβιαστικό δίλημμα «Μνημόνιο ή πτώχευση», η κυβέρνηση Παπανδρέου λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας. Και μάλιστα μέχρι στιγμής με μεγάλη επιτυχία.
Η διάλυση της απεργίας των φορτηγατζήδων είναι ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας, που ενίσχυσε την εντύπωση ότι η αντίσταση στην κυβερνητική επιλογή είναι ατελέσφορη και ως εκ τούτου μάταιη.
Κυριαρχεί η πεποίθηση πως λόγω των ειδικών συνθηκών η κυβέρνηση δεν έχει περιθώριο υποχώρησης.

Επιπροσθέτως, λόγω και της προπαγάνδας των ΜΜΕ, η οποιαδήποτε απεργία αντιμετωπίζεται από την κοινή γνώμη εχθρικά, με αποτέλεσμα να ασκείται στους απεργούς όχι μόνο η ασφυκτική πίεση της κυβέρνησης, αλλά και μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας.
Στην πραγματικότητα, η απεργία έχει ηθικοπολιτικά κηρυχθεί αντικοινωνική ενέργεια, με πρακτικό αποτέλεσμα οι επαγγελματικές ομάδες να μην διαθέτουν πια καμία δυνατότητα άμυνας έναντι της κυβερνητικής πολιτικής.

Παρότι η κυβέρνηση έλαβε πρωτοφανή και επώδυνα μέτρα, έστω και με γκρίνιες, οι βουλευτές στοιχήθηκαν πίσω από τον πρωθυπουργό.
Το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα.
Μπορεί η διαδικασία ιδεολογικοπολιτικής μετάλλαξης να είχε αρχίσει προ αρκετών ετών, αλλά τώρα διαρρηγνύονται οι δεσμοί του με τις κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες παραδοσιακά αποτελούσαν την προνομιακή εκλογική πελατεία του.

Στην πραγματικότητα, έχει πάψει να λειτουργεί ως αυτόνομος πολιτικός οργανισμός.
Τραυματισμένο ηθικά και με βαρύτατες ευθύνες (όπως και η Ν.Δ.) για την κατάντια της χώρας, δεν μπορεί να θέσει όρια στις επιλογές του αρχηγού του.
Η έννοια πολιτικό κόμμα τείνει να υποκατασταθεί στην πράξη από τον αρχηγό - «βασιλιά» και τους συνεργάτες - «αυλικούς» του. Γι' αυτό και το ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε τόσο εύκολα σε «κόμμα του Μνημονίου».

Αυτή η ιδεολογικοπολιτική μεταλλαγή δεν θα είναι χωρίς συνέπειες.
Προς το παρόν, όμως, οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν πρώτο κόμμα και ο Γιώργος Παπανδρέου έχει ένα αποφασιστικό επιχείρημα.
Δεν φαίνεται να κατανοεί, όμως, ότι η κατάσταση στην κοινωνία είναι ρευστή. Η ηθική απαξίωση και οικονομική κατάρρευση του προηγούμενου μοντέλου ανάπτυξης συγκρατεί προς το παρόν τις αντιδράσεις και διευκολύνει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής.
Για πόσο ακόμα, όμως, θα αποδίδει ο εκβιασμός «Μνημόνιο ή πτώχευση»;

Οι πολίτες φοβούνται και προσπαθούν να επιβιώσουν στο νέο δυσμενές περιβάλλον.
Εάν, όμως, η ανεργία και η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων υπερβούν ένα όριο, εάν δηλαδή συγκεντρωθεί η κρίσιμη μάζα απόγνωσης, θα μεταλλαχθεί σε οργή.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μια ασήμαντη αφορμή μπορεί να πυροδοτήσει κοινωνική έκρηξη.
Οι ενδιάμεσες λύσεις έχουν φύγει από το τραπέζι.
Η κατάσταση μοιάζει με ερμητικά κλεισμένη μεταλλική χύτρα, που έχει τοποθετηθεί στη φωτιά, κι αναμετριέται με την εγκλωβισμένη δύναμη του ατμού. Πόσο θα αντέξει;

Εάν το Μνημόνιο ήταν μόνο μία συνταγή δημοσιονομικής εξυγίανσης, τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα.
Στην πραγματικότητα, όμως, είναι πρόγραμμα βίαιου μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας-κοινωνίας, με βάση τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες προδιαγραφές.
Είναι αλήθεια ότι η τρόικα επιβάλλει μέτρα, τα οποία έπρεπε να είχαν προ πολλού εφαρμοσθεί από τις κυβερνήσεις κυρίως για την καταπολέμηση της κλεπτοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων και του ανορθολογισμού.

Από την άλλη πλευρά, όμως, η εφαρμοζόμενη συνταγή συνολικά λειτουργεί σαν προκρούστεια κλίνη, που τείνει να εγκλωβίσει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση.
Εάν αυτό συμβεί η έκρηξη θα καταστεί αναπόφευκτη.
Εάν αντιθέτως η οικονομία ανακάμψει, οι πιέσεις θα αμβλυνθούν και η κυβέρνηση θα κερδίσει το στοίχημα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου επαναλαμβάνει συνεχώς ότι όσα κάνει τα κάνει για να σώσει την Ελλάδα. Είναι προφανές, όμως, ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο.
Οι αναφορές των διεθνών ΜΜΕ, αλλά και οι δηλώσεις Ευρωπαίων ηγετών επιβεβαιώνουν εδώ δοκιμάζονται οι κοινωνικές αντοχές στις σχεδιαζόμενες πολιτικές λιτότητας και κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους.

Από την έκβαση του ελληνικού πειράματος θα κριθεί η κατεύθυνση και η ένταση της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, που θα εφαρμοσθεί στην Ευρώπη.
Για να καμφθούν, όμως, οι αντιστάσεις των ευρωπαϊκών κοινωνιών, δεν αρκούσαν τα λόγια.
Η Ελλάδα, ως ο αδύνατος κρίκος της Ευρωζώνης, παίζει σήμερα τον ρόλο του κακού μαθητή, που τιμωρείται αυστηρά για να πειθαρχήσουν οι υπόλοιποι.

Είτε επειδή έχει πεισθεί για την αποτελεσματικότητα του Μνημονίου, είτε επειδή δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης της οικονομίας, ο Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί του λειτουργούν ως εντολοδόχοι κι όχι ως πραγματική κυβέρνηση, η οποία ναι μεν έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, αλλά παραλλήλως ασκεί και τη δική της πολιτική για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Το εξοργιστικό είναι ότι οι ελίτ που εξέθρεψαν τη διαπλοκή, την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον παρασιτισμό και την ατιμωρησία μετατράπηκαν με επιδεξιότητα χαμαιλέοντα σε σημαιοφόρους του συμβολαίου κηδεμονίας, που παραπλανητικά ονομάσθηκε Μνημόνιο.
Οι ελίτ όχι μόνο δεν βιώνουν τραυματικά το καθεστώς κηδεμονίας, αλλά έχουν βολευθεί πολιτικά. Δεν είναι πρώτη φορά, άλλωστε, που όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις καταστροφικές συνέπειες των δικών τους πράξεων, βρίσκουν καταφύγιο στην αγκαλιά ξένων κηδεμόνων!
Η μορφή μπορεί να άλλαξε, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η εξάρτηση και η υποτέλεια έχουν βαθιές ρίζες στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/

Σ' έναν αόρατο ωκεανό

Ο Κάρολος Παπούλιας στα εγκαίνια του Κυπρίνου-Ιβαΐλογκραντ

Τα εγκαίνια του συνοριακού σταθμού Κυπρίνου-Ιβαΐλογκράντ, αναμένεται να τελεστούν παρουσία του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια και του ομολόγου του από τη Βουλγαρία, Γκεόργκι Παρβάνοφ.
Η τελετή των εγκαινίων έχει προγραμματιστεί για τις 9 Σεπτεμβρίου.
Το μεγαλύτερο τμήμα του οδικού άξονα που θα συνδέει τις δύο περιοχές έχει ολοκληρωθεί όπως και οι παρεμβάσεις για τη στέγαση των υπηρεσιών του νέου τελωνείου.

Επιλογές στην εκπαίδευση. Ένα κακόγουστο αστείο...

Από την ανακοίνωση του μέλους του Συμβουλίου Επιλογής και Αιρετού του Κλάδου Παληγιάννη Βασίλη.

Με διαδικασίες εξπρές ολοκληρώθηκε η διαδικασία συνεντεύξεων και κατάρτισης του ενιαίου πίνακα με βάση τις συνολικές μονάδες του κάθε υποψηφίου.

Δυστυχώς η πρόβλεψη μου, όπως αυτή διατυπώθηκε στο προηγούμενο ενημερωτικό μου, ότι η επίσπευση των διαδικασιών προδικάζει και το τελικό αποτέλεσμα, επιβεβαιώθηκε πλήρως.

Το τελικό αποτέλεσμα όπως αυτό προκύπτει από την βαθμολογία των συνεντεύξεων, ήταν απόλυτα μεθοδευμένο, στα πλαίσια της ευνοιοκρατίας και της ολοκληρωτικής αντίληψης και νοοτροπίας του πιο σκληρού ΠΑΣΟΚ που γνώρισε ο τόπος μας. Το σύνολο σχεδόν των θέσεων των Διευθυντών θα καταληφθούν από τα επίλεκτα στελέχη της πράσινης παράταξης. Από τους 58 Διευθυντές Εκπαίδευσης μόνο 4 έως 5, ανάλογα με τις δηλώσεις τοποθέτησης, δεν θα ανήκουν στο πράσινο στρατόπεδο.

Με τις συγκεκριμένες επιλογές θριάμβευσε ο κομματισμός, η φαυλότητα, και η παρεοκρατία σε βάρος της αξιοκρατίας και αξιοπιστίας που παραμένουν στο χώρο μας τα μεγάλα ζητούμενα.

Αλήθεια πόσο ικανοποιημένοι νιώθουν, αλλά και πόσο ήσυχοι με τη συνείδησή τους είναι όλοι αυτοί που συνέβαλαν σ’ αυτό το αποτέλεσμα;

Η σκληρή παραταξιακή λογική και η κομματική σκοπιμότητα τέθηκαν και πάλι πάνω από το συμφέρον της δημόσιας εκπαίδευσης.

Θύματα της παραπάνω λογικής δεν ήταν μόνο οι μη προσκείμενοι στην κυβερνητική παράταξη υποψήφιοι, αλλά και αξιόλογα στελέχη του κυβερνητικού χώρου, που δεν τα ευνόησαν οι παραταξιακές «συγκυρίες»!!!

Τα κέντρα και τα παράκεντρα καλά λειτούργησαν…

Προς επίρρωση όλων των παραπάνω σας επισυνάπτω πίνακες όπου παραθέτω χαρακτηριστικά παραδείγματα κρίσης και αξιολόγησης υποψηφίων στη διαδικασία της συνέντευξης, τα οποία, σας διαβεβαιώνω ότι δεν αποτελούν την εξαίρεση αλλά δυστυχώς τον κανόνα.

Πίνακες

Α) Αττική

Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια τους με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Ψ.Γ.       24,63   1η           12,83             13, 13, 13, 13, 10, 15             3η

Κ.Κ.      23,67    2η            9,67              8, 10, 10, 10, 10, 7, 13         17η

Μ.Δ.      23,39    3η          10,50              8, 11, 10, 10, 10, 14             12η

Ο.Χ.      23,26    4ος         10,67               9, 12, 10, 10, 10, 13            11ος

Α.Ε.       23         6η           10,67               9, 11, 10, 10, 9, 15              13η

Β) Κεντρική Μακεδονία
Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια τους με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Κ.Κ.      24,39    1ος         10,29             9, 11, 10, 10, 8, 14                6ος

Κ.Σ.       23,50   2ος          10,43             9, 10, 13, 10, 10, 6, 15          9ος

Τ.Ν.       23        3ος          11,17             9, 11, 10, 10, 12, 15              7ος

Κ.Δ.       22,15   5ος          11,43             9, 12, 12, 11, 11, 10, 15      13ος

Γ) Θεσσαλία
Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια τους με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Κ.Χ.       22,54    2ος        10,57             8, 12, 11, 11, 10, 8, 14           4ος

Σ.Β.        20,89    3ος        10,50            9, 10, 10, 10, 10, 10, 14         5ος

Κ.Η.       20,76    4ος        10,57             9, 10, 11, 10, 10, 11, 13         7ος

Κ.Δ.       20,02    6ος        10,71             9, 10, 11, 12, 10, 8, 15         12ος

Δ) Πελοπόννησος
Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια τους με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Τ.Χ.       25,76     2ος      10                  8, 10, 11, 10, 10, 6, 15            4ος

Γ.Α.       24,41     3η        11                  10, 10, 12, 10, 10, 10, 15        6η


Ε) Δυτική Ελλάδα
Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια τους με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Κ.Τ.        24,26     1ος      10,71            10, 10, 10, 10, 10, 10, 15        3ος

Γ.Δ.         19          7ος      12                 10, 12, 11, 12, 15                  10ος

ΣΤ) Β. Αιγαίο
Αρχικά υποψηφίου, Σειρά κατάταξης στην περιφέρεια της με βάση το σύνολο των μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων, Μ.Ο. συνέντευξης, Αναλυτική βαθμολογία συνέντευξης (με άριστα το 15), Τελική κατάταξη στον πίνακα με βάση το σύνολο των μορίων

Γ.Κ.       26,89     1η        10,83              9, 13, 10, 10, 8, 15                 2η *

* Η χαμηλή μοριοδότηση της συνέντευξης της συγκεκριμένης υποψήφιας αρκούσε για να μην μπορέσει τελικά να καταλάβει τη θέση που επιδίωκε.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα.

Με βάση τα παραπάνω παραδείγματα διαπιστώνεται πως οι έχοντες συγκεντρώσει πολλά μόρια από τα μοριοδοτούμενα αντικειμενικά κριτήρια και δεν ανήκαν στην ομάδα των αρεστών όλως τυχαία δεν «τα πήγαν καλά» στη συνέντευξη. Αρίστευσαν μόνο οι αρεστοί οι οποίοι βαθμολογήθηκαν με 15 ή κοντά στο 15.

Ταυτόχρονα σας ενημερώνω πως το ενιαίο της συνέντευξης δεν εξασφαλίστηκε, αφού απουσίαζαν από μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων μέλος ή μέλη του Συμβουλίου. Άλλοι υποψήφιοι βαθμολογηθήκαν από 5 μέλη, άλλοι από 6 και άλλοι από 7. Επίσης, οι ερωτήσεις που αφορούσαν στη μελέτη περίπτωσης καθώς επίσης και οι ερωτήσεις των μελών του Συμβουλίου προς τους υποψηφίους είχαν μεγάλη απόκλιση στο βαθμό δυσκολίας.

Με βάση τα παραπάνω, νομίζω ότι αβίαστα προκύπτουν οι ακόλουθες διαπιστώσεις:

1. Με τις συγκεκριμένες επιλογές Διευθυντών Εκπαίδευσης χάθηκε μία ακόμα μεγάλη ευκαιρία για την αναβάθμιση του κύρους και της αξιοπιστίας των στελεχών εκπαίδευσης.

2. Με τέτοιες επιλογές στελεχών εκπαίδευσης οι μόνοι που δικαιούνται να πανηγυρίζουν είναι οι αρνητές της αξιοκρατίας στο χώρο της εκπαίδευσης.

3. Είναι βέβαιο, ότι το «ράβε - ξήλωνε» στην εκπαίδευση συνεχίζεται, χωρίς έστω να διαφαίνεται το τέλος του, αφού και αυτές οι επιλογές σίγουρα έχουν ημερομηνία λήξεως.

4. Με την αναξιοκρατική επιλογή των Διευθυντών εκπαίδευσης ολοκληρώνεται η συνολική προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου μας, για πλήρη έλεγχο των ΠΥΣΠΕ και γενικότερα της διοικητικής πυραμίδας της εκπαίδευσης, με απώτερο σκοπό το «κουκούλωμα» των προβλημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης.

5. Γι’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, εκτός της πολιτικής ηγεσίας, δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και όσοι θέσαμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία της εκπαίδευσης και του κλάδου μας.

Οι αναξιοκρατικές και κομματικές επιλογές των διευθυντών εκπαίδευσης, που μόνο με τις «φατσικές» επιλογές του 1983 μπορούν να συγκριθούν, αποτελούν συνέχεια της νεοφιλελεύθερης σοσιαλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας.

Ως εκπαιδευτικοί πρέπει να κατανοήσουμε ιδιαίτερα σήμερα, που όλοι μας ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, την ανάγκη ύπαρξης ενός συλλογικού και οραματικού σχεδίου που θα ενώνει και θα προσφέρει προοπτική για ποιότητα στην εκπαίδευση και την αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.

Τι θα κάνει το έθνος των πασόκων;

Του Θανάση Καρτερού

Το θυμάστε; Τα πρώτα 28 δισ. που έδωσε ο Καραμανλής στις τράπεζες, ο Παπανδρέου τα είχε χαρακτηρίσει λευκή επιταγή, καταγγέλλοντας ότι μ’ αυτά ενισχύονται οι τραπεζίτες να αντιμετωπίσουν τις επισφάλειες και τα ανοίγματά τους και όχι η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία! Καλούσε μάλιστα την τότε κυβέρνηση να συνδέσει την ενίσχυση προς τις τράπεζες με την παροχή εκ μέρους τους εγγυήσεων ότι τα λεφτά θα πάνε σε νέα ή αναχρηματοδοτούμενα δάνεια προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Εδώ γελάνε, θα πείτε. Ίσως και να γελάνε, ίσως όμως και να κλαίνε.
Γιατί από τότε ο Παπανδρέου προίκισε τις τράπεζες με άλλα 50 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η αγορά είναι πιο στεγνή από ποτέ, η εξουσία των τραπεζών πιο απόλυτη από ποτέ, κι ο Παπανδρέου μια χαρά στην πολιτική του υγεία.
Τόσο μια χαρά και τόσο σίγουρος για το νέο δίκιο του, που να χαρίζει στις τράπεζες, αμέσως μόλις πέρασαν το stress test, άλλα 25 δισ. ευρώ, χωρίς καμιά απολύτως εγγύηση από αυτές που απαιτούσε στην περίοδο του σοσιαλισμού του, πριν ανακαλύψει τη γοητεία της βαρβαρότητάς του.

Θα μπορούσε να θυμηθεί και να θυμίσει κανείς πάμπολλα τέτοια και χειρότερα, μερικά από τα οποία έχουν πια καταντήσει ανέκδοτα.
Τι έλεγε ο Παπανδρέου για δημόσιο τραπεζικό πυλώνα και τι κάνει.
Τι έλεγε για τις ΔΕΚΟ και τι κάνει.
Τι έλεγε για μισθούς και συντάξεις και τι κάνει.
Τι έλεγε για τα λεφτά που υπάρχουν και τι κάνει.
Τι έλεγε για τον μεγάλο εχθρό της ανάπτυξης, τη λιτότητα, και τι κάνει.
Τι έλεγε για πολύ συγκεκριμένα ζητήματα, για τη ΔΕΗ, για τον ΟΣΕ, για την αυτοδιοίκηση, και τι κάνει.

Έχουν νόημα όλα αυτά;
Δεν αποτελεί η δημαγωγία στα όρια της απάτης τον κανόνα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας;
Δεν έχει βγει τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο Σαμαράς με πρόγραμμα εξόδου από το Μνημόνιο και τις δουλείες του;
Δεν έκλαψε σχεδόν ο Παπανδρέου για τη μοίρα των φτωχών και δεν κατάγγειλε ο ίδιος την πολιτική του ως κοινωνικά άδικη και σκληρή, μέχρι να δει το φως του και να αρχίσει να μιλάει για μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν εκ βάθρων τη χώρα;
Δεν αντιγράφει και σ’ αυτό ακόμα τον προηγούμενο, που άρχισε με την ήπια προσαρμογή και κατέληξε στη λογοδιάρροια των μεταρρυθμίσεων;

Επειδή όμως αυτή τη φορά το πέρασμα από τον σοσιαλισμό της προεκλογικής σάχλας στη βαρβαρότητα έγινε πολύ γρήγορα.
Επειδή επίσης η απέχθεια προς την απάτη και τους απατεώνες μεταφράζεται, κάπως, σε κάποιο βαθμό, εξαιτίας των μέτρων αφανισμού, σε κατακραυγή για το πολιτικό σύστημα.
Επειδή η παρουσία της τρόικας κάνει τα πράγματα απεχθή, βαριά, κατοχικά.
Επειδή όλα αυτά, καλό θα είναι να θυμάται κανείς και να θυμίζει.
Γιατί το καλαμπούρι δεν είναι πια καθόλου καλαμπούρι, και για να επιστρατεύσουμε τον Μαρξ: Δεν φτάνει να λέμε μόνο, όπως κάνουν οι Γάλλοι, πως το έθνος τους αιφνιδιάστηκε.
Σε ένα έθνος και σε μια γυναίκα δεν συγχωρείται η απροφύλαχτη στιγμή, όπου ο πρώτος τυχών τυχοδιώκτης θα μπορούσε να τη βιάσει.

Εντάξει, ο Παπανδρέου δεν είναι ο πρώτος τυχών τυχοδιώκτης, σ’ αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε.
Αλλά ότι χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί ακόμα τον πιο ακραίο λαϊκισμό, ότι επιδίδεται με άνεση στις πολιτικές κωλοτούμπες, ότι λέει με την ίδια πεποίθηση σήμερα τα εντελώς αντίθετα απ’ όσα έλεγε χτες, είναι γεγονός που πολύ δύσκολα μπορεί να το αμφισβητήσει οποιοσδήποτε.
Άλλο πράγμα αν έχουν κατασκευαστεί σε χρόνο μηδέν οι κατάλληλες μπαρούφες για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, έχουν εφευρεθεί οι νέοι εκβιασμοί και τα νέα διλήμματα, έχει μπει στον ζυγό ακόμα και η δύστυχη πατρίδα, η οποία και βιάζεται και καλείται να το απολαύσει.

Και λοιπόν; Και λοιπόν, κάτω από αυτή τη φάβα υπάρχει λάκος.
Διότι αν ο Παπανδρέου είναι το σύνολο των μεταμορφώσεών του (ας μη μιλήσουμε για τον Σαμαρά...), αν από τη μια διακηρύσσει τον υπέρ πάντων αγώνα και από την άλλη παίζει τον μεταρρυθμιστή στην πλάτη μας, τι μπορεί να περιμένει ακόμα από αυτόν το έθνος των πασόκων;
Ώς πότε θα ζουν την απροφύλαχτη στιγμή τους;
Θα το πάρουν απόφαση να κινηθούν έστω τώρα, στις δημοτικές, ή θα σπεύσουν πάλι, εν δυο, εν δυο, να αποτίσουν τιμές στην τρόικα;
Θα δουν τελικώς κάποτε τον γυμνό βασιλιά που ενθρόνισαν και στηρίζουν ή θα περιμένουν να καταντήσουν γυμνοί όλοι τους;
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Στο 36% η ανεργία στην ΑΜΑ-Θ το πρώτο τρίμηνο του 2010…

Κατακόρυφη είναι η αύξηση της ανεργίας στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη καθώς το πρώτο τρίμηνο του 2010 άγγιξε το 36%, από το 9,9% που ήταν το αντίστοιχο περσυνό διάστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ.

Από την πλευρά τους οι επιστημονικοί συνεργάτες του (ΙΝΕ)της ΓΣΕΕ μιλούν για «έκρηξη» της ανεργίας, που το φθινόπωρο αναμένεται να φθάσει στην χώρα μας το 20%.
«Το πρόβλημα είναι σοβαρό για την περιοχή της Θράκης και η κυβέρνηση θα πρέπει να σκύψει σ΄ αυτό για να το μετριάσει ή να το εξαλείψει πλήρως», σχολίασε στην Ε.ΡΑ. ο νέος γραμματέας της ΓΣΕΕ, Βαγγέλης Μπουζούλας, εκτιμώντας ότι «οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες για την περιοχή».
ΠΗΓΗ:http://news.ert.gr

Μουσείο πέτρας στα Πετρωτά Τριγώνου

"Γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες στο Δήμο Τριγώνου - Το αρχαιολογικό έργο στο Βόρειο Έβρο" ήταν το θέμα επιστημονικής ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο συνεδριακό κέντρο Μύλου στα Πετρωτά.

Οι εισηγήσεις των καθηγητών γεωλογίας Βαβελίδη Μιχαήλ και Τσόκα Γρηγόριου και των αρχαιολόγων Διαμαντή Τριαντάφυλλου και Κουτσομανή Ματθαίου κράτησαν το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων και μας έκαναν κοινωνούς εντυπωσιακών μεθόδων, εφαρμογών αλλά και αποτελεσμάτων της επιστήμη τους με αντικείμενο της έρευνας την περιοχή του Βόρειου Έβρου.

Περιηγηθήκαμε στον ειδικό χώρο ανάδειξης της γεωλογικής παράδοσης της περιοχής που διαμορφώθηκε στο Μύλο και πληροφορηθήκαμε για την αρχαιολογική έκθεση που είναι έτοιμη και θα λειτουργήσει μετά από κάποιες διαδικαστικές λεπτομέρειες στο χωριό Σπήλαιο.

Τόσο από τις εισηγήσεις όσο και από τη συζήτηση που ακολούθησε έγινε φανερό ότι ο νέος Δήμος Ορεστιάδας, όπου θα υπαχθεί το Τρίγωνο, έχει την ευθύνη να κάνει ό,τι είναι δυνατό ώστε να διασφαλιστούν οι όροι ασφάλειας και λειτουργικότητας (κατάλληλο προσωπικό) των χώρων αυτών για να γίνουν επισκέψιμοι και να αποτελέσουν πόλο έλξης.

Εξέφρασαν κάποιοι τις αμφιβολίες τους για το αν ο Δήμος ανταποκριθεί στις ανάγκες, ενώ έγινε λόγος και για την κακή κατάσταση του οδικού δικτύου που δυσκολεύει την πρόσβαση.

Οι προβληματισμοί είναι εύλογοι και δικαιολογημένοι. Έγκειται στην νέα δημοτική αρχή να αντιληφθεί την αναγκαιότητα των παρεμβάσεων που απαιτούνται.

Η «Ελλάδα του ΔΝΤ» που έφερε το ΠΑΣΟΚ

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Δεν χρειάζονται βαρύγδουπες αναλύσεις για να αντιληφθεί κανείς με πόση περιφρόνηση θα αντιμετωπίζονται οι θέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς αναφορικά με τα κορυφαία και κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής.

Ολοκληρώθηκε σε νομοθετικό επίπεδο η στρατηγική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου: οι μισθοί των Ελλήνων μειώθηκαν σε πρωτοφανές ποσοστό, οι συντάξεις περικόπηκαν τόσο άγρια, ώστε σταδιακά μετατρέπονται σε επίδομα κοινωνικής ελεημοσύνης, τα εργασιακά δικαιώματα συρρικνώνονται δραματικά.
Στο δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» που είχε θέσει ο ίδιος πέρσι έδωσε εμπράκτως, με την πολιτική της κυβέρνησής του, την απροσδόκητη απάντηση: «Βαρβαρότητα»!

Ο πρωθυπουργός, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, έκανε ακριβώς τα αντίθετα από όσα διακήρυσσε όχι μόνο προεκλογικά, οπότε τα λόγια των πολιτικών δεν έχουν ποτέ καμία αξία, αλλά και αφότου είχε αναλάβει την εξουσία. «Το να κόψεις σήμερα το μισθό ή τη σύνταξη δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε από αυτή την ιδεοληψία.
Ναι, σκληρά μέτρα απέναντι στη διαφθορά, όχι σκληρά μέτρα απέναντι στον κοσμάκη και στο συνταξιούχο και στο μισθωτό», τόνιζε ο Γιώργος Παπανδρέου σε συνέντευξή του στις Βρυξέλλες, στις 11 Δεκεμβρίου 2009.

Κι όμως, παρά τα λεγόμενά του, και τους μισθούς έκοψε και τις συντάξεις έκοψε και τον κοσμάκη πάτησε στο λαιμό και «αυτή την ιδεοληψία» και μόνο αυτή έκανε σημαία της κυβερνητικής πολιτικής του ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μια αποκρουστική Ελλάδα

Η ενασχόληση με την πολιτική ασυνέπεια του Γιώργου Παπανδρέου έχει πλέον δευτερεύουσα σημασία. Το χρήσιμο συμπέρασμα είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του ευθύς εξαρχής ήταν αποφασισμένοι να οδηγήσουν την Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας προς το ΔΝΤ. Όλα τα υπόλοιπα ήταν σκηνοθετημένα παραμύθια με στόχο την παραπλάνηση της κοινής γνώμης.

Το ομολόγησε χωρίς περιστροφές ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ: «Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ», δήλωσε, αποκαλώντας μάλιστα το ΔΝΤ «πρώτη επιλογή και μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου και μετά»!

Στις 4 Οκτωβρίου έγιναν οι εκλογές, από τις 5 Οκτωβρίου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θεωρούσε την υπαγωγή στο ΔΝΤ «μόνη» επιλογή! Αυτό διακηρύσσει δημοσίως ο ίδιος ο υφυπουργός Οικονομικών.
Τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων;

Η ουσία είναι πάντως ότι μια νέα, μίζερη, αποκρουστική Ελλάδα αναδύεται μέσα στο σκοτάδι του Μνημονίου της υποτέλειας, μετά από την ψήφιση των μέτρων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Μια Ελλάδα εργασιακού Μεσαίωνα, μια Ελλάδα που πετάει τους γέρους στον Καιάδα ή τους βάζει να δουλεύουν μέχρι τον τάφο, μια Ελλάδα που μισεί τους νέους και τους καθιστά «γενιά του πεντακοσάρικου» από «γενιά των 700 ευρώ», αφαιρώντας τους κάθε ελπίδα οικονομικής αυτάρκειας που θα τους επέτρεπε να αρχίσουν την αυτόνομη ζωή τους, να κάνουν οικογένεια…

«Έργο ΠΑΣΟΚ», όπως έλεγε παλαιότερη διαφήμισή του, είναι αυτή η Ελλάδα στην οποία καλούμαστε να ζήσουμε από εδώ και πέρα…

Λαός ηττημένος

Στη χώρα αυτή όμως δεν υπάρχει μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του.
Υπάρχει πρώτα πρώτα ο ελληνικός λαός, ο οποίος δεν κινητοποιήθηκε στο βαθμό που ήταν αναγκαίο ώστε να να αποτρέψει την ψήφιση των μέτρων. Δεν έχουν σημασία οι δικαιολογίες, πραγματικές ή προσχηματικές.
Η ουσία είναι πως η προβληθείσα αντίσταση υπήρξε ανεπαρκής. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, γυναίκες, νέοι ηττήθηκαν κατά κράτος. Τώρα φυσικά θα υποστούν τις βαρύτατες συνέπειες της ήττας τους. Όχι μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις τους, αλλά και οι ίδιες οι ζωές τους θα λεηλατηθούν από τους ξένους δυνάστες και επικυρίαρχους πλέον της πατρίδας μας.

Ενδέχεται ο ελληνικός λαός να αντισταθεί περισσότερο το φθινόπωρο και το χειμώνα, όταν θα συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν ούτε Μεσσίες που θα ξανάδιναν στον κόσμο όσα είχε χωρίς να χρειαστεί να κουνήσει ο τελευταίος το χέρι του ούτε διέξοδοι προσωπικής διαφυγής για τον καθένα. Συνήθως, άλλωστε, πρώτα περνούν οι «βάρβαροι» και κατόπιν οργανώνεται η αντίσταση εναντίον των κατακτητών. Το αν θα υπάρξει όμως αντίσταση ή αν, αντιθέτως, ο λαός θα σκύψει το κεφάλι μοιρολατρικά αυτό θα το αποδείξει η ζωή και όχι οι ευσεβείς πόθοι του κάθε αναλυτή.

Η πρώτη φάση του πολέμου χάθηκε. Ο ηττημένος λαός πρέπει να γνωρίζει ότι η μάχη για να ξανακερδίσει όσα δικαιώματα έχασε είναι πολύ πιο δύσκολη και απαιτεί ασύγκριτα περισσότερη προσπάθεια από εκείνη που χρειαζόταν για να υπερασπίσει αυτά τα δικαιώματα όσο ίσχυαν.
Τώρα πια, πολύ μεγαλύτερη αντίσταση θα έχει σαφώς μικρότερα αποτελέσματα.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Διεθνείς παρίες

Η υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς υποτέλειας προς το ΔΝΤ και την ΕΕ εκμηδένισε το όποιο διεθνές κύρος της χώρας είχε απομείνει. «Οι κυβερνώντες στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα και άλλες σπάταλες πρωτεύουσες κουνούν μπροστά στα μάτια των πολιτών τους την εξαθλίωση της Ελλάδας ως προειδοποιητικό παράδειγμα: “Κοιτάξτε μόνο τι συνέβη με την Ελλάδα! Αυτό το όνειδος, αυτή η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας απειλεί και εμάς, αν δεν κάνουμε έγκαιρα οικονομίες”» έγραφε χαρακτηριστικά την Παρασκευή η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine.

Δεν χρειάζονται βαρύγδουπες αναλύσεις για να αντιληφθεί κανείς με πόση περιφρόνηση θα αντιμετωπίζονται οι θέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς αναφορικά με τα κορυφαία και κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής – Ελληνοτουρκικά, ονομασία Σκοπίων, Κυπριακό και πάει λέγοντας.
Πόσω μάλλον που ένας λαός οικονομικά ταπεινωμένος από την ίδια την κυβέρνησή του συνήθως ελάχιστο ενδιαφέρον επιδεικνύει για τέτοια θέματα και βεβαίως οι αντιστάσεις του είναι μηδαμινές στις προσπάθειες επιβολής ανεπιθύμητων λύσεων. Θα αποτελούσε τεράστια έκπληξη, ευχάριστη φυσικά, αν ενδιαφερόταν για το Αιγαίο ο ίδιος άνθρωπος που άφησε χωρίς αντίσταση να του κόψουν το μισθό και τη σύνταξη!

Κατάρρευση της πολιτικής

Η κυβέρνηση έχει βεβαίως κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής για το γεγονός ότι ούτε ένας από τους βουλευτές της δεν τόλμησε να διαφοροποιηθεί ούτε σε μία διάταξη του νόμου κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος.
Όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έδρασαν ως… «157 Λοβέρδοι» την ώρα της ψηφοφορίας, παρά στις φραστικές διαφοροποιήσεις ορισμένων τις προηγούμενες ημέρες, οι οποίες τους έφεραν στο φως της επικαιρότητας και της δωρεάν δημοσιότητας.

Στη συνείδηση του κόσμου όμως αυτό είχε κάποιο κόστος. Επιβεβαίωσε την εσχάτως μετ’ επιτάσεως κυκλοφορούσα αντίληψη ότι «όλοι ίδιοι είναι» αναφορικά με τους πολιτικούς.
Το κύρος των πολιτικών υπέστη νέο οδυνηρό πλήγμα εξαιτίας της στάσης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός όμως ότι καθόλου ενισχυμένα δεν εμφανίζονται ούτε η ΝΔ ούτε τα κόμματα της Αριστεράς, παρά τη λαίλαπα που εξαπέλυσε το ΠΑΣΟΚ εναντίον των μισθών, των συντάξεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, υποδηλώνει το βάθος και την έκταση της κρίσης νομιμοποίησης της πολιτικής εν γένει στη συνείδηση των πολιτών.

Σταδιακά, ο κόσμος διολισθαίνει στην υιοθέτηση της αντίληψης ότι δεν μπορεί η πολιτική να δώσει λύσεις στα προβλήματά του. Το γεγονός ότι η στάση των πολιτικών ανδρών των κομμάτων εξουσίας τον οδηγεί αντικειμενικά στην απόρριψη της πολιτικής δεν καθιστά βεβαίως λιγότερο επικίνδυνη την αντίληψη αυτή, η οποία είναι ευθέως υπονομευτική της δημοκρατίας.

«Δυστυχής παρηγορία» απέμεινε η στενή εξάρτηση του ΛΑΟΣ από το ΠΑΣΟΚ σε πολιτικό επίπεδο, που οδήγησε τον Γιώργο Καραντζαφέρη στην υπερψήφιση του Μνημονίου. Η συμπερίληψη του ΛΑΟΣ στο μέτωπο των υπέρ του ΔΝΤ δυνάμεων ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντόρα απέτρεψε σε αυτή τη φάση την εκτροπή του λαού προς την Ακροδεξιά.

Αυτό όμως καθόλου δεν συντείνει στην επίλυση ούτε της κρίσης της πολιτικής ούτε του διαγραφόμενου πολιτικού αδιεξόδου.
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Εγκύκλιος διορισμών δασκάλων και νηπιαγωγών

Από το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων καλούνται να υποβάλουν αίτηση διορισμού για το σχολικό έτος 2010-2011 από 03-08-2010 έως και 09-08-2010 με τα απαραίτητα δικαιολογητικά σε οποιαδήποτε Διεύθυνση ή Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης επιθυμούν, οι εκπαιδευτικοί κλάδου:

- ΠΕ60 Νηπιαγωγοί οι οποίοι περιλαμβάνονται:

(α) στον πίνακα του 24μήνου,

(β) στον ενιαίο πίνακα διορισμών και έχουν τουλάχιστον 26,667 μόρια πραγματικής προϋπηρεσίας και

(γ) στον πίνακα διοριστέων του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008 (3Π/2008 Προκήρυξη), όπως δημοσιεύτηκε στο αριθμ. 555/20-07-2009 ΦΕΚ τ. Γ΄.

- ΠΕ70 Δάσκαλοι οι οποίοι περιλαμβάνονται:

(α) στον ενιαίο πίνακα διορισμών και έχουν τουλάχιστον 9,167 μόρια πραγματικής προϋπηρεσίας και

(β) στον πίνακα διοριστέων του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008 (2Π/2008 Προκήρυξη), όπως δημοσιεύτηκε στο αριθμ. 571/23-07-2009 ΦΕΚ τ. Γ΄.
ΠΗΓΗ:http://www.minedu.gov.gr

Οι "ικανότεροι" εντοπίζονται και χωρίς αίτηση...

Δέκα μήνες δημόσια διαβούλευση, εξέταση βιογραφικών και συνεντεύξεις υποψηφίων χρειάστηκαν για να εξευρεθεί ο ικανότερος για την θέση του διοικητή του ΙΚΑ.

Με μια μόνο διαφορά. Ο κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος που τελικά τοποθετήθηκε πριν λίγες ημέρες νέος διοικητής του ΙΚΑ δεν είχε υποβάλει καν αίτηση για την θέση , ούτε φυσικά και …βιογραφικό!!!

Η τοποθέτηση του στην καρέκλα του διοικητή του οργανισμού σήμανε και το τέλος των ψευδαισθήσεων περί της δήθεν αντικειμενικής επιλογής των τεχνοκρατών που στελεχώνουν τον κρατικό τομέα .

Συγχρόνως εξέθεσε για μια ακόμη φορά τον ίδιο τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου που επιμένει στις ομιλίες του να συμπεριλαμβάνει στις μεταρρυθμίσεις (?) της κυβέρνησης του και το επιχείρημα της ανοικτής διακυβέρνησης και της αδιάβλητης διαδικασίας (opengov) και να επαίρεται γι` αυτό.

Η τοποθέτηση του μέχρι την προπερασμένη Παρασκευή Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Εργασίας κ. Ρ. Σπυρόπουλου και πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και μέχρι πριν λίγο καιρό γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ και πρώην διοικητή του ΟΑΕΔ..., και ... , έρχεται να συμπληρώσει μια ολόκληρη σειρά δήθεν αδιάβλητων και αξιοκρατικών τοποθετήσεων πολλοί εκ των οποίων δεν είχαν υποβάλει καν αίτηση και βιογραφικό ( όπως ο κ. Σπυρόπουλος) ή δεν πέρασαν καν από την διαδικασία, έστω για τα προσχήματα .

Παράδειγμα τούτου αποτελεί ο πρόσφατα παραιτηθείς από την θέση του προέδρου της ΕΡΤ κ. Γ. Γαμπρίτσας , ο οποίος διορίστηκε χωρίς να έχει περάσει από opengov. Απλά διέθετε το κατάλληλο ….. «διαβατήριο» ( λένε οι κακές γλώσσες) που ακούει στο όνομα Γερουλάνος ( με υποσημείωση «Egon Zehnder») , και πέρασε …«free».

Το ίδιο- κατά σύμπτωση - διαβατήριο, διέθεταν και οι κ.κ Η. Μοσχονάς, Γ. Ζάννος που διορίσθηκαν στο νέο ΔΣ της ΕΡΤ. Οι κακές γλώσσες πάντα, επιμένουν ότι -κοίτα σύμπτωση- και αυτών το «διαβατήριο» άκουγε στο όνομα Γερουλάνος ( με υποσημείωση «Egon Zehnder»).
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη όμως, λέει ο θυμόσοφος λαός μας, παύει να είναι σύμπτωση!

Τέλος πάντων. Τα παραδείγματα της ... δήθεν ανοικτής διακυβέρνησης είναι τόσα πολλά που πραγματικά αρχίζουν και προβληματίζουν ως προς τούτο : ή o λογογράφος του κ. Γ. Παπανδρέου ζει σε ένα διαφορετικό παράλληλο σύμπαν από όλους εμάς τους υπολοίπους, διατυπώνει διάφορα στερεότυπα τα οποία ο πρωθυπουργός με χαρά τα αποδέχεται, γιατί και αυτός στερείται της γνώσης των πραγματικών γεγονότων, απασχολούμενος με τις διάφορες εξωσχολικές …, συγνώμη , «εξωπολιτικές» δραστηριότητές του ή όλοι αυτοί μαζί υποτιμούν σφόδρα την νοημοσύνη μας σε σημείο... πνευματικού βιασμού!

Ειδικότερα όταν για τη συγκεκριμένη δήθεν αδιάβλητη διαδικασία την οποία επαίρεται ο κ. Γ. Παπανδρέου στις ομιλίες του, δέχεται πυρά από κορυφαία στελέχη του κόμματός του, όπως είναι ο Υπουργός Εργασίας κ. Λοβέρδος και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Α. Κακλαμάνης.

Συγκεκριμένα κατά την διάρκεια της διαδικασίας ακρόασης από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής του νέου διοικητή του ΙΚΑ την περασμένη Πέμπτη, ο κ. Α. Κακλαμάνης εξέφρασε την αντίθεσή του με το σύστημα της opengov όπως λειτουργεί, ο δε κ. Λοβέρδος δεν δίστασε να την χαρακτηρίσει ως …. εξευτελιστική!
ΠΗΓΗ:http://www.politis-gr.com
http://taxalia.blogspot.com/

Ειδικό Σχολείο Ορεστιάδας

Το παρακάτω σχόλιο κατατέθηκε από αναγνώστη του thrakinea (http://tomadakis.blogspot.com/2010/08/blog-post_7019.html) σε σχετική ανάρτηση κι έχει ενδιαφέρον.

Τα χρήματα είχε δεσμεύσει με απόφασή του το Δεκέμβριο του 2008 ο τότε Υπουργός Στυλιανίδης. Τον Ιούνιο του 2009 έγινε σαφές ότι τα κτίρια στο Σοφικό ήταν μη λειτουργικά για Ειδικό Σχολείο και προτεινόταν η κατεδάφιση του Δημοτικού, ενός κτιρίου 1.300 τμ περίπου κατασκευής του 1981.
Ο Έπαρχος, που αφέθηκε να χειρίζεται το θέμα ως να ήταν προσωπικό ή με χρήματά του, αντί να αναζητήσει νέο χώρο συνέχισε να επιμένει στην κατεδάφιση και κατασκευή εκεί του Ειδ. Σχολείου.
Τον Οκτώβριο παραχωρήθηκε οικόπεδο 16 στρεμμάτων στο Θούριο από το Δήμο Ορεστιάδας.
Τώρα μας λέει ο Έπαρχος ότι με την αλλαγή της Κυβέρνησης τα χρήματα δεν ήταν πλέον διαθέσιμα.
Θα θυμάστε ότι με την κατάργηση της απόσυρσης των αυτοκινήτων θα πήγαινε 1 δις στην Παιδεία.
Μετά σχεδόν ένα χρόνο μας πληροφορεί ο έπαρχος ότι ΤΟΤΕ δεν έβρισκε τα λεφτά.
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα.
Γιατί δεν ενημέρωσε την εκπ/κή κοινότητα ότι η "λύση Σοφικό" δεν ήταν πλέον λύση.
Γιατί δεν κινήθηκε αμέσως για εξεύρεση άλλου χώρου.
Γιατί δεν επωφελήθηκε της παραχώρησης στο Θούριο.
Γιατί κωλυσιεργούσε εμμένοντας και βάζοντας τους υπαλλήλους του επαρχείου να "επιχειρηματολογούν" για Σοφικό.
Γιατί καταταλαιπώρησε τους γονείς του Ειδ. Σχολείου κινδυνολογώντας ότι θα χαθούν τα χρήματα, ενώ γνώριζε ότι δεν υπήρχαν από έτους.
Γιατί σιωπά ο Δήμαρχος Ορεστιάδας.
Γιατί ένα σχολείο που δέχεται κι εξυπηρετεί τόσα παιδιά από την επαρχία Ορεστιάδας να θεωρείται διεκδικήσιμη υπηρεσία από άλλο δήμο.
ΠΗΓΗ:http://tomadakis.blogspot.com/2010/08/blog-post_7019.html

Η βιβλιοθήκη της Αδριανούπολης στην Ορεστιάδα

Στη χθεσινή (31/7/10) συνεδρίαση το Νομαρχιακό Συμβούλιο Έβρου έλαβε ομόφωνα απόφαση να αναλάβει τη δαπάνη ανακαίνισης και διαμόρφωσης του κτιρίου που στεγάζει το Ειρηνοδικείο Ορεστιάδας, μόλις αυτό μεταστεγαστεί, ώστε να φιλοξενηθεί η βιβλιοθήκη του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπολιτών, που πρόσφατα παραχωρήθηκε στο Σύλλογο Απογόνων Αδριανουπολιτών και Καραγατσιανών.

Η απόφαση θεωρώ πως είναι σημαντική μια και λύνει άμεσα το πρόβλημα της στέγασης της βιβλιοθήκης.

Η βιβλιοθήκη των Αδριανουπολιτών στη Θεσσαλονίκη (περίπου 5.000 τόμοι) περιλαμβάνει σπάνια βιβλία ακόμη και από τα πρώτα χρόνια της τυπογραφίας, συλλογές λογίων, επιστημονικές πραγματείες, εθνολογικούς χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, κ.ά. και αποτελεί μια ευρύτερη ιστορική πηγή για την παιδεία στην Αδριανούπολη από το 1730 μέχρι το 1922.

Η σπανιότητα πολλών βιβλίων, η κακή ποιότητα χάρτου και υλικών βιβλιοδεσίας, οι φθορές που υπέστησαν κατά τη μεταφορά και φύλαξή τους σε ακατάλληλους χώρους και η δυνατότητα από ερευνητές και μελετητές απρόσκοπτης πρόσβασης σε δυσπρόσιτο υλικό επέβαλαν την επιστημονική τεκμηρίωση, συντήρηση και την ψηφιοποίηση του πολύτιμου αυτού υλικού.
Με τη δημιουργία ψηφιακών αρχείων διασώζεται το πρωτότυπο υλικό το οποίο φυλάσσεται ως μουσειακό είδος και χρησιμοποιείται αποκλειστικά η ψηφιακή του έκδοση.
Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτήθηκε το 2001 από τη Βουλή των Ελλήνων και υλοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.

Πρόσφατα ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Αδριανουπολιτών αποφάσισε την παραχώρηση της βιβλιοθήκης του στο Σύλλογο Απογόνων Αδριανουπολιτών και Καραγατσιανών υπό το όρο στέγασή της σε κτίριο στην Ορεστιάδα, η οποία είναι ο φυσικός αποδέκτης της πνευματικής αυτής κληρονομιάς.
Για την ανέγερση βιβλιοθήκης έχει παραχωρηθεί στο Σύλλογο οικόπεδο από το Υπουργείο Γεωργίας μα καταληκτική ημερομηνία το Σεπτέμβριο του 2010, ενώ ως προσωρινή λύση εμφανίζεται η στέγασή της στο χώρο του Ειρηνοδικείου Ορεστιάδας, αμέσως μετά τη μεταστέγασή του στο νέο δικαστικό κτίριο.

Στη συνεδρίαση παρέστησαν ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Χρήστος Κούκλατζης και η Γραμματέας κα Ελεονόρα Μοσχοφίδου.
Προσκεκλημένος ήταν και ο Δήμαρχος Ορεστιάδας, αλλά δεν ούτε ο ίδιος παραβρέθηκε ούτε κάποιος εκπροσώπησε το Δήμο.

Σε ερώτησή μου για την εξέλιξη του θέματος της ανακατασκευής του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού, που κάηκε προ δύο ετών περίπου, και της τύχης που είχε η ομόφωνη απόφασή μας για σύναψη προγραμματικής σύμβασης της Νομαρχίας Έβρου με το Δήμο Ορεστιάδας και το Σύλλογο Απογόνων Αδριανουπολιτών και Καραγατσιανών, η απάντηση του προέδρου του Συλλόγου ήταν πως δεν προχώρησε τίποτα και πως επικέντρωσαν τις προσπάθειές τους στη βιβλιοθήκη.
Θεωρώ ότι στο προσεχές διάστημα και αμέσως μετά τη μεταφορά της βιβλιοθήκης θα πρέπει να αναθερμανθεί το θέμα του σιδηροδρομικού σταθμού.

Άλλο ένα ζήτημα που απασχόλησε το Νομαρχιακό Συμβούλιο και ήταν αμέσου ενδιαφέροντος της Ορεστιάδας ήταν αυτό του Ειδικού Σχολείου.
Μιας εκπαιδευτικής δομής που λειτουργεί με πολλές προσπάθειες και κόπους στην πόλη εδώ και 20 χρόνια και η παρούσα δημοτική αρχή κατέστησε διεκδικήσιμη από όμορο Δήμο.
Πρόκειται για θλιβερό κατόρθωμα να δηλώνει ένας Δήμαρχος ότι «έδωσε λύση» στο θέμα του Ειδικού Σχολείου κι αυτό να σημαίνει παραχώρησή του σε άλλο δήμο.

Το Συμβούλιο για μια ακόμη φορά δεν έλαβε θέση για την χωροθέτηση του σχολείου, παρά συζήτησε την προοπτική της ελάττωσης του εμβαδού του σε 2.565 τ.μ. προκειμένου να καταστεί δυνατή η λειτουργία του, κάτι που ανοίγει την προοπτική ανέγερσής του σε οικόπεδο εντός της πόλεως, αφού απαιτείται πλέον πολύ μικρότερο οικόπεδο από τα 8 στρέμματα του αρχικού σχεδίου.

Η θέση μου είναι ότι δεν μπορεί οι 80 μαθητές να μεταφερθούν στους 5. Το παράλογο είναι προφανές και δεν χρειάζεται επιχειρηματολογία. Η ύπαρξη άλλων δομών υποστήριξης ΑμΕΑ στην Ορεστιάδα καθιστά την απόφαση μονόδρομο.
Μένει στο Δήμο Ορεστιάδας να κινητοποιηθεί, να υποδείξει οικόπεδο, αν και το παραχωρηθέν στο Θούριο εξακολουθεί να είναι μια πολύ καλή λύση, και να φροντίσει να ικανοποιηθεί η επιθυμία του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων των Ειδικών Σχολείων αλλά και το λαϊκό αίσθημα.