Ένα βάρος να με πλακώνει στο στήθος και έχω την αίσθηση ότι τελικά όλοι οι Έλληνες είμαστε κορόιδα με το "κ" κεφαλαίο.
Μετά την προβολή του αποσπάσματος της συνέντευξης του Στρος Καν στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι μπήκαμε τυχαία στο ΔΝΤ;
Το παιχνίδι ήταν στημένο και η μοίρα μας προδιαγεγραμμένη.
Στο εν λόγω βίντεο ο Στρος Καν εμφανίζεται να λέει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε τη βοήθεια του το Νοέμβριο του 2009 και ότι η ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ δουλευόταν "υπόγεια" αρκετό καιρό πριν το Καστελόριζο.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός δηλαδή είχε προδιαγράψει την πορεία μας ένα μήνα μετά τη νίκη του στις εθνικές εκλογές τις οποίες κέρδισε (για να μην ξεχνιόμαστε) έχοντας ως σύνθημά του το περίφημο "λεφτά υπάρχουν".
Δεν τόλμησε όμως ποτέ να μας πει την αλήθεια, σύμφωνα πάντα με τον Στρος Καν, για πολιτικούς λόγους.
Αυτός που σήμερα δηλώνει ότι δεν φοβάται το πολιτικό κόστος αλλά τον ενδιαφέρει μόνο η "σωτηρία της πατρίδας" προτίμησε να μας εξαπατήσει προεκλογικά προκειμένου να πετύχει το σκοπό του.
Τώρα ποιός ήταν ο πραγματικός σκοπός του δυσκολεύομαι να το κρίνω.
Αφού ήξερε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα γιατί βάλθηκε να γίνει πρωθυπουργός και γιατί έταξε προεκλογικά τα πάντα στους πάντες;
Ερωτήματα στα οποία δεν βρίσκω απαντήσεις.
Από χθες το βράδυ είναι πασιφανές ότι οι μετεκλογικές αναφορές Παπανδρέου ότι η Ελλάδα θυμίζει τον "Τιτανικό που βουλιάζει", ότι κυβερνά μια "διεφθαρμένη χώρα", ότι θα βάλει το "πιστόλι στο τραπέζι" των εταίρων μας δεν ήταν τίποτα άλλο παρά φούμαρα.
"Πράσινα" φούμαρα.
Ενεργούσε σύμφωνα με το σχέδιο που είχε καταστρώσει.
Και εμείς πατήσαμε την πολιτική μπανανόφλουδα που μας πέταξε...
Δεν ξέρω όμως τι είναι πιο ανησυχητικό.
Οι "αποκαλύψεις" Στρος Καν ή το γεγονός ότι εξακολουθούμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου;
Συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Δείχνουμε υπνωτισμένοι με μηδενικά αντανακλαστικά.
Στη χώρα του Πολυτεχνείου, στη χώρα της Δημοκρατίας, φτάσαμε στο σημείο όλοι να σιωπούμε.
Να μας λένε κατάμουτρα "κοπρίτες" και "αντιπαραγωγικούς", να μας λένε εμμέσως "είστε κορόιδα", "παίξαμε πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια στις πλάτες σας" και να μην αντιδρά κανείς.
Ούτε η κοινωνία, ούτε η αντιπολίτευση.
Όλοι τους τραβούν την ουρά τους απέξω.
Δείχνουν σαν να μην θέλουν να ασχοληθούν.
Μόνο που τέτοιες συμπεριφορές δεν νομιμοποιούν κανέναν μας να "κλαίγεται" για την οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει το σπίτι του εξαιτίας της κρίσης.
Θέλουμε και τα παθαίνουμε.
Το θέμα του ΔΝΤ είναι ίσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία.
Με την τροπή που έχει πάρει όμως, οι πραγματικά υπεύθυνοι παριστάνουν τους σωτήρες και εμείς θα συνεχίσουμε να καθόμαστε στον καναπέ του σπιτιού μας αμέτοχοι και πιόνια ενός πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται στις πλάτες μας.
ΠΗΓΗ:http://taxalia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου