Επιστολή αποστασιοποίησης από το συνδυασμό

Αγαπητοί Συμπολίτες,

Τρία χρόνια μετά την ανάληψη της διοίκησης του Δήμου Νέας Ορεστιάδας από το Δήμαρχο κ. Δημήτρη Μουζά και το συνδυασμό "Ορεστιάδα εν τάξει" στον οποίο και συμμετείχα ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και λίγες μέρες μετά την έγκριση του τελευταίου Τεχνικού Προγράμματος, το οποίο καθορίζει και το πλαίσιο των έργων κατά το έτος 2010, αισθάνομαι την υποχρέωση να ενημερώσω όλους τους Δημότες, ότι διαχωρίζω τη θέση μου από τη σημερινή διοίκηση του Δήμου, από το συνδυασμό "Ορεστιάδα εν τάξει" με Δήμαρχο τον Δημήτρη Μουζά εφόσον ο Δήμαρχος :

• ΔΕΝ μας "επέτρεψε" να οραματιζόμαστε και να δημιουργούμε.
• ΔΕΝ μετουσίωσε την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, το ήθος, τη συνετή διαχείριση και τη χρηστή διοίκηση.
• ΔΕΝ πρόσφερε αξιόπιστες και γρήγορες υπηρεσίες για την αποτελεσματική εξυπηρέτηση του πολίτη, χωρίς εξαιρέσεις, αποκλεισμούς και τερτίπια.
• ΔΕΝ ενθάρρυνε την ποιότητα, την καινοτομία, την υψηλή τεχνογνωσία, τη νέα επιχειρηματικότητα ως βασικούς μοχλούς ανάπτυξης.
• ΔΕΝ σχεδίασε στοχευμένα προγράμματα για το αστικό πράσινο, την καθαριότητα, την παιδεία.
• ΔΕΝ δημιούργησε τους κατάλληλους εκείνους όρους για την προώθηση του πολιτισμού και του αθλητισμού.
• ΔΕΝ μελέτησε και δεν επένδυσε σε τεχνικά έργα υποδομών.

Απεναντίας επέλεξε να βασισθεί σε επικοινωνιακού τύπου, μη θεσμική, παραπολιτική, υψηλού κόστους διοίκηση.

Η διοίκηση του Δημάρχου κ. Μουζά δεν αξίζει στον τόπο και είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΥΤΗ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΜΠΝΕΕΙ!

Στους δύσκολους σημερινούς καιρούς δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου. Τα προβλήματα απαιτούν λύση εδώ και τώρα.

Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΕΙΣ!!!

Ορεστιάδα, 21 Δεκεμβρίου 2009

Φώτης Π. Μάρης

Επίκ. Καθηγητής Δ.Π.Θ.

ΠΗΓΗ:Εφημερίδα ΜΕΘΟΡΙΟΣ

Αυτή είναι διαβούλευση, κ. Ραγκούση;

Της Μαριάνας Πυργιώτη

Είναι προφανές ότι η νέα κυβέρνηση υιοθετεί μεθόδους του ΠΑΣΟΚ των ʼ80s, και μάλιστα σε θέματα εξαιρετικά “ευαίσθητα” για τη χώρα, όπως το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των μεταναστών.

Το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζε χθες (22/12/09) στις 4 το απόγευμα για το συγκεκριμένο θέμα.
Στη συνέχεια υποτίθεται ότι θα ετίθετο σε διαβούλευση, για να ακολουθήσει διάλογος, τροποποιήσεις, αλλαγές ενστάσεις κλπ.

Λοιπόν, μερικές... ώρες νωρίτερα ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος, υποδεχόμενος τους μαθητές γυμνασίου διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Αχαρνών, τους ανακοίνωσε την “ευχάριστη είδηση”, όπως γράφεται επί λέξει, σε επίσημο δελτίο Τύπου: “Εφεξής, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Βουλής, θα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια τα παιδιά που έχουν φοιτήσει στις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού στη χώρα μας ή συνολικά 6 χρόνια στην ελληνική εκπαίδευση. Όσο για τους ενήλικους μετανάστες, αυτοί θα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια μετά από πέντε χρόνια νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα. ʽΗ ψήφιση του νομοσχεδίου εξασφαλίζει σε όλους τους μαθητές ισότητα ευκαιριών και δικαιωμάτωνʼ, τόνισε ο πρόεδρος της Βουλής απευθυνόμενος στους μαθητές”.

Καταρχάς, με ποια ιδιότητα και με ποια βεβαιότητα προεξοφλεί ο κ. Πετσάλνικος, πριν καν την κατάθεση ενός νομοσχεδίου και την ψήφισή του από τη Βουλή των Ελλήνων, ότι θα υπερψηφιστεί και θα γίνει νόμος του κράτους, και μάλιστα ότι θα ισχύσουν αυτές οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις απόκτησης ιθαγένειας;

Δεύτερον, πού είναι η διαβούλευση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που αφορά από θέματα εσωτερικής ασφάλειας μέχρι τη σύνθεση του εκλογικού σώματος σε 10-20 χρόνια και από την ίδια τη μεταναστευτική πολιτική μέχρι το πώς “δίνουμε” την ιδιότητα του πολίτη-μέλους της Ε.Ε.;

Τρίτον, αν για μία σειρά από λόγους αλλάξει το νομοσχέδιο, τι ακριβώς θα λένε στα παιδιά των μεταναστών και στους μετανάστες; “Έτσι μας ήρθε και σας ανακοινώσαμε επίσημα την ʽευχάριστη είδησηʼ ότι γίνεστε Έλληνες μετά από 5 χρόνια παραμονής στη χώρα μας;”

Τώρα, ως προς την ουσία των προϋποθέσεων της απόδοσης ιθαγένειας.
Η βάση επί της οποίας αποφάσισε η κυβέρνηση να επανεξετάσει το θέμα είναι σωστή, διότι δυστυχώς δεν υπάρχει ρεαλιστική νομοθεσία για τους χιλιάδες νόμιμους εργαζόμενους μετανάστες και τα παιδιά τους.
Άρα, πράγματι χρειάζεται νέος νόμος.
Αλλά, επειδή δεν είμαστε ούτε Σουηδία ούτε ΗΠΑ, και επειδή οι μισοί από τους μετανάστες μας είναι κάτοικοι όμορων κρατών, και επειδή οι άλλοι μισοί μας ήρθαν και μας έρχονται καραβιές από την Τουρκία, και επειδή όλοι σχεδόν ήταν αρχικά “λαθρομετανάστες”, χρειάζεται σοβαρότητα, προσοχή και όχι ενθουσιώδη “προοδευτικά” ρεσάλτα που στην πράξη ενδεχομένως να μας κοστίσουν πολύ ακριβά.
ΠΗΓΗ: http://www.makthes.gr

Πρόσληψη επιστημονικού συνεργάτη - ξεναγού στο Μουσείο της Ορεστιάδας

Στην πρόσληψη ενός ωρομίσθιου άνεργου πτυχιούχου του αρχαιολογικού ή ιστορικού τμήματος, ως επιστημονικό συνεργάτη και ως ξεναγό στο ιστορικό και λαογραφικό μουσείο της Ορεστιάδας, με τρίωρη καθημερινή απασχόληση για έξι μήνες, πρόκειται να προβεί το Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού Συλλόγου «Λαογραφικό Μουσείο Ορεστιάδας και Περιφέρειας».
Απαραίτητο προσόν για την απασχόληση είναι η γνώση της αγγλικής γλώσσας, για την ξενάγηση των αλλοδαπών επισκεπτών στο Μουσείο καθώς και η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, Αγίων Θεοδώρων 103, Ορεστιάδα, τηλ. 6977567566.
Προθεσμία υποβολής αιτήσεων έως τις 30 Δεκεμβρίου 2009.
ΠΗΓΗ:http://www.methorios.gr

Το υπουργείο αγόρασε και τα ξαναπούλησε σε τράπεζες πρωτοχρονιάτικα, «κρύβοντας» 1,5 δισ. ευρώ

Με τράμπα ομολόγων γλίτωσαν το ξεχείλισμα χρέους σε 102,7%. Κανείς βεβαίως δε γνώριζε τίποτα από το σημερινό ΠΑΣΟΚ που ως γνωστόν, μετά τον Χριστό είναι το δεύτερο προϊόν παρθενογέννεσης.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ

Με «τρικ» η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας «εξαφάνισε» στην εκπνοή του 2003 περίπου ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ από το δημόσιο χρέος της χώρας.
Σύμφωνα με πληροφορίες τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Δεκεμβρίου, το ελληνικό δημόσιο αγόρασε από τις κρατικές τράπεζες, κατά κύριο λόγο από την Εθνική, ομόλογα των οποίων η αξία υπολογίζεται στο 1,5 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να συγκρατηθεί στο 101,7% του ΑΕΠ. Όμως η συμφωνία αυτή προβλέπει ότι τα ομόλογα αυτά θα επιστραφούν και πάλι στα χαρτοφυλάκια των πιστωτικών ιδρυμάτων με το «ποδαρικό του νέου χρόνου».

Έξω από τους στόχους

Με τη μεθόδευση αυτή «αποσοβήθηκε» έστω στο παρά πέντε η υπέρβαση του στόχου που είχε τεθεί για το δημόσιο χρέος, καθώς η αξία των ομολόγων αυτών αντιστοιχεί στο 1% του ΑΕΠ, γεγονός που ανέβαζε το ύψος του χρέους στο 102,7% του ΑΕΠ.
Οι συμφωνίες αυτές του ελληνικού δημοσίου με τις τράπεζες, οι οποίες συνήθως γίνονται κάτω από το τραπέζι, υπαγορεύονται από την αδήριτη ανάγκη του υπουργού Οικονομίας Νίκου Χριστοδουλάκη να μην εμφανίσει και νέες υπερβάσεις τόσο στο δημοσιονομικό έλλειμμα όσο και στο χρέος, πέραν αυτών που έχουν συμπεριληφθεί στο φετινό Προϋπολογισμό.
Ωστόσο τα μηνύματα που εκπέμπουν και τα δύο μέτωπα καταδεικνύουν ότι τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής διαχείρισης κινούνται εκτός του πλαισίου των στόχων που έχει θέσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Είναι ενδεικτικό ότι λίγες ημέρες πριν από το τέλος του 2003 το υπουργείο Οικονομικών αναγκάστηκε να προσφύγει σε δανεισμό 1,5 δισ. ευρώ, ο οποίος αν δεν υπήρχε ανάγκη θα είχε αποφευχθεί. Η εξάρτηση του Δημοσίου από το δανεισμό για την κάλυψη των αναγκών του παραμένει ισχυρή παρά τη θρυλούμενη δημοσιονομική εξυγίανση.
Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου διαπιστώνει ότι ο δανεισμός του Δημοσίου αυξήθηκε το 2002 κατά 81%.

* Όμως εκτός από τα «επίσημα δάνεια», φαίνεται ότι μία σειρά δαπανών σωρεύονται, οδηγώντας σε εκτροχιασμό και το δημόσιο χρέος. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής κατήγγειλε κατά την ομιλία του στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό ότι το σύνολο του κρυφού χρέους της χώρας υπερβαίνει τα 15 δισ. ευρώ.

Και κρυφός δανεισμός

Αν μάλιστα στο ποσό αυτό προσθέσουμε την υπέρβαση του δανεισμού του Δημοσίου, η οποία δεν καταγράφεται στο έλλειμμα (περίπου 4,8 δισ. ευρώ) τότε το πραγματικό δημόσιο χρέος εκτοξεύεται στα 195 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 125% του ΑΕΠ.

Η αδυναμία του υπουργείου Οικονομίας να ολοκληρώσει το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων που σχεδίαζε για το 2003 στέρησε το Δημόσιο από έσοδα τουλάχιστον 700 εκατ. ευρώ. Υπό το πρίσμα αυτό, η πίεση για μεθοδεύσεις οι οποίες θα μείωναν εικονικά το δημόσιο χρέος, ανάλογες με την προαναφερόμενη, έγινε ακόμη εντονότερη. Ο υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης είχε κατ’ επανάληψη διακηρύξει ότι τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων φέτος θα ξεπεράσουν τα 3 δισ. ευρώ, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι θα προσεγγίσουν τα 3,5 δισ. ευρώ.

Ωστόσο μέχρι το τέλος Οκτωβρίου στα ταμεία του Δημοσίου είχαν εισρεύσει μόνο 2,6 δισ. ευρώ. Βέβαια, ακόμη και αν επιτυγχάνετο ο στόχος που είχε τεθεί στον Προϋπολογισμό, μόνο ένα τμήμα των εσόδων αυτών θα είχε αξιοποιηθεί για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.

* Υπενθυμίζεται ότι τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους που κατέθεσε προ διμήνου στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΝ Παν. Λαφαζάνης, αποδείκνυαν ότι μόνο ένα μικρό τμήμα από τα έσοδα που έχει εισπράξει το Δημόσιο τα τελευταία χρόνια από τις αποκρατικοποιήσεις έχουν κατευθυνθεί στη μείωση του δημόσιου χρέους.
Σύμφωνα με αυτά, τα τρία τελευταία χρόνια, κεφάλαια άνω των 4 δισ. ευρώ, που εισπράχθηκαν από την εκποίηση δημόσιας περιουσίας, και παρά τη διαβεβαίωση του υπουργού Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, αντί να διατεθούν για την απομείωση του δημόσιου χρέους, η κυβέρνηση τα διέθεσε για την κάλυψη πάσης φύσεως δαπανών τις οποίες δεν μπορούσε να αντέξει ο επίσημος Προϋπολογισμός.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 05/01/2004

ΠΗΓΗ:http://olympia.gr

Καλά Χριστούγεννα!

Καλά Χριστούγεννα
Καλή Χρονιά με Υγεία, Ευτυχία και Πρόοδο
Η αγάπη για τον τόπο που υπηρετούμε, ας αποτελέσει την κινητήρια δύναμη για τον Έβρο της Ανάπτυξης, της Προόδου και της Ευημερίας.
Χρόνια Πολλά

Υπουργικά τηλεσυμβούλια

Πλούσιο πάνελ
Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

Νομίζω ότι η ιδέα της κυβέρνησης να λειτουργεί το Υπουργικό Συμβούλιο με διαδικασίες τηλεοπτικής εκπομπής είναι και πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα. Με ορισμένες τροποποιήσεις είναι ενδεχόμενο να δώσει νέα διάσταση, όχι μόνο στις κυβερνητικές διαδικασίες αλλά και στα τηλεοπτικά προγράμματα, τα οποία χρειάζονται ισχυρή δόση ανανέωσης.

Ας μου επιτραπεί, επειδή συμβαίνει να είμαι περισσότερο εξοικειωμένος με το αντικείμενο, να διατυπώσω ορισμένες παρατηρήσεις οι οποίες μπορεί να βοηθήσουν στο τελικό αποτέλεσμα.

Πρώτον, ο ρόλος του παρουσιαστή είναι εξαιρετικά σημαντικός. Θα πρέπει να γίνει πιο ζωντανός, να μην είναι τόσο ανεκτικός με το πάνελ και, κυρίως, να μην επιτρέπει τόσο μακροσκελείς παρεμβάσεις. Είναι χρήσιμο να τους διακόπτει, να θέτει διευκρινιστικές ερωτήσεις και να ζωντανεύει τη συζήτηση. Χθες, υπήρξε «πανελίστας» που μιλούσε περισσότερο από δεκαπέντε λεπτά, χρόνος απαγορευτικός για την τηλεόραση.

Δεύτερον, είναι λάθος που επιτρέπεται στα μέλη του πάνελ να διαβάζουν τις παρεμβάσεις τους. Χάνουν σε αμεσότητα και ζωντάνια. Πολλοί από αυτούς έχουν τηλεοπτική πείρα και άνεση λόγου, δεν χρειάζονται προκατασκευασμένες ομιλίες για να εκθέσουν τις απόψεις τους. Ούτε ο Χρυσοχοΐδης ούτε ο Ρέππας, για να πάρω δύο χθεσινά παραδείγματα, ήταν τόσο καλοί όσο τούς έχουμε συνηθίσει σε άλλες τηλεοπτικές εκπομπές.

Τρίτον, το εύρημα με τους «γκεστ» είναι πολύ έξυπνο. Θα πρέπει, όμως, να επιλέγονται οι «γκεστ» πιο προσεκτικά. Δεν ήταν κακή, ας πούμε, η ιδέα με τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά σε επίπεδο τηλεοπτικής απόδοσης νομίζω ότι ο Θεσσαλονίκης ή ο Ζακύνθου είναι καλύτεροι και έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση με το μέσον.

Τέταρτον, πάσχει ιδιαιτέρως η οργάνωση της αντιπαράθεσης, και όχι μόνο επειδή όλοι συμφωνούν εκ προοιμίου με τον παρουσιαστή. Ακόμη και οι «γκεστ» καταφεύγουν σε μονολόγους. Γι΄ αυτό θα μπορούσε ίσως να εξεταστεί το ενδεχόμενο να μην προσκαλούνται μόνοι τους. Αλλη τηλεοπτική απόδοση έχει, ας πούμε, ο Συνήγορος του Πολίτη μόνος του και άλλη αν τον φέρεις μαζί με τον Αυτιά.

Πέμπτον, είναι ιδιαιτέρως θετικό ότι το πρόγραμμα δεν διακόπτεται για διαφημίσεις, διότι έτσι χάνεις τηλεθέαση. Μήπως, όμως, με τα οικονομικά χάλια της χώρας θα ήταν χρήσιμο να αξιοποιήσει η εκπομπή τον διαφημιστικό χρόνο που δικαιούται ή έστω να αποκτήσει κάποιους σπόνσορες; Είμαι βέβαιος ότι η χθεσινή κουβέντα για την οδική ασφάλεια θα ενδιέφερε πολύ τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων.

Και για να καταλήξω: το πάνελ είναι πλούσιο, αλλά το περιεχόμενο της εκπομπής θέλει ακόμη δουλειά.
ΠΗΓΗ:http://www.tovima.gr

Φοροκαταιγίδα… Αφού αλλάξαμε, γιατί συνεχίζουμε να βουλιάζουμε;

Δεν θα είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που μία Κυβέρνηση εκλέγεται με διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που υλοποιεί στη συνέχεια. Ούτε και κανένας περίμενε πραγματικά ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.
Απλά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ΔΕΝ υπάρχουν οι αντοχές των πολιτών για κάτι παραπάνω. Δεν γίνεται, για ακόμα μία φορά «τη νύφη» να πληρώνουν οι πολίτες.
Είναι το ανάλογο με αυτό που λέει το ΚΚΕ για τους επιχειρηματίες: «Δεν γίνεται τόσα χρόνια που βγάζατε μόνο κέρδη, να γίνεστε πλουσιότεροι, και τώρα που υπάρχουν ζημίες, αυτές να πληρώνονται μόνο από τους εργαζόμενους».

Δεν γίνεται λοιπόν ο πολίτης να πληρώνει για πράγματα, για τα οποία η ευθύνη του περιορίζεται στο ότι πίστεψε στα ψέμματα που του έλεγαν ...και μέχρι εκεί.
Γιατί, όταν αποφάσισαν να πουν στον πολίτη την αλήθεια, τότε καταψηφίστηκαν, «μαυρίστηκαν» με την πιο μεγάλη διαφορά στη νεοελληνική ιστορία, για να έρθουν… «οι άλλοι».
Οι «άλλοι» που εκλέχτηκαν με σύνθημα το «λεφτά υπάρχουν», με σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε».
Ε, λοιπόν, αλλάξαμε. Γιατί συνεχίζουμε να βουλιάζουμε;

Τι σόι εγκέφαλος είναι αυτός που λέει: «σφίξε και άλλο το ζωνάρι, δώσε και άλλο χρήμα», όταν απλούστατα από εκεί που πάει να τα ζητήσει, από τους τυπικούς καθημερινούς πολίτες, δεν υπάρχει πλέον καμία δυνατότητα;

Τι σόι εγκέφαλος είναι αυτός, ο οποίος επμένει στην πώληση – μέσω Χρηματιστηρίου πάντα – δημοσίων επιχειρήσεων ως λύση; Έτσι δεν χάνεται η «εθνική κυριαρχία», για την οποία μίλησε (και μας ανησύχησε) ο Γ.Παπανδρέου;

Τι σόι εγκέφαλος είναι αυτός που επιμένει να παίζει με τις αντοχές, ανοχές και νοημοσύνη των πολιτών επιμένοντας στον ανούσιο δρόμο της αύξησης της φορολογίας, της κατάργησης φοροαπαλλαγών και της θέσπισης νέων και πιο ευρηματικών φόρων;
Πού πήγαν εκείνες οι ρυθμίσεις, που προεκλογικά τουλάχιστον είχε ειπωθεί ότι θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη, έστω ακόμα και στην ομιχλώδη και ασαφώς διατυπωμένη «πράσινη ανάπτυξη»;
ΠΗΓΗ: http://taxalia.blogspot.com

Ο βουλευτής Έβρου Γιώργος Ντόλιος νέος υφυπουργός Εσωτερικών

Ο πρώην Νομάρχης Έβρου και νυν βουλευτής του Νομού Γιώργος Ντόλιος είναι ο νέος υφυπουργός Εσωτερικών, ύστερα από σχετική απόφαση του πρωθυπουργού.

Ο Γ. Ντόλιος θα διαδεχθεί τον παραιτηθέντα Ντίνο Ρόβλια.

Εύχομαι στο συντοπίτη μας βουλευτή Καλή Επιτυχία στο έργο του.

Ο συμβολισμός του ασύλου

Του Γιάννη Πανούση*

Ένας νους, πριν γίνει αριστερόστροφος ή δεξιόστροφος πρέπει να είναι κοινός, δηλαδή να συν-κοινωνεί με τη λογική, να εκφράζεται με ειλικρίνεια και να κατανοείται από τους άλλους. Στο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου διαπιστώνουμε μια εσκεμμένη ασάφεια στους λόγους πολιτικών και ακαδημαϊκών και μια βολική αφασία στο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ.

Θα επιχειρήσω να κωδικοποιήσω τα σημεία όχι τριβής, αλλά σιωπής.

1. Η θεσμοθέτηση του πανεπιστημιακού ασύλου στο νόμο-πλαίσιο του 1982 αποτύπωνε και συμβόλιζε την ιστορική νίκη της Δημοκρατίας επί της φασιστικής χούντας και όχι τη βίαιη επιδρομή γνωστών - άγνωστων κουκουλοφόρων κατά των δημοκρατικών θεσμών.

2. Το άσυλο είναι ακαδημαϊκό και όχι κοινωνικό, ώστε να «συμμετέχουν» σε αυτό άλλες κοινωνικές τάξεις. Αυτό είναι δεδομένο γιατί η σχετική διάταξη βρίσκεται σε πανεπιστημιακό νόμο και όχι σε νόμο κοινωνικής πολιτικής ή κοινωνικής αλληλεγγύης. Άρα, δεν πρόκειται για «άσυλο του λαού». Άλλο θέμα αν θέλει η πολιτεία να θεσμοθετήσει και να αναγνωρίσει πολλούς χώρους «κοινωνικού ασύλου».

3. Πρόκειται για άσυλο και όχι για ασυλία. Δεν επιτρέπεται, συνεπώς, ούτε κάποιος ποινικά διωκόμενος να αναζητεί στο άσυλο προστασία ούτε μέσα στους χώρους του ασύλου να τελούνται οποιασδήποτε φύσης εγκλήματα (και όχι μόνο κακουργήματα).

4. Υπερασπιστές του ασύλου είναι τα αναφερόμενα στον πανεπιστημιακό νόμο μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και όχι τρίτοι.

5. Η προστασία του ασύλου κακώς προσεγγίζεται σαν αστυνομικό πρόβλημα, διότι «εκ των έσω» υπονομεύεται.

6. Η όποια κατοχύρωση του ασύλου δεν έχει καμιά σχέση με ακραίες απειθαρχίες μέσα στα ιδρύματα, όπου δεν υπάρχει και δεν εφαρμόζεται κανένας κανόνας δεοντολογίας και πολιτισμού.

7. Η ακαδημαϊκή κοινότητα υπεκφεύγει (αν δεν υποκρίνεται) όταν ισχυρίζεται ότι μπορεί να (αυτο)προστατευτεί. Κοντά 30 χρόνια και δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι μισοί φοβούνται και ορισμένοι «γνωρίζουν»;

8. Οι πολιτικοί υπεκφεύγουν (αν δεν υποκρίνονται) όταν λένε ότι «θα εφαρμοστεί ο νόμος». Το πολιτικό ερώτημα είναι τι κάνουν όταν δεν εφαρμόζεται (όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες) ο νόμος. Αλλάζουν τον νόμο ή κοιτούν αλλού;

9. Στις χώρες όπου δεν αναγνωρίζεται θεσμικά το άσυλο ουδεμία αστυνομική ή άλλη δύναμη δεν σκέφτεται καν να εισέλθει στους χώρους. Όταν όμως το κράτος αποφανθεί ότι συντρέχουν οι λόγοι για να εισέλθει, τότε όλοι εμπιστεύονται το κράτος και όχι τους «επαγγελματίες - επαναστάτες».

10. Μπορεί να επιτευχθεί μια νέα κοινωνική και ακαδημαϊκή συμφωνία για το άσυλο όπως αυτή του Ν. 1168/82;

Κατά τη γνώμη μου όχι. Εχουμε το «άσυλο» που μας αξίζει (εντός και εκτός).

Δεν ήμασταν το 1982 έτοιμοι για να διαχειριστούμε τόσες ελευθερίες και δεν είμαστε τόσο άδολοι το 2009 για να μη φοβόμαστε την «εκδίκηση» των ελευθεριών που προδώσαμε.

* Ο κ. Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΠΗΓΗ:http://news.kathimerini.gr

Επίσκεψη στα Ειδικά Σχολεία του Βόρειου Έβρου

Ενόψει των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ο Πρόεδρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου, κ. Μηνόπουλος Γεώργιος, επισκέφθηκε τα Ειδικά Σχολεία του Βόρειου Έβρου και έδωσε στους μαθητές δώρα.

Στις επισκέψεις τον συνόδευσα ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής.

Στο Δημοτικό Σχολείο του Διδυμοτείχου.

Στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό της Ορεστιάδας

Στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Ορεστιάδας οι μαθητές μας παρουσίασαν τη γιορτή που ετοίμασαν για τα Χριστούγεννα.

Είναι πραγματικά άξιοι θαυμασμού όλοι αυτοί οι μικροί ήρωες, που μας γέμισαν αισιοδοξία. Πολύ σημαντική η στήριξη των γονέων τους και σπουδαίος ο ρόλος των εκπαιδευτικών. Πράγματα γνωστά, που μας δόθηκε άλλη μια ευκαιρία να τα ξαναδούμε.

Ευχαριστώ τη συνεργάτη του Προέδρου κα Δώρα Γιοβανούδη για όλη την προσπάθειά της στην οργάνωση της επίσκεψης και για την παραχώρηση των φωτογραφιών.

Φόροι, φόροι, φόροι

Του Γιώργου Κουρή

Φόρους πληρώνουμε και θα πληρώνουμε είτε αγοράσουμε ένα σπίτι, είτε αγοράσουμε μια τσίχλα. Το θέμα είναι ότι, με πρόσχημα τη δικαιότερη αναδιανομή των εισοδημάτων, οι φόροι κατ’ ουσία ικανοποιούν ταμιακές ανάγκες που στη συνέχεια τροφοδοτούν τις, χαμηλής ποιότητας, υπηρεσίες ενός σπάταλου Δημοσίου.

Ας δούμε όμως μέσα από τα στοιχεία που δημοσιοποιεί το Υπουργείο Οικονομικών, ποιο είναι το φορολογικό βάρος που κουβαλά η Ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Οι μη-έχοντες αχρωματοψία καταλαβαίνουν από τον πίνακα που παραθέτουμε ποιες οικονομικές φιλοσοφίες ακολουθήθηκαν διαχρονικά και τι πληρώσαμε από το 1993 έως σήμερα. Αξιοσημείωτο είναι ότι η φορολογία αυξάνει όταν αλλάζει η κυβέρνηση (το 1993 και το 2009, όχι όμως το 2004).

Τώρα όμως η μείωση του ελλείμματος αποτελεί επιταγή «επιβίωσης» μέσα στη ζώνη του ευρώ. Εδώ η εμπειρία του παρελθόντος είναι άκρως καθοδηγητική.

Όσες κυβερνήσεις προσπάθησαν να ξεπεράσουν το πρόβλημα του υψηλού δανεισμού και των ελλειμμάτων, με πολιτικές που στόχευσαν στην περιστολή των δαπανών, πέτυχαν.

Αντίθετα όσες χώρες προσπάθησαν να μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα μέσω της αύξησης των φόρων, απέτυχαν. Η λίστα των αποτυχημένων επεισοδίων είναι μεγάλη και την βρίσκει κανείς στα αρχεία του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ.

Η σημερινή κυβέρνηση υποστήριζε προεκλογικά και εφαρμόζει μετεκλογικά την θεωρία ότι η μέση φορολόγηση στη χώρα μας, επειδή κυμαίνεται μεταξύ 19% και 24% του ΑΕΠ και απέχει περίπου 10 μονάδες από τον μέσο όρο της ΕΕ, δικαιολογείται η αύξηση στους φόρους.

Έτσι εφαρμόστηκε μια πρώτη ομοβροντία φόρων μέσα στο 2009, αλλά γνωρίζουμε ότι μας περιμένει και δεύτερη πολύ μεγαλύτερη του χρόνου, σε βαθμό που η πρώτη θα μοιάζει με γλύκισμα. Ως παράδειγμα βλέπουμε πως η φορολογία από 19,3% του ΑΕΠ το 1993, ανέβηκε στο 23,4% το 1999. Η πεπατημένη είναι σίγουρο ότι θα επαναληφθεί. Ήδη για το 2010 έχουν προϋπολογιστεί φορολογικά έσοδα που αναλογούν σε κάποια 3,5 δις € επί πλέον φόρους, ενώ τα εισοδήματα μένουν στάσιμα ή πέφτουν. Επειδή ο προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί στο επόμενο τρίμηνο, προβλέπω ότι το 2010, 2011 και 2012 η φορολογία θα φτάσει στο 26% του ΑΕΠ με στόχο κάποια 6 δις € επί πλέον φόρους το χρόνο.

Τι μας περιμένει στα ακίνητα; ΦΜΑΠ και για τα μικρά ακίνητα πλέον, αύξηση αντικειμενικών αξιών, αύξηση του ΤΑΠ, έως και δεκαπλάσιος φόρος στις κληρονομιές και ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί ο ταμιακά απελπισμένος, που ξεχνά ότι το ακίνητο ως επένδυση το έχει ήδη πεθάνει.

Τι μας περιμένει στα αυτοκίνητα; Ήδη οι «τσεκουριές» ταχυδρομικά έρχονται και αναμένεται περαιτέρω αύξηση του τμήματος του φόρου που αφορά την ρύπανση του περιβάλλοντος. Παίζεται επίσης και το τέλος ταξινόμησης.

Το μεγάλο όμως «μπουγιουρντί» έρχεται μέσα στις τιμές της βενζίνης. Στην Ολλανδία σήμερα το λίτρο της αμόλυβδης πωλείται 1,45 €, ενώ στο Βέλγιο 1,37 €. Γιατί όχι κι εδώ; Οι αυξήσεις θα έλθουν μέσα στους επόμενους 12 με 24 μήνες.

Στα ποτά, τα τσιγάρα, τα κινητά, είναι γνωστή η φορομπηχτική συνήθεια. Στο κάτω-κάτω ο περιορισμός τους ωφελεί και την υγεία.

Γιατί όμως ο ανώτερος συντελεστής ΦΠΑ στην Φιλανδία να είναι 22% και στο Βέλγιο 25%. Δεν θα ήταν καλό και εμείς να το παίξουμε περισσότερο Ευρωπαίοι;

Λένε τώρα οι κατέχοντες τις καρέκλες στο Υπ. Οικονομικών που θέλουν να τονώσουν το αναπτυξιακό προφίλ της κυβέρνησης!

ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Μεταβολές στην οργανικότητα των Σχολικών Μονάδων

Στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, το Σάββατο 12/12/09, εισήχθη ως Εκτός Ημερήσιας Διάταξης, το θέμα της πρότασης για τις μεταβολές στην οργανικότητα των σχολείων του Νομού.
Δεδομένου ότι η πρόταση του Ν.Σ. θα έπρεπε να προωθηθεί στο Υπουργείο Παιδείας μέχρι το τέλος του περασμένου Νοεμβρίου, κατά τη συζήτηση του θέματος υιοθετήθηκε η ομόφωνη εισήγηση της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας που είχε ως εξής:

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Υποβιβασμός Σχολείων
1. Το 6/θ Δημοτικό Σχολείο Κομάρων σε 2/θ
2. Το 6/θ Δημοτικό Σχολείο Πλάτης σε 2/θ
3. Το 2/θ Δημοτικό Σχολείο Φυλακίου σε 1/θ

Κατάργηση Σχολείων
1. Το 1/θ Δημοτικό Σχολείο Δωρικού
2. Το 1/θ Δημοτικό Σχολείο Μεγάλης Δοξιπάρας
3. το 1/θ Νηπιαγωγείο Λυκόφωτος

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Προσθήκη ειδικότητας στα ΕΠΑΛ Έβρου, προσθήκη τομέα-ειδικότητα στο 2ο ΕΠΑΛ Ορεστιάδας (Εσπερινό)
1. Τομέας Υγείας Πρόνοιας, ειδικότητα Βοηθών Νοσηλευτών, σε Β΄ και Γ΄ τάξη.

Και ξαφνικά(;) οι συμβάσεις έγιναν “συμφέρουσες”…

Σαφής ο κύριος Ανωμερίτης χθες κατά την ομιλία του στη Βουλή:
“Η σύμβαση που έγινε με τους Κινέζους ήταν η πλέον επωφελής που έγινε ποτέ για το Ελληνικό δημόσιο“!
Και τόνισε ότι μιλά σαν οικονομολόγος, όχι ως πολιτικός ή διοικητής οργανισμού.

Όλοι κουνούσαν το κεφάλι καταφατικά. Κανείς δεν αντέκρουσε την προσέγγιση του, ούτε οι λαλίστατοι κινεζοφάγοι του παρελθόντος, που έβγαιναν παρότι “αντιρατσιστές” και ούρλιαζαν για να μη γίνει ο Πειραιάς Chinatown…
ΠΗΓΗ:http://olympia.gr

Μαθήματα Δημοκρατίας η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών

Ολοσέλιδο άρθρο υπέρ της στήριξη της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία της Γερμανίας, που απειλείται στο πλαίσιο ορισμένων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, αφιέρωσε η εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung» .
Το θαυμάσιο αυτό λόγο υπέρ των αρχαίων ελληνικών υπογράφει ο παλαίμαχος Γερμανός δημοσιογράφος και χαλκέντερος αρχαιογνώστης Konrad Adam.

«Μας φαίνεται θαυμάσιος, επειδή εν έτει 2009 δεν υποστηρίζει τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών ως απαραίτητη γνώση των απαρχών του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ούτε ως φόρο τιμής στην πνευματική ιστορία της ανθρωπότητας και τους πρωτεργάτες της, ούτε ως εκλεπτυσμένη εμβάθυνση και εμβάπτιση ολίγων σε υψηλά νοήματα. Τίποτε απ’ αυτά τα χιλιοειπωμένα που κατάντησαν με τον καιρό κούφα», επισημαίνει ο διευθυντής του ελληνικού τμήματος της Ντόιτσε Βέλε, Σπύρος Μόσκοβου. Και συνεχίζει:

«Το κυρίαρχο επιχείρημά του για την αναγκαιότητα των αρχαίων ελληνικών είναι πως αυτά ακονίζουν το δημοκρατικό φρόνημα και την πολιτική συνείδηση των παιδιών, ό,τι ακριβώς χρειάζονται δηλαδή σήμερα οι γόνοι της μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας με την πνευματική νωθρότητα και τα στομωμένα πολιτικά της αντανακλαστικά.
Ο Κόνραντ Ανταμ μας θυμίζει ότι ο τελευταίος Γερμανός αυτοκράτορας αντέτεινε στους υποστηρικτές των αρχαίων ελληνικών ότι ο ίδιος ήθελε τα γερμανικά σχολεία να βγάζουν νέους Γερμανούς και όχι Έλληνες και Ρωμαίους. Ορθώς ο αυτοκράτωρ από τη σκοπιά του υπέβλεπε τα αρχαία, εγνώριζε ότι μόνο την τυφλή υπακοή στον ανώτατο άρχοντα δεν θα ενστάλαζαν στην ψυχή των παιδιών».

Και ένα απόσπασμα του άρθρου:

«Ποτέ ένας αρχαίος συγγραφέας δεν μεταδίδει ένα μόνο μήνυμα, ένα δόγμα ή ένα πρόγραμμα. Συνήθως πρόκειται για δύο ή και περισσότερες αρχές που αντιτίθενται μεταξύ τους και προσπαθεί η μια να επιβληθεί στην άλλη: ο Κρέων και η Αντιγόνη, ο Ιάσων και η Μήδεια, ο Σωκράτης και ο Καλλικλής, ο Έρως και το Νείκος.
Πάντα η διαπάλη ενός λόγου και ενός αντίλογου, αυτή η διαπάλη που έφθασε στην τελειότητά της με τους σοφιστές…
Ο φόβος του αυτοκράτορα δεν ήταν μήπως οι Γερμανοί μαθητές διδαχθούν κάτι περιττό γι’ αυτούς, αλλά μήπως μάθουν κάτι περιττό γι’ αυτόν, μήπως μάθουν να αντιδρούν, να ανθίστανται, να εξεγείρονται.
Η ελληνική λογοτεχνία βρίθει από τέτοιους αυτόνομους, ισχυρογνώμονες, ατίθασους ανθρώπους. Ας αφήσουμε την Αντιγόνη και τους επώνυμους. Ο Πλούταρχος μας διασώζει την περίπτωση ενός ανώνυμου. Όταν ο στρατηγός Μιλτιάδης ζήτησε από τον δήμο των Αθηναίων να του επιδαψιλεύσουν έναν τιμητικό στέφανο, αυτός ο ανώνυμος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι απ’ όσο ήξερε στον Μαραθώνα ο Μιλτιάδης δεν είχε πολεμήσει μόνος του. Αν στο μέλλον πολεμούσε κατά των Περσών μονάχος και τους νικούσε, τότε μπορούσε να υποβάλει πάλι το αίτημά του στον δήμο. Μακάρι να είχαμε τέτοιους πολίτες σήμερα. Όχι να δέχονται τα πάντα, αλλά να υποβάλλουν ενστάσεις»,καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος. Αυτά ο Κόνραντ Ανταμ.

Αρχαία ελληνικά στο πρωτότυπο στα σχολεία όχι για να θυμηθούμε τις απαρχές της δημοκρατίας, αλλά για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της δημοκρατίας σήμερα, σχολιάζει ο κ. Μοσκόβου.
ΠΗΓΗ:http://olympia.gr

Τα μυστήρια των διαδηλώσεων

Tου Πάσχου Μανδραβέλη

Χρόνια τώρα, σχεδόν σε κάθε διαδήλωση παίζεται ένα γνωστό σενάριο. Κάποιοι -διακόσιοι, τριακόσιοι, χίλιοι; - αρχίζουν τον πετροπόλεμο με την αστυνομία και τις καταστροφές. Αυτοί κατά περίεργο τρόπο παρεισφρέουν στα μπλοκ των νομοταγών, με μια ιδιαίτερη προτίμηση στα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ. Γίνονται συλλήψεις και ποτέ κανείς από τους συλληφθέντες δεν έχει σχέση με τα επεισόδια. Αυτό -κατά περίεργο επίσης τρόπο- το πιστοποιούν κάποιοι συνιστώντες τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βγαίνουν οι συνήθεις ανακοινώσεις του στυλ «καταγγέλλουμε την αλόγιστη χρήση χημικών από την πλευρά της ΕΛ. ΑΣ. και τις απρόκλητες επιθέσεις εναντίον των μαθητικών και φοιτητικών μπλοκ που συμμετείχαν στην πορεία». Φτιάχνεται ένα κίνημα συμπαράστασης προς τους «αδίκως συλληφθέντες» και στην επόμενη διαδήλωση πάλι όλοι αναρωτιούνται «μα, δεν μπορούν να πιάσουν αυτούς τους 200 - 300 “γνωστούς-αγνώστους”;».

Μέχρι που έρχεται το κρεσέντο της επαναστατικής πάλης και καίγεται η Αθήνα. Τότε, όλοι ελεεινολογούν τους «γνωστούς-αγνώστους», κάποιοι επειδή έχασαν το βιος τους και κάποιοι επειδή όπως λένε «αμαυρώνονται οι αγώνες τους».

Το άλλο στερεότυπο που ανακυκλώνεται κάθε φορά είναι ότι αυτά είναι «μεμονωμένα επεισόδια» που γίνονται από «ελάχιστους διαδηλωτές». Το πρώτο είναι ψέμα: επαναλαμβανόμενα επεισόδια δεν μπορεί να είναι «μεμονωμένα». Από την άλλη μεριά, ο μεγάλος όγκος πραγματικά διαδηλώνει ειρηνικά και υφίσταται τα αποτελέσματα της δράσης των «γνωστών-αγνώστων». Όμως, αρκούν είκοσι άτομα για να κάνουν κόλαση μια ειρηνική πορεία. Η αναλογία δεν παίζει κανένα ρόλο. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν σκοτώνουν κάθε μέρα οι αστυνομικοί μαθητές. Αρκεί ένας φόνος για να προβληματιστούμε.

Ο «γνωστός-άγνωστος» είναι μια από τις ιδεότυπες φιγούρες της μεταπολίτευσης, κάτι σαν τον «αυθαίρετο οικιστή» ή τον «εισφοροφυγά». Χρειάζεται εκεί έξω για να μην αλλάζει τίποτε. Είναι πάντα «αόρατος» για να έχουμε κάποιον να ελεεινολογούμε, είτε για την οικιστική καταστροφή είτε για τα χάλια των ταμείων είτε για τις καταστροφές στις διαδηλώσεις. Μόλις αποκτήσει πρόσωπο, μόλις δηλαδή κατηγορηθεί κάποιος, ανακλαστικά σχεδόν όλοι σπεύδουν να τον αθωώσουν: «αυτόν με το χαμόσπιτο βρήκαν;», «τι να σου κάνει ο μικρομεσαίος με τους πέντε εργαζόμενους;», «το παιδί απλώς περνούσε από τον τόπο του συμβάντος». Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι όσοι κατηγορούνται είναι ένοχοι, απλώς είναι εντυπωσιακή η πρεμούρα αθώωσης πριν από τη δίκη, σαν να μη θέλουμε ποτέ να αποκτήσει πρόσωπο η κάθε τύπου αυθαιρεσία.

Το άλλο στερεότυπο που ανακυκλώνεται έπειτα από κάθε διαδήλωση είναι τα κοινωνικά προβλήματα πίσω από τις ταραχές. Αυτά είναι υπαρκτά: η βία στους δρόμους είναι το σύμπτωμα των πολλαπλών ελλειμμάτων στην κοινωνία. Υπάρχουν παιδιά που δεν βλέπουν στον ήλιο μοίρα, υπάρχουν ελλείμματα παιδείας, υπάρχουν αδικίες στους εργασιακούς χώρους και αστυνομική αυθαιρεσία που δημιουργεί οργή. Αυτά είναι προβλήματα που η κοινωνία μας πρέπει να αντιμετωπίσει. Δεν μπορεί όμως να χρησιμοποιούνται ως δικαιολόγηση της ανομίας, διότι έτσι γίνεται διπλό το κακό και οι διεκδικήσεις αμαυρώνονται και η παρανομία δικαιολογείται. Έστω υπογείως. Τα άγουρα μυαλά κάνουν περίεργους συνειρμούς που καταλήγουν σε όλο και πιο βίαιες πράξεις.
ΠΗΓΗ:http://news.kathimerini.gr

Τι είδους λογική είναι αυτή;

Καβάλησε το καλάμι!

Η παροιμιώδης έκφραση «καβάλησε το καλάμι», πιθανότατα προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα.
Οι Σπαρτιάτες την έλεγαν, για να πειράξουν τον βασιλιά Αγησίλαο.
Και να η ιστορία:
Ο Αγησίλαος αγαπούσε υπερβολικά τα παιδιά του. Λέγεται ότι, όταν αυτά ήταν μικρά, έπαιζε μαζί τους μέσα στο σπίτι, καβαλώντας, σαν σε άλογο, ένα καλάμι.
Κάποια μέρα όμως, τον είδε ένας φίλος του σ’ αυτή τη στάση.
Ο Aγησίλαoς τον παρακάλεσε να μην κάνει λόγο σε κανέναν, πριν γίνει κι αυτός πατέρας και νιώσει τι θα πει να παίζεις με τα παιδιά σου.
Αλλά εκείνος δεν κράτησε το λόγο του και το είπε και σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά σιγά ο λόγος σε όλους και να φτάσει στις μέρες μας και το λέμε, όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον ότι πήραν τα μυαλά του αέρα.

Η απλή καθαρεύουσα κάνει τη διαφορά! Όλα τα υπόλοιπα είναι ίδια...

«Είναι αναμφισβήτητο ότι το Ελληνικόν κράτος κατά τα τελευταία αυτά έτη κινδυνεύει να εξουθενωθή τελείως και να υποκύψη προ των Ελληνικών “μπουλουκιών”. Κάθε ομάς ανθρώπων, συνδεομένων από κοινά συμφέροντα και μόνον συγκροτεί μίαν οργάνωσιν, εξασφαλίζει μερικούς δημοσιογραφικούς ή κοινοβουλευτικούς υποστηρικτάς και υπαγορεύει έπειτα τας θελήσεις της εις το Κράτος.
Αλλοίμονον δε εις εκείνον,υπουργόν,δημόσιον λειτουργόν ή δημοσιογράφον, ο οποίος θα ετόλμα, όχι μόνον να αντιταχθή, αλλά και να μη υποστηρίξη τας αξιώσεις, αι οποίαι προεβάλλοντο.
Η δύναμις των ομάδων εις την Ελλάδα, έχει καταστή καταπληκτική. Και αι παραδοξότεραι των αξιώσεων, κατορθώνουν να εμφανίζωνται ως δίκαιαι και να αναγνωρίζωνται αμέσως από το πτήσσον και πανικόβλητον Κράτος. Εάν τυχόν η αξίωσις είναι περισσότερον του δέοντος εξωφρενική,εάν η Κυβέρνησις καταλαμβάνεται υπό δισταγμών και προτάσσει αντιρρήσεις, αρκεί μια θορυβώδης διαδήλωσις εις τους δρόμους, διά να εγκαταλειφθούν αμέσως αι αντιρρήσεις και να συνθηκολογήση το Κράτος.

Υπό τοιαύτας συνθήκας, ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός της Ελλάδος μεταβάλλεται εις μπουλούκια, τα οποία συγκροτούμενα εις Επιτροπάς, Εκτελεστικά Συμβούλια, Γενικάς Συνελεύσεις ή Συνομοσπονδίας περιέρχονται τα υπουργικά και δημοσιογραφικά γραφεία διά την επιδίωξιν μιας αποζημιώσεως,ενός ειδικού φόρου, ενισχυτικού της οργανώσεώς των, ενός νέου δανείου, ενός οικοδομικού Συνεταιρισμού.
Ποίος Ελλην,θα ηρνείτο να αποτελέση μέρος μιας τοιαύτης οργανώσεως, όταν ως ανταμοιβήν διά τας ολίγας ώρας της αναμονής εις τους υπουργικούς προθαλάμους θα ελάμβανε παρά του Κράτους ένα προνόμιον, μίαν καλήν αποζημίωσιν, μίαν σύνταξιν ή ένα ωραίον οικόπεδον;

Τα αποτελέσματα της τρομεράς αυτής συνηθείας,είναι δύο ειδών: Πρώτον,ότι το Ελληνικόν Κράτος χρεώνεται έως τον λαιμόν διά να κατορθώση να αντεπεξέλθη εις όλας αυτάς τας αξιώσεις και να ικανοποιήση όλας αυτάς τας ορέξεις, επιβαρύνει συνεχώς τον προϋπολογισμόν του με μεγάλα κονδύλια και υπερφορτώνει την αγοράν της χώρας κατά τρόπον μοιραίως δημιουργούντα οικονομικήν κρίσιν.
Αφ΄ ετέρου, οι πολίται κακοσυνηθίζοντες από την εξαιρετικήν αυτήν υποχωρητικότητα του Κράτους, εγκαταλείπουν τας παραγωγικάς των εργασίας διά να επιδίδωνται εις την ολιγώτερον κοπιαστικήν και περισσότερον κερδοφόρον εργασίαν της αναμονής εις τα Πολιτικά Γραφεία και τους υπουργικούς προθαλάμους. Είδομεν ήδη χαρακτηριστικάς εκδηλώσεις της κακής αυτής νοοτροπίας. Υπάρχουν μυριάδες Ελλήνων, που μόνον από Κρατικάς επιχορηγήσεις, αποζημιώσεις και επιδόματα ζουν».

Κύριο άρθρο της «Εστίας», που δημοσιεύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1929 και αναδημοσιεύθηκε σε άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στο "Βήμα της Κυριακής" στις 29 Νοεμβρίου 2009.

Ας σημειωθεί ότι το άρθρο αυτό της «Εστίας» εγράφη λόγω εκβιασμού της κυβερνήσεως από λεωφορειούχους και εισπράκτορες. Ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αντέταξε ένα ηχηρό όχι στον εκβιασμό. Αλλά στις επόμενες εκλογές τον τιμώρησαν και τις έχασε.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ μπλοκάρει τα προγράμματα του ΕΣΠΑ;

Έτοιμα προγράμματα ύψους 400 εκ. ευρώ μπλοκάρει το ΠΑΣΟΚ στερώντας τους μικρομεσαίους και την αγορά από πολύτιμη ρευστότητα.
Προγράμματα που είχε σχεδιάσει το ΥΠ.ΑΝ. (και ειδικότερα η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας), είχε προδημοσιεύσει από το καλοκαίρι ο τότε Υπουργός κ. Κωστής Χατζηδάκης, είχαν δημοσιευθεί οι οδηγοί των προγραμμάτων, είχαν διασφαλισθεί οι απαραίτητοι πόροι (μέσω των απαιτούμενων εκχωρήσεων) και οι επιχειρήσεις προετοίμαζαν τις προτάσεις τους που έπρεπε -ανάλογα με το πρόγραμμα- να αρχίσουν να υποβάλλονται από 15 Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου.

Με απόφαση τίνος πάγωσαν τα προγράμματα;
Ποιος ευφυής νους αναλαμβάνει την ευθύνη για το "στέγνωμα" της αγοράς;
Με ποιο δικαίωμα στερεί η κυβέρνηση από την αγορά τους πολύτιμους αυτούς πόρους;
Δεν αποτελεί θράσος να εγκαλείται για καθυστέρηση η ΝΔ η οποία από τα στοιχεία που αποκαλύπτουμε σήμερα ήταν απόλυτα προετοιμασμένη;
Με τι πρόσωπο θα αντικρίσουν οι κυβερνητικοί παράγοντες τους μικρομεσαίους και με πόσα ακόμη ψέματα θα μας φλομώσουν;

Αναλυτικά, τα αδικαιολογήτως μπλοκαρισμένα, από το ΠΑΣΟΚ προγράμματα είναι:

- Πρωτοτυπώ 2009: Προώθηση της καινοτομίας στην παραγωγή και διαφοροποίηση και αναγέννηση παραδοσιακών κλάδων σε υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις. Προϋπολογισμός: €40 εκ.

- Μετοικώ 2009: Αφορά τη μετεγκατάσταση υφιστάμενων και την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, με στόχο την ανάπτυξη τοπικών οικονομιών, αποκέντρωση επιχειρηματικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων και ενδυνάμωση της περιφερειακής ανάπτυξης. Συνολικός προϋπολογισμός: €40 εκ.

- Πράσινες υποδομές 2009: Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε €60 εκ. και αφορούν επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της επεξεργασίας λυμάτων, συλλογής, επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων, ανάκτησης υλικών και εξυγίανσης και διαχείρισης αποβλήτων.

- Πράσινη επιχείρηση 2009: Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε €60 εκ. και μπορούν να συμμετάσχουν επιχειρήσεις, που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στους τομείς διαχείρισης, διάθεσης αποβλήτων, παρακολούθησης εκπομπών ρύπων, ανάπτυξης «πράσινων» προϊόντων και διαδικασιών, ανάκτησης, εξοικονόμησης ενέργειας και υδάτινων πόρων και ενσωμάτωσης προτύπων.

- Μετεγκατάσταση 2009: Με προϋπολογισμό τα €16 εκ. προωθείται η μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων σε Βιομηχανικές Περιοχές, Βιομηχανικά Πάρκα, Βιοτεχνικά Πάρκα, Τεχνοπόλεις ή σε άλλες μορφές Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών, σε συνέχεια, μάλιστα, του σχετικού νομοσχεδίου.

- Σύγχρονη επιχείρηση 2009: Με προϋπολογισμό τα €80 εκ. επικεντρώνει στην πιστοποίηση επιχειρήσεων στους κλάδους της μεταποίησης, του εμπορίου, των υπηρεσιών και του τουρισμού, ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών προτύπων ποιότητας.

- Διαπιστευθείτε 2009: Ο συνολικός προϋπολογισμός ανέρχεται στα €24 εκ. και στοχεύει στον εκσυγχρονισμό φορέων πιστοποίησης και εργαστηρίων δοκιμών.

- Στηρίζω 2009: Με προϋπολογισμό τα €80 εκ. αφορά στην κάλυψη άμεσων και σημαντικών αναγκών σε πολύ μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν έως και 9 άτομα, όπως είναι η διαφήμιση, η προβολή, η συμμετοχή σε κλαδικές εκθέσεις κ.ά.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Αν έτσι εννοούν την ανάπτυξη και μάλιστα την "πράσινη", μήπως να τα βάψουμε μαύρα;

Με έκαναν υπουργό, κάνω ό,τι γουστάρω

Toυ Στάμου Zούλα

Η κ. Μπιρμπίλη αιφνιδιάζει τους πάντες, δηλώνοντας πως η εκτροπή του Αχελώου θα επανεξετασθεί. Η κ. Διαμαντοπούλου αντιμετωπίζει την Παιδεία ως να είναι η πρώτη υπουργός από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Ο κ. Λοβέρδος απορρίπτει τις διστακτικές τροποποιήσεις Πετραλιά, ενώ οι αποφάσεις του για το ασφαλιστικό επιβάλλεται να είναι κατά πολύ «αντιλαϊκότερες». Επισημαίνουμε μόνον αυτές τις τρεις περιπτώσεις, διότι συμβαίνει να αφορούν κορυφαία πολιτικά ζητήματα. Δηλαδή, θέματα στα οποία θα ’πρεπε να υπάρχει αδιαμφισβήτητη κυβερνητική θέση, απολύτως δεσμευτική για τον αρμόδιο υπουργό. Και όχι, βέβαια, αυτός να αυτοσχεδιάζει, θεωρώντας πως κλήθηκε να χειριστεί τέτοια θέματα εν λευκώ και από μηδενική βάση.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν πηγάζουν από πρόωρη αντιπολιτευτική διάθεση. Καταγράφουν μια ενδημική κατάσταση, η οποία έχει βαθιές ρίζες και δυσμενέστατες παρενέργειες. Το ελληνικό φαινόμενο της παντοδυναμίας του υπουργού, όπως έχει διαπιστωθεί διαχρονικά, οδηγεί στην ασυδοσία, στην αυθαιρεσία και στη φαυλότητα. Με το ίδιο πνεύμα ο «Ελληνας» υπουργός επιζητεί πάντα τη διεύρυνση των εξουσιών του και την επικάλυψη των «συναρμοδίων» συναδέλφων του. Ετσι, γίνεται ανεπίδεκτος συνεργασίας, συντονισμού και κοινής δράσεως. Τούτο έχει ως επίπτωση πρωτίστως ένα πενιχρό ή αρνητικό κυβερνητικό έργο και δευτερευόντως την πολιτική αποτυχία του ιδίου. Εκ πρώτης όψεως η υπουργική παντοδυναμία, με συνάδουσα την έλλειψη εποπτείας και συντονισμού της κυβέρνησης, θα μπορούσε να αποδοθεί στον πρωθυπουργό, ο οποίος έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη για την εύρυθμη κυβερνητική λειτουργία. Ετσι, η αποδιδόμενη στον κ. Κώστα Καραμανλή φράση «βρείτε τα μεταξύ σας», για τις εκάστοτε υπουργικές διαφωνίες, όπως και η παλαιότερη δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου «εγώ απλώς προεδρεύω», συνιστούν ανεπίτρεπτη μετάθεση της πρωθυπουργικής ευθύνης στους διαφωνούντας και -συχνά- διαπληκτιζόμενους δημοσίως υπουργούς. Aποτελούν, επίσης, άτυπη επικύρωση της αυτεξουσιότητας του υπουργού. (Εως ότου, εκδιωχθεί από τον πρωθυπουργό, ως αποτυχών, απείθαρχος και παρασπονδήσας…)

Μήπως, όμως, και η απάρνηση της πρωθυπουργικής ευθύνης έχει πολιτικά και όχι προσωπικά κίνητρα; Ας υποθέσουμε ότι κάποτε ένα πολιτικό μας κόμμα παρουσίαζε προεκλογικά το πρόγραμμά του χωρίς σκόπιμες ασάφειες, αναπροσαρμόσιμες εξαγγελίες και δισυπόστατες αναγνώσεις. Τότε, η υπουργική εξουσία, π. χ. της κ. Μπιρμπίλη, της κ. Διαμαντοπούλου και του κ. Λοβέρδου, όχι μόνον δεν θα ήταν απεριόριστη (έως την «αποτυχία τους»), αλλά θα εντοπιζόταν στην ευθύνη για την εκτέλεση μιας σαφούς κυβερνητικής εντολής. Οι ίδιοι δεν θα είχαν τη μωροφιλοδοξία ούτε την αποκοτιά να «θέσουν την προσωπική τους σφραγίδα» σε καίρια πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Διότι, αν μη τι άλλο, τούτο έπραξαν και δεκάδες προκάτοχοί τους, συνεργώντας διακομματικά στη διαιώνιση και στην επιδείνωση των συγκεκριμένων προβλημάτων. Κατά τα άλλα, τα προεκλογικά πως «έχουμε σχέδιο» και ότι «τα λεφτά υπάρχουν» του κ. Γ. Παπανδρέου, πιστοποιούν για μία ακόμη φορά πως η ανειλικρίνεια των κομματικών ηγεσιών -συχνά στα όρια της εξαπατήσεως- παραμένει εκλογικά επωφελής. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί το βασικό αίτιο παρακμής της πολιτικής μας ζωής και της κακοδαιμονίας του τόπου.

ΠΗΓΗ:http://www.citypress-gr.blogspot.com

Αλληλεγγύη προς τον Παλαιστινιακό Λαό

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η 29η Νοεμβρίου επιλέχθηκε ως ημερομηνία του εορτασμού, επειδή έχει σπουδαία σημασία για τον παλαιστινιακό λαό. Στις 29 Νοεμβρίου του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε την δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Ιουδαϊκού» και ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, που θα υπόκειτο σε ειδικό καθεστώς. Από τα δυο κράτη που προέβλεπε, μόνο το Ισραήλ υφίσταται.

Οι παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τώρα κάνουν τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
ΠΗΓΗ:http://apolitistosteki.blogspot.com

Να σώσουμε τις Πρέσπες...

Αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη

Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου της 23ης Νοεμβρίου 2009 έγινε ενημέρωση από την εταιρεία κατασκευής του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.
Συνέπεσε να έχει τελειώσει η προμελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου και κατατέθηκε κι αυτή.
Έχουν γίνει βελτιώσεις απ' αυτά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Είναι αρκετά ογκώδης εργασία.
Σε ανάρτηση τις επόμενες ημέρες θα προσπαθήσω να δώσω τα κυριότερα, κατά τη γνώμη μου σημεία, ώστε ο καθένας να μπορεί να διαμορφώσει άποψη για το έργο.

ΟΓΑ: Παράταση πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών αγροτών

Με σημερινή (27/11/09) απόφαση του διοικητή του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ), κ. Λευτέρη Παπαγεωργόπουλου, παρατείνεται για ένα μήνα η περίοδος καταβολής από τους αγρότες των ασφαλιστικών τους εισφορών προς τον Οργανισμό.
Η παράταση, που ισχύει μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου 2009, δόθηκε με το αιτιολογικό της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας και των απωλειών στο αγροτικό εισόδημα.
Μέχρι την ημερομηνία αυτή οι εισφορές θα μπορούν να καταβάλλονται μέσω ΕΛΤΑ, με τις ειδικές ειδοποιήσεις που έχουν σταλεί από τον ΟΓΑ στους ασφαλισμένους αγρότες.
Μετά την ημερομηνία αυτή θα μπορούν να τις πληρώνουν μόνο μέσω της ΑΤΕbank με την προσκόμιση ειδικού εντύπου για την Tράπεζα.
Για την καταβολή των εισφορών μέσω της ΑΤΕbank, θα πρέπει να προηγηθεί συνεννόηση με τις υπηρεσίες του ΟΓΑ και τους αρμόδιους ανταποκριτές ΟΓΑ για την παραλαβή του ειδικού εντύπου του ΟΓΑ που πρέπει να προσκομίσουν στην ΑΤΕbank.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Ήξερες ότι . . .

Ο αριθμός των εν ζωή ανθρώπων πάνω στη Γη σήμερα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των νεκρών ανθρώπων στα χρονικά.

Η Ρωσία έχει τα περισσότερα κινηματοθέατρα απ' όλο τον κόσμο.Ο Ναπολέοντας φοβόταν τις γάτες.

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Καλιγούλας διόρισε το άλογό του Συγκλητικό.

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ δεν είχε ομφαλό, καθώς του αφαιρέθηκε κατά τη διάρκεια μίας επέμβασης.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί να χωρέσει μέσα στα σύνορα του Τέξας.

Το μέλι είναι το μόνο τρόφιμο που δεν χαλάει. Βρέθηκε μέλι στους τάφους των Αιγυπτίων Φαραώ, το οποίο δοκίμασαν οι αρχαιολόγοι και δήλωσαν ότι ήταν βρώσιμο.

Το συνολικό βάρος του παγκόσμιου πληθυσμού των μυρμηγκιών είναι μεγαλύτερο από το συνολικό βάρος του ανθρώπινου πληθυσμού.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η IBM κατασκεύασε μετρητικές μηχανές, τις οποίες χρησιμοποίησαν οι Ναζί για να μπορέσουν να οργανώσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Κάθε σταγόνα θαλασσινού νερού περιέχει περίπου 1 δισεκατομμύριο άτομα χρυσού.

Τα Ιμαλάια καταλαμβάνουν το 1/10 της συνολικής επιφάνειας της Γης.

Ένα πακέτο κράκερ την ημέρα αντιστοιχεί σε 5 λίτρα μαγειρικού λαδιού το χρόνο.

Ο πίνακας της Μόνα Λίζα ήταν κρεμασμένος στην κρεβατοκάμαρα του Ναπολέοντα.

Σε πάνω από το 90% των συντριβών αεροσκαφών υπάρχουν επιζώντες.

Οι πόρνες στη ρωμαϊκή εποχή χρέωναν την αντίστοιχη τιμή 8 ποτηριών κόκκινου κρασιού.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Όχι ότι αν δεν το ήξερες, θα σήμαινε κάτι. Αλλά λέμε τώρα...

Συνάντηση bloggers

Στο "κουτούκι του Τοτού" στα εργατικά του Πύργου έγινε η πρώτη συνάντηση των διαχειριστών τοπικών ιστολογίων.
Η ατμόσφαιρα πολύ καλή, το τσίπουρο και το κρασί άριστα, οι μεζέδες του Τοτού εξαιρετικοί και το κέφι παρόν.
Ο Χρήστος μας "βοήθησε" να "ερμηνεύσουμε" την Πριγκηπέσα και άλλα πολλά!
Τα πειράγματα δεν έλλειψαν.
Πέρασα ωραία και νομίζω πως η διάθεση όλων έδειχνε να είναι γενικό το καλό...
Συγχαρητήρια στο Λευτέρη που έριξε την ιδέα.
Ας πάρει κάποιος την πρωτοβουλία για να ξαναβρεθούμε σύντομα.
Καλά να περνάτε, φίλοι μου, και να συνεχίσετε όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό να καταθέτετε τις απόψεις σας.
Σε μια περίοδο που πολλές φορές η εγωιστική, στείρα τοποθέτηση, απ' όπου κι αν προέρχεται, βαφτίζεται "πολιτική", η "φωνή" των ιστολογίων ίσως είναι χρήσιμη.
Με πολύ ενδιαφέρον σας παρακολουθώ.
Με χαρά θα σας ξανασυναντήσω.

Τι είναι αγάπη;

Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.

Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.

Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.

Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα.Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.

ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..."

Νίκος Καζαντζάκης

ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

28χρονη ομογενής κορυφαία επιχειρηματίας της χρονιάς

Είναι μόλις 28 ετών και ανακηρύχθηκε κορυφαία νέα επιχειρηματίας για το έτος 2009 στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας.

Πρόκειται για την Υβέτ Μανωλά, από το Πέρθ της Δυτικής Αυστραλίας, πρώτη μηχανικό της εταιρίας «Γουντσάιντ Ένερτζι» (Woodside Energy), της μεγαλύτερης αυστραλιανής εταιρίας που ενεργοποιείται στην εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Υβέτ Μανωλά θεωρείται μια από τους τέσσερις πλέον ειδικούς στον κόσμο που κατέχουν την ανάλυση και αξιοποίηση εκρηκτικών μιγμάτων.

Η ομογενής πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα νέο ψηφιακό πρόγραμμα το οποίο χρησιμοποιούν, πλέον, όλες οι εταιρίες στον κόσμο που ασχολούνται με την άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η ίδια τον τελευταίο καιρό ασχολείται στα ορυχεία της Δυτικής Αυστραλίας και με την τεχνογνωσία της συμβάλλει στον εντοπισμό κοιτασμάτων και στην πλέον αποτελεσματική αξιοποίησή τους.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Ο τηλεοπτικός φακός έχει…τσίπα;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Απαρατήρητη πέρασε η 21η Νοεμβρίου θεσμοθετημένη από τον ΟΗΕ τον Μάρτιο του 1996 ως «Ημέρα της Τηλεόρασης» .
Θα τοποθετηθώ επικριτικά!
Εάν νομίζετε ότι ως πρόσωπο που πολύ συχνά με φιλοξενούν τα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα τους οικοδεσπότες μου, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ! Εάν, μάλιστα, σας διακρίνει η τάση να υποβαθμίζετε την τηλεοπτική εικόνα ως παιδαγωγικό εργαλείο, τότε σας ΙΚΕΤΕΥΩ, κάνετε ΣΤΟΠ εδώ !

Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη πλέον «τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα. Ίσως άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της λογικής έπρεπε να μας…πειράζει καθώς το πρόβλημα δεν είναι η δημοκρατία την οποία εμείς και διδάξαμε στους λαούς και σεβόμαστε. Το πρόβλημα έγκειται στον τύπο της δημοκρατίας και στο ρόλο της σύγχρονης ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ που λέγεται τηλεόραση.

Έρχομαι σήμερα επικριτής της ΤιΒι γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Από όλους εμάς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς χρειάζεται να αποδοθεί ΟΡΘΑ η εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι της συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής αντίληψης της…πραγματικότητας!

Κάποιες άλλες εποχές, στην ευλογημένη χώρα, που την κατοικούν 11 εκατομμύρια Ελλήνων ( και αλλοδαπών ) αλλά είναι άγνωστος ο αριθμός των…φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί καθώς η Νομοθετική εξουσία νομοθετούσε, η εκτελεστική εφάρμοζε, η δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των ΡΕΠΟΡΤΕΡ όταν εντόπιζε πρόβλημα, έψαχνε τις ιδιαιτερότητές του, απεκάλυπτε πτυχές κρυμμένες επιτήδεια, τους πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ή …γαργαλιστικές δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για σχολιασμούς και στοχασμούς υπέρ και κατά!…

Σήμερα στην Ελλάδα ΔΕΝ διαβάζουμε εφημερίδες αλλά τις αγοράζουμε για τα CD και τα DVD, δεν διαβάζουμε βιβλία γιατί ΔΕΝ έχουμε χρόνο «...για χάσιμο» αλλά κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ που δεν προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα και δίνει με εικόνα ρεπορτάζ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΩΝ διαστάσεων με κυρίαρχη τη δύναμη της διείσδυσης του τηλεοπτικού φακού σε σημεία ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΥ όπου ακόμη και τα τμήματα Ασφάλειας της ΕΛ. ΑΣ. καταφέρνουν να φτάσουν...

Πού αρχίζει και πού τελειώνει ο ρόλος της κάθε μιας από τις 4 κάποτε διακριτές εξουσίες; Με ποιες αξίες λειτουργούμε εμείς και με ποιες πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι της ΤιΒι όταν αισθάνονται ότι το καθήκον στην αλήθεια και την κοινωνία τους καλεί να…πρωτοτυπήσουν;

Εάν τελικά ένα παιδάκι αναφωνήσει «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός» θα του κλείσουμε το στόμα επειδή τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν τέτοιες διαπιστώσεις ή θα θυμηθούμε ότι «από παιδί και από ζαβό μαθαίνεις την αλήθεια»;

Τελικά γιορτάζοντας την 21η Νοεμβρίου ως ημέρα της τηλεόρασης προβληματιστήκαμε με το σύγχρονο κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο ανεξέλεγκτης διαμόρφωσης της κοινής γνώμης;
Ή μήπως η «ξετσίπωτη ΤιΒι» απέδειξε ότι …δεν περισσεύει πια ΤΣΙΠΑ στην Ελληνική κοινωνία;
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ προς τον πρέσβη της Αγγλίας Sir Francis Oswald Lindley (1922), όταν , του ζητούσε επίμονα και με απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους έξι (6) υπεύθυνους (πολιτικούς & αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας, απήντησε:

«Η Ελλάς υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλίας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. Μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας πολιτισμός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!»

Συνεδριάζει το Συμβούλιο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου

Τη Δευτέρα 23/11/09 θα συνεδριάσει το Συμβούλιο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου στην αίθουσα συνεδριάσεων του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Ροδόπης στην Κομοτηνή.

Μεταξύ των θεμάτων είναι :
Ενημέρωση για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη από εκπροσώπους της εταιρείας TRANS BALKAN PIPELINE.
Ενημέρωση για τις εξελίξεις επεξεργασίας χρυσού στη γειτονική Βουλγαρία (Κίρτζαλι).

Ανακοίνωση με αφορμή τη συνέντευξη της Υπουργού Παιδείας

Το ΔΣ της ΔΟΕ, σε σημερινή (15/11/09) έκτακτη συνεδρίαση του και με αφορμή τις εξαγγελίες της Υπουργού Παιδείας κ. Άννας Διαμαντοπούλου στη συνέντευξη τύπου της 12ης/11/2009, ανακοινώνει τα εξής:

Από την πρώτη συνάντηση που είχαμε με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (19-10-2009), επισημάναμε πως οι όποιες αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να είναι αποτέλεσμα ενός ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου με όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Τονίσαμε δε, ότι πρέπει να έχουν ως φυσικούς συμμάχους τους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να τις υπηρετήσουν. Για το σκοπό αυτό καταθέσαμε στην Υπουργό Παιδείας συγκεκριμένο υπόμνημα με τις θέσεις του κλάδου μας για όλα τα θέματα της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και η Υπουργός δεσμεύτηκε ότι για όλα θα υπάρξει διάλογος με συγκεκριμένη θεματολογία.

Δυστυχώς, με λύπη μας, διαπιστώσαμε ότι η Υπουργός, αντί να ξεκινήσει διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, επέλεξε, στην πρώτη συνέντευξη τύπου που έδωσε για θέματα Παιδείας (12-11-2009), τις μονομερείς αποφάσεις και τη στοχοποίηση των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δήθεν ευθύνονται για τα «κακώς κείμενα» στην εκπαίδευση, επειδή διορίζονται, μετατίθενται και αποσπώνται, σύμφωνα με τους Νόμους του ελληνικού κράτους, τους οποίους οι κυβερνήσεις ψήφισαν. Ούτε μία λέξη για το τεράστιο έργο που επιτελούν καθημερινά κάτω από δυσμενείς συνθήκες (διπλοβάρδιες, ακατάλληλες αίθουσες, απουσία εποπτικών μέσων διδασκαλίας, βιβλίων κλπ), με χαμηλούς μισθούς και χωρίς καμιά ουσιαστική επιμόρφωση.

Είναι βέβαια δικαίωμα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να καθορίζει τις προτεραιότητες της, αλλά είναι επίσης και δικαίωμα των χιλιάδων εκπαιδευτικών να τις κρίνουν και να νιώθουν ότι, παρά τα ωραία λόγια, για ακόμη μια φορά βρίσκονται στο «στόχαστρο».

Επί της ουσίας των ζητημάτων που έθεσε η Υπουργός Παιδείας, επισημαίνουμε τα εξής:

Οι προσλήψεις στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση γίνονται με απολύτως αντικειμενικά, μετρήσιμα και διαφανή κριτήρια. Γι' αυτό το λόγο οποιαδήποτε σκέψη αλλαγής του συστήματος, όχι μόνο μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, αλλά θα μας βρει στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπισή του.

Συγκεκριμένα: Οι προσλήψεις γίνονται σήμερα σε ποσοστό 60% από τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και σε ποσοστό 40% από τον ενιαίο πίνακα των αναπληρωτών, ο οποίος καταρτίζεται με βάση το βαθμό επιτυχίας στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή με βάση την ημερομηνία λήψης του πτυχίου. Μια διαδικασία δηλαδή που είναι απολύτως αδιάβλητη.

Οι χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιοι συνάδελφοί μας έχουν προγραμματίσει τη ζωή τους με βάση τους ισχύοντες νόμους και δεν είναι «πειραματόζωα» για κανέναν. Για αυτό το λόγο και το σύστημα πρόσληψης είναι για εμάς αδιαπραγμάτευτο.

Σε ό,τι αφορά τις αποσπάσεις, το ΔΣ της ΔΟΕ από το 1998 έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση και έχει καταγγείλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τή ρουσφετολογική και αδιαφανή διαδικασία με την οποία «αξιοποίησαν» τις αποσπάσεις, σε υπηρεσίες και γραφεία, όλοι οι Υπουργοί Παιδείας. Χαρακτηριστικά:

Το 1998, ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι αποσπάσεις στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου, στις Διευθύνσεις εκπαίδευσης, στον Ο.Ε.Ε.Κ. κλπ δε γίνονται πλέον από το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΚΥΣΠΕ) αλλά από τον ίδιο τον Υπουργό Παιδείας!
Το 2002, με το Ν.2986 και παρά τις σφοδρές αντιδράσεις μας, δόθηκαν στους συγκεκριμένους αποσπασμένους, τα μόρια της οργανικής τους θέσης!
Η πολιτική αυτή ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Υπεύθυνοι λοιπόν για τη σημερινή κατάσταση δεν είναι οι εκπαιδευτικοί αλλά οι Υπουργοί Παιδείας που διαχρονικά, ρουσφετολογούσαν ασύστολα.

Το ΔΣ.της ΔΟΕ έχει καταθέσει και στη σημερινή Υπουργό Παιδείας συγκεκριμένη πρόταση, προκειμένου να σταματήσει αυτό το επαίσχυντο καθεστώς με την απαραίτητη προϋπόθεση να προσληφθεί μόνιμο διοικητικό προσωπικό για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Υπογραμμίζεται πως προσλήψεις μόνιμων διοικητικών υπαλλήλων στο Υπουργείο Παιδείας και στις υπηρεσίες του έχουν να γίνουν από το 1992.

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα θέματα, δηλώνουμε κατηγορηματικά την αντίθεσή μας σε κάθε προσπάθεια αξιολόγησης - χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και αμφισβήτησης της μόνιμης εργασίας τους που επιχειρείται με την εφαρμογή «εξετάσεων» στη διετία από την πρόσληψή τους.

Ύστερα από τα παραπάνω, το ΔΣ της ΔΟΕ καλεί την Υπουργό Παιδείας να ανακαλέσει τα μέτρα που εξήγγειλε και να προχωρήσει άμεσα σε διάλογο με τη ΔΟΕ για όλα τα θέματα που καταθέσαμε στο υπόμνημα της 19ης/10/2009.

Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την αναστάτωση που θα προκύψει στο χώρο της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η Ολομέλεια των Προέδρων της χώρας που θα πραγματοποιηθεί στις 27 του Νοέμβρη, θα πάρει τις οριστικές αποφάσεις, τόσο για τα μέτρα που εξήγγειλε η Υπουργός Παιδείας, όσο και για την παραπέρα πορεία του κλάδου

Από τη ΔΟΕ

Ειδικά Σχολεία Ορεστιάδας (6)

Τα προβλήματα της Ειδικής Εκπαίδευσης στην περιοχή μας παρακολουθούν με συνέπεια αυτά που ταλανίζουν γενικά την εκπαίδευση συν το κτιριακό που είναι από τα σοβαρότερα και μολονότι αναδείχθηκε πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια, δεν αντιμετωπίστηκε.

Δεν είχα την πρόθεση να ξανατοποθετηθώ δημόσια για το θέμα, αφού το έχω κάνει και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και στο προσωπικό μου blog (http://nikolaidisnikos.blogspot.com/). Εμφανίστηκε, όμως, στην εφημερίδα «Μεθόριος» την Πέμπτη 5/11/09 μια επιστολή με υπογραφή «Εκπαιδευτικοί Β. Έβρου», ουσιαστικά ανώνυμη δηλαδή, που θα μπορούσε να είναι και ανακοίνωση του Επαρχείου, μια που παραθέτει «επιχειρήματα» που ακούγονται από εκεί.

Οι επιλογές που έχουμε για τα Ειδικά Σχολεία είναι

1. Το παραχωρηθέν από το Δήμο Ορεστιάδας οικόπεδο των 15 στρεμμάτων περίπου στο Θούριο το οποίο
α) Έχει δόμηση που φτάνει τα 10.000 τ.μ.
β) Έχει συντελεστή κάλυψης 70%.
γ) Έχει άριστη προσβασιμότητα, όντας πολύ κοντά στους κόμβους του κάθετου άξονα.
δ) Έχει καλά μορφολογικά χαρακτηριστικά.
ε) Έχει δυνατότητα επεκτασιμότητας, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μέρος της συνολικής επιφάνειας για την ανέγερση του σχολικού συγκροτήματος και στη συνέχεια, όπως πρότεινε η παράταξή μας δια του κ. Σπάση, υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας κι άλλων χώρων που αφορούν στα άτομα με αναπηρίες όπως, χώροι ελεγχόμενης διαβίωσης, κέντρο ημερήσιας φροντίδας, χώρος επαγγελματικής εκπαίδευσης και ξενώνας.
στ) Έχει τη συναίνεση των άμεσα εμπλεκόμενων φορέων όπως το Τοπικό Συμβούλιο Θουρίου, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων των σχολείων, ο νομαρχιακός σύλλογος «Η Μέριμνα».
ζ) Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να εφάπτεται σε Δημοτικό Σχολείο, ικανοποιώντας παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά κριτήρια.
η) Δεν απαιτεί ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ κτιρίου για την εξεύρεση χώρου.

2. Το παραχωρηθέν από το Δήμο Διδυμοτείχου οικόπεδο με δύο κτίρια στο Σοφικό, το οποίο
α) Είναι περίπου 10 στρέμματα
β) Περιλαμβάνει δύο κτίρια, του Δημοτικού Σχολείου 1350 τ.μ. και του Γυμνασίου 900 τ.μ. περίπου.
Για να προχωρήσει η υλοποίηση του έργου κρίνεται ότι πρέπει να κατεδαφιστεί το ένα, το Δημοτικό Σχολείο, το οποίο σύμφωνα με έκθεση καταλληλότητας του Τμήματος Τεχνικής Υπηρεσίας Επαρχείου Β. Έβρου (834/9-9-09) «μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα όσον αφορά την ασφάλεια των μαθητών και είναι τόσο ασφαλές όσο ασφαλή είναι και όλα τα άλλα εν λειτουργία σχολικά κτίρια που σχεδιάστηκαν την ίδια περίοδο με τις ίδιες προδιαγραφές (1979) στην περιοχή μας. Για παράδειγμα το 3ο Δημοτικό Σχολείο Διδ/χου έχει παρόμοιο φέροντα οργανισμό και χτίστηκε την ίδια περίοδο».

Απλή ανάγνωση των δύο επιλογών αρκεί για να αποφανθεί οποιοσδήποτε αντικειμενικός κριτής πως τα Ειδικά Σχολεία πρέπει να κατασκευαστούν στο ελεύθερο από κτίσματα οικόπεδο με τις προοπτικές που επιπλέον ανοίγονται.

Όταν πριν δύο περίπου χρόνια διατυπώθηκε η ιδέα αξιοποίησης των δύο κτιρίων στο Σοφικό και η διαμόρφωσή τους, ώστε το συντομότερο να στεγάσουν τα Ειδικά Σχολεία, φάνηκε να είναι μια καλή ιδέα με τα δεδομένα που είχαμε τότε. Τα δεδομένα όμως άλλαξαν με πρώτο και κύριο ότι το ένα κτίριο δε μας «κάνει» και θέλουν να το κατεδαφίσουν.

Δεν γνωρίζω ποιες σκέψεις, ποια αντίληψη διαχείρισης του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας, ποια προσέγγιση σε διαδικασίες, ποια σκοπιμότητα υπερίσχυσε και δεν έγινε το αυτονόητο. Να ενημερωθούν οι φορείς για την εμπλοκή, να τοποθετηθούν επί των νέων δεδομένων και να αναζητηθεί άλλη λύση.
Αντί αυτού, συνέχισαν τις «μελέτες», σχεδίαζαν κατεδαφίσεις, έκαναν προγραμματισμό αξιοποίησης του ποσού που δεσμεύθηκε ως να μην ήταν δημόσιο χρήμα, καλλιέργησαν προσδοκίες σε διάφορους χώρους και άφησαν το χρόνο να περνά.
Επιπλέον δε, προσπαθούν να εντοπίσουν «πολιτική εκμετάλλευση και αντιπαράθεση των πόλεων». Η αλήθεια είναι ότι όταν είδαν πως «ξέμειναν» από επιχειρήματα, προσπάθησαν να υποδαυλίσουν τοπικισμούς.
Το πρόβλημα δεν τοπικιστικό. Είναι παιδαγωγικό, εκπαιδευτικό, χρηστής διαχείρισης και απλής λογικής.

Αποφασίστηκε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο να επισκεφθεί μια επιτροπή την Υπουργό Παιδείας για να ζητήσει αύξηση του ποσού και τροποποίηση της Υπουργικής Απόφασης. Ελπίζω η Υπουργός να ανταποκριθεί.
Ακόμη όμως κι αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα της αύξησης, με το ποσό των 5.000.000 ευρώ, είναι προφανές ότι φτιάχνουμε περισσότερο έργο σε κενό οικόπεδο απ’ ότι αν κατεδαφίζαμε κτίριο και, φυσικά, μας μένουν ανέγγιχτα τα δύο κτίρια στο Σοφικό, που είτε η εκπαίδευση είτε άλλος φορέας μπορούν να τα εκμεταλλευτούν.

Εν κατακλείδι, σκοπιμότητες μπορεί κανένας να αναζητήσει σε προτάσεις, ιδέες και σχέδια που αντίκεινται στη λογική.
Αν αφήσουμε τα υπονοούμενα, αν προτάξουμε το συμφέρον των Ειδικών Σχολείων, αν σεβαστούμε τη δημόσια περιουσία που με κόπο έχτισε ο ελληνικός λαός, η λύση είναι προφανής.
Θεωρώ πως, ακόμη κι αυτοί που αντιδρούν γιατί αλλιώς σχεδίασαν τις προοπτικές, θα έχουν όφελος, κατ’ αρχήν ηθικό, αν ταχθούν με το συμφέρον των Σχολείων, αφού θα μας δώσουν το δικαίωμα να συμπεράνουμε ότι δεν έχουν άλλες προτεραιότητες.

Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

του Δημήτρη Μαυρίδη (συγγραφέας-ερευνητής, εξειδικευμένος σε ζητήματα θρακικού ελληνισμού)

Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του 1922 και κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922. Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης, –της κύριας εστίας του Θρακικού Ελληνισμού, που βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο Ελληνικό Κράτος τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών–, θεωρείται σήμερα ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της. Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και κυριολεκτικά αδικαιολόγητη.

Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης σημαίνει για την Ελλάδα την απομάκρυνσή της από τη θάλασσα της Προποντίδας και τον Εύξεινο Πόντο. Η παρουσία των Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη θα είχε οδηγήσει σε τελείως διαφορετικές εξελίξεις: η Κωνσταντινούπολη δεν θα ήταν σήμερα μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων και η Τουρκία δεν θα μετέφερε το πληθυσμιακό και οικονομικό της βάρος προς το Αιγαίο, όπως συμβαίνει σήμερα. Αφήνουμε κατά μέρος την οικονομική και δημογραφική σημασία που θα είχε για την Ελλάδα η διατήρηση της Ανατολικής Θράκης.

Με την ευκαιρία λοιπόν της επετείου του δραματικού αυτού γεγονότος καλό είναι να θυμόμαστε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα, αφού ανάλογες συνθήκες υπάρχουν και σήμερα.

Η Μεγάλη Βρετανία, –άτυπη σύμμαχος των Ελλήνων– που βασιζόταν στην ασπίδα του Ελληνικού Στρατού για την κάλυψη των Στενών, της Κωνσταντινούπολης και της ουδέτερης ζώνης που κατείχε στη Μικρά Ασία, φάνηκε αμέσως μετά την εκκένωση της Μικράς Ασίας από τους Έλληνες, να επιδιώκει σαφώς, στην αρχή, την ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του Λόυδ Τζωρτζ, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ετοιμάζονταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία. Αντίθετα οι Γάλλοι, σε ανοικτή ρήξη προς τους Άγγλους, είχαν εκχωρήσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους, ακόμη και πολύ πριν τον Αύγουστο του 1922.

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1922 εκδηλώθηκε κρίση στις αγγλογαλλικές σχέσεις. Η Γαλλία διαχώρισε τη θέση της και υποστήριξε την απαίτηση των Τούρκων για προσάρτηση στην Τουρκία της Ανατολικής Θράκης και των Στενών, που οι Τούρκοι θα ουδετεροποιούσαν.

Τότε, η διάσταση στις γνώμες των Βρετανών ιθυνόντων και απροθυμία της αγγλικής κοινής γνώμης και των αποικιών για πολεμική εμπλοκή με τους Τούρκους, οδήγησαν, μαζί με την αφόρητη πίεση της Γαλλίας, στην απόφαση των Συμμάχων να εκκενωθεί από τους Έλληνες η Ανατολική Θράκη και να παραδοθεί στην Τουρκία ως αμοιβή για την προσέγγισή της στους Συμμάχους. Η θετική διάθεση ορισμένων Άγγλων προς τους Έλληνες, όπως αυτή του Λόυδ Τζωρτζ και του λόρδου Κώρζον, δεν ενισχύθηκε από τη μαχητικότητα, την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων που, δυστυχώς, δεν υπήρξαν.

Η απόφαση για την εκκένωση της Θράκης επικυρώθηκε από τους Συμμάχους στις 9.9.1922 μετά από θυελλώδεις συσκέψεις τριών ημερών στο Παρίσι, μεταξύ του Γάλλου πρωθυπουργού Πουανκαρέ και του Άγγλου υπουργού εξωτερικών Λόρδου Κώρζον. Οι παρακλήσεις του Βενιζέλου αντιμετωπίστηκαν την επαύριο παγερά από τον Πουανκαρέ.

Στο εύλογο ερώτημα του Λόρδου Κώρζον: “Ποιός θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;”, απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μην βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουσθεί με την Τουρκία.

Παραμένει το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός δεν ήταν σε θέση να διαπλεύσει την Προποντίδα και να επιτύχει την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ναυτική δύναμη και η δύναμη πυρός των ελληνικών θωρηκτών ήταν σημαντική με τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Υπήρχε επίσης και μία στρατηγική συνιστώσα στο να αρνηθούν οι Έλληνες να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση έφερνε αμέσως σε ευθεία αντιπαράθεση τους Συμμάχους με την Τουρκία κα το λιγότερο που θα κέρδιζαν οι Έλληνες ήταν πολύτιμος χρόνος. Η διάβαση των Τούρκων από τον Βόσπορο η τον Ελλήσποντο, που κατείχαν με ασθενείς δυνάμεις οι Άγγλοι, σήμαινε Αγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι που εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Βρισκόταν δηλαδή η νικημένη Ελλάδα σε θέση που της έδινε τη δυνατότητα να δημιουργήσει μία αγγλική ασπίδα και να αποφύγει νέα σύγκρουση με τους Τούρκους. Βέβαια, η ηττημένη χώρα δεν φαινόταν να έχει τις οικονομικές δυνατότητες για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ωστόσο, η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει ότι λαοί που είναι αποφασισμένοι και θέλουν να επιβιώσουν βρίσκουν τα μέσα για να αντισταθούν.

Στη διάσκεψη των Μουδανιών, που οργανώθηκε από τους Συμμάχους για τη σύναψη της ανακωχής, (20 έως 28.9.22), η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο βωβού παρατηρητή στον οποίο ανακοινώθηκαν οι εις βάρος του όροι, ωσάν οι Σύμμαχοι να ήσαν πραγματικά οι εμπόλεμοι με την Τουρκία. Ο σκοπός της διάσκεψης ανακωχής των Μουδανιών ήταν: οι Έλληνες θα έπρεπε να αποσυρθούν από την Ανατολική Θράκη. Το αντάλλαγμα εκ μέρους των Τούρκων ήταν ο σεβασμός της ουδέτερης συμμαχικής ζώνης και των Στενών μέχρι την τελική Διάσκεψη Ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων και των Τούρκων. Οι Έλληνες εκλήθησαν στα Μουδανιά για να αποδεχθούν τα σε βάρος τους τετελεσμένα γεγονότα. Έγινε δηλαδή εκεί, μία διευθέτηση των συμμαχικών σχέσεων με την Τουρκία, εξόδοις της Ελλάδας.

Η διάσκεψη άρχισε χωρίς τους Έλληνες, που δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύρια συζήτηση τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον Σπύρο Μαρκεζίνη το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: ” Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν”. Οι Έλληνες, απλώς προσήλθαν την επαύριο για να τους ζητηθεί να προσυπογράψουν ό,τι οι άλλοι αποφάσισαν εις βάρος τους. Η άλλη θλιβερή διαπίστωση είναι ότι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί φέρονταν ως σύμμαχοι της Τουρκίας, με μόνον τους απαυδημένους Άγγλους να διαπραγματεύονται, παρεμπιπτόντως τα συμφέροντα της Ελλάδας. Κατά τον Σπύρο Μαρκεζίνη “οι Έλληνες παρέμειναν βωβοί θεατές και οι Τούρκοι ήγειρον συνεχώς και νέας αξιώσεις”. Ο στρατηγός Σαρπύ με την καθοδήγηση του Φρακλίν Μπουγιόν, δέχθηκε όλα τα αιτήματα των Τούρκων. Ακολούθησαν οι Ιταλοί και μετά οι διστακτικοί Άγγλοι. ” Η Θράκη μάς παραδόθηκε χωρίς να ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός”, δήλωσε μετά από πενήντα χρόνια ο Ισμέτ Ινονού.

Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι : “Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα”, και : “ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των”. Ήταν ακόμη μία από τις εθνικές εκκαθαρίσεις του 20ου αιώνα, παρ’ όλο που το πρωτόκολλο της Ανακωχής των Μουδανιών αφορούσε μόνο την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από τον Ελληνικό Στρατό και όχι από τον ελληνικό πληθυσμό.

Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης σήμαινε τη μετακίνηση των 260.000 Θρακών προσφύγων με την οικοσκευή τους και μέρος της σοδειάς τους, όπως και την αποχώρηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι τον προηγούμενο μήνα, με την κατάρρευση του μετώπου της Μικράς Ασίας, είχαν καταφύγει στη Θράκη. Μετακινήθηκαν επίσης Αρμένιοι, Κιρκάσιοι και Τούρκοι αντικεμαλικοί των οποίων ο αριθμός δεν είναι γνωστός. Τη μετακίνηση συμπλήρωσε η αποχώρηση 70.000 περίπου στρατιωτών της Στρατιάς Θράκης, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν δυτικά του Έβρου. Μαζί και τελευταίοι αποχώρησαν οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι και η ελληνική χωροφυλακή. Κατά τις είκοσι ημέρες της εκκένωσης της Θράκης δηλαδή, μετακινήθηκαν προς δυτικά πάνω από 400.000 άτομα. Οι μετακινήσεις έγιναν με τραίνα, με πλοία και οδικώς με κάρα, τα οποία ήταν τότε διαθέσιμα στη Θράκη. Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης είχε ολοκληρωθεί το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου του 1922.

Παραθέτουμε, τέλος, τη μαρτυρία του Αλέξανδρου Μαζαράκη-Αινιάνος, από το βιβλίο του “Απομνημονεύματα”, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1948. Ο στρατηγός Μαζαράκης, ένας από τους πρωταγωνιστές της απελευθέρωσης της Θράκης το 1920, ήταν επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών τον Σεπτέμβριο του 1922.

«… Τον Σεπτέμβριον του 1922 εκλήθην εις το Υπουργείον των Εξωτερικών, όπου μου ανέθεσαν να αντιπροσωπεύσω την Ελλάδα εις την μέλλουσαν να συνέλθη την 20 Σεπτεμβρίου εις Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικών αντιπροσώπων της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και Ιταλίας, προς σύναψιν ανακωχής. …

»Σημειωτέον ότι και εγώ και η κυβέρνησις ενομίζαμε ότι επρόκειτο μόνον περί ανακωχής, περί των γραμμών δηλαδή όπισθεν των οποίων θα έμενεν ο ελληνικός και ο τουρκικός στρατός μέχρι της συνθήκης της ειρήνης, ως άλλως εξήγετο και από την διακοίνωσιν των δυνάμεων.

»Της επιτροπής μετείχον εκ μέρους της Αγγλίας ο στρατηγός Χάριγκτον, της Γαλλίας ο στρατηγός Σαρπύ, της Ιταλίας ο στρατηγός Μομπέλλι, της Τουρκίας (τον οποίον διόλου δεν συνήντησα) ο στρατηγός Ισμέτ Πασσάς. Ούτοι δεν ανέμενον την άφιξίν μας αλλά συνεδριάσαντες την 20–21 είχον ήδη παρασκευάσει το κείμενον της ανακωχής το οποίον και μας παρουσίασαν προς αποδοχήν την 22αν. Εις την πρώτην συνεδρίασιν της 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην επί αγγλικού θωρηκτού, μας επέδειξαν κείμενον έτοιμον της συνθήκης της ανακωχής εις το οποίον είχον μείνει σύμφωνοι οι Τούρκοι και οι τέως σύμμαχοί μας, χωρίς καν να μας ερωτήσουν. Δια τούτο ωρίζετο η άμεσος εκκένωσις της Θράκης υπό του ελληνικού στρατού μέχρι τον Έβρον και ότι επρόκειτο μόνον να συζητηθούν αι λεπτομέρειαι της εκτελέσεως. Εδήλωσα αμέσως ότι το κείμενον τούτο προδικάζει την συνθήκην της ειρήνης, ότι εγώ ήλθον δια να συζητήσω περί ανακωχής και όχι δια να ακούσω την άμεσον κατάληψιν της Θράκης υπό των Τούρκων και ότι υπό τοιούτους όρους θεωρώ τούτο απαράδεκτον και ούτε οδηγίας τοιαύτας έχω, ούτε καν θέλω να λάβω γνώσιν. Κατά την διεξαχθείσαν συζήτησιν ο Γάλλος αντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ εζήτει με νευρικότητα και εκβιαστικώς να μας πιέση εις άμεσον αποδοχήν των πάντων, επισείων τους κινδύνους της παρελκύσεως, αφού δήθεν οι σύμμαχοι ανέλαβον να πείσουν τον Κεμάλ να μη διαπεραιωθή εις Ευρώπην και μας καταδιώξη και παρεχώρησαν εις αυτόν την Θράκην, η οποία παραχώρησις είναι οριστική. …

»Υπό τας συνθήκας ταύτας μετέβην εις την επί του αντιτορπιλλικού σύσκεψιν όπου ευθύς αμέσως εδήλωσα ότι μη γενομένης δεκτής ουδεμιάς ημετέρας προτάσεως δεν δύναμαι να υπογράψω. …

»Αλλά θα ήτο η ιδία η στάσις της Αγγλίας εάν έβλεπε μετ’ ολίγας ημέρας, μετά ένα μήνα, σημαντικήν εις τη Θράκην ελληνικήν δύναμιν με την στερράν απόφασιν να κρατήση και να αμυνθή αυτής; Θα ήτο διατεθειμένη τότε να συμμετάσχη με τας δύο άλλας δυνάμεις εις εκβιαστικά εναντίον της Ελλάδος μέτρα; Και επί πλέον, εάν αφιέμεθα μόνοι απέναντι των Τούρκων, θα ηδύναντο αυτοί, ενόσω με τον στόλον μας είμεθα κύριοι της Προποντίδος, να διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις εξ Ασίας εις Θράκην; Βεβαίως όχι. Υπάρχει λοιπόν βάσιμος ελπίς ότι εάν παρετείναμεν την εκκρεμότητα, μη δεχόμενοι την εκκένωσιν της Θράκης και εν τω μεταξύ συντόνως ενισχύαμεν και ωργανούμεν τας εκεί στρατιωτικάς δυνάμεις μας, η μεν Ευρώπη δεν θα ήτο ηνωμένη δια να επέμβη, οι δε Τούρκοι δεν θα είχον εις χείρας των κανέν όπλον δια να εκβιάσουν και ημάς και την Ευρώπην.

»Προκειμένου, επαναλαμβάνω, δια τόσον μεγάλον έπαθλον όπως η Θράκη, ήξιζε τον κόπον να μεταχειρισθή η Ελλάς όλα τα μέσα δια να την κρατήση, φθάνουσα μέχρι του τελευταίου σημείου, όπου θα έβλεπε πλέον ότι η αντίστασίς της ήτο άσκοπος και εγέννα δεινοτέρους κινδύνους.

»Νομίζω λοιπόν ότι και ο Βενιζέλος εν Παρισίοις και η επανάστασις εν Αθήναις έσπευσαν πολύ, χάσαντες απ’ αρχής κάθε ελπίδα, να αποδεχθούν την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης….» ΠΗΓΗ:http://olympia.gr

Αποφεύγω τις μακροσκελείς αναρτήσεις, αλλά η συγκεκριμένη, νομίζω, ότι αξίζει να διαβαστεί και από τους πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης και από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες.

Ουσιαστικό πρόγραμμα και όχι ...ρητορείες!

Επειδή πολλά λέγονται για το έλλειμμα και τη... «δημιουργική λογιστική» που επανήλθε στον προϋπολογισμό μαζί με τον κ. Παπακωνσταντίνου, κρίνω σκόπιμο να δημοσιεύσω ορισμένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του κ. Μανώλη Δρεττάκη την περασμένη Κυριακή στο «Παρόν».

Οι απόψεις του αποκτούν ιδιαίτερη αξία αφού δεν προέρχονται από ένα στέλεχος της αντιπολίτευσης , αλλά από ένα ιστορικό στέλεχος του ΠαΣοΚ , πρώην υπουργό και αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων. Υπόψη ότι ο κ.Δρεττάκης υπήρξε ο συντάκτης του πρώτου Προϋπολογισμού του ΠΑΣΟΚ το 1981 που (σχεδόν) εφαρμόστηκε στο σύνολό του.

Το ιστορικό στέλεχος του ΠαΣοΚ στην ερώτηση της δημοσιογράφου πως σχολιάζει την εξαγγελία του κ. Παπακωνσταντίνου για τη συγκρότηση επιτροπής για να καταγράψει την οικονομική κατάσταση της χώρας, απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια:

«Απορώ και εξίσταμαι για το πώς ο υπουργός Οικονομικών πηγαίνει στην ΕΕ και δηλώνει ότι το έλλειμμα είναι 12,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια λέει ότι.... θα συστήσει επιτροπή για να εκτιμήσει το πραγματικό έλλειμμα. Πρόκειται περί προφανέστατης αντίφασης.

Τι θα κάνει ακριβώς; Θα αναθεωρήσει αυτό που είπε στον κ. Αλμούνια; Είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Κακώς το ΠΑΣΟΚ έλεγε για την απογραφή που έκανε η ΝΔ. Τώρα κάνει ακριβώς το ίδιο. Αν τη λέει καταγραφή και όχι απογραφή, δεν θα παίζουμε με τις λέξεις.

Από το τελικό ποσόν που θα προκύψει θα πρέπει να μελετηθεί ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ του ελλείμματος αφορά τη διαχείριση της ΝΔ και ΠΟΙΟ την τρίμηνη διαχείριση του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, να εκτιμηθεί ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ του ελλείμματος οφείλεται στην προκάτοχο της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής των μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς επίσης και της εφαρμογής των παροχών ή των μέτρων που θα πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά θα πρέπει να αναφέρονται ξεκάθαρα στον Προϋπολογισμό, για να υπάρχει -όπως λέει ο πρωθυπουργός- διαφάνεια».

Στην ερώτηση της δημοσιογράφου εάν βλέπει ανάκαμψη της οικονομίας με το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει το ΠαΣοΚ σήμερα, ο κ. Δρεττάκης δίνει μαθήματα αντικειμενικότητας απαντώντας:

«Δεν έχει εξαγγείλει κανένα πρόγραμμα. Όσα είπε προεκλογικά είναι γενικότητες, οι οποίες χρειάζεται να αποκρυσταλλωθούν σε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που όμως δεν υπάρχει.
Από ουσιαστικό πρόγραμμα -και όχι από εξαγγελίες και ρητορείες- θα εξαρτηθεί εάν θα βγούμε σιγά σιγά από το τούνελ».

Σχετικά με τα 2,5 - 3 δις, που έλεγε ο κ. Παπανδρέου ότι θα διαθέσει προκειμένου να κινηθεί η αγορά , αλλά και την αύξηση των μισθών ,ο κ. Δρεττάκης είναι σκληρά κάθετος, απαντώντας:

«Τα 2,5 με 3 δισ. είναι το 1% του ΑΕΠ. Τι μπορεί να κάνει αυτό; Εδώ η προηγούμενη κυβέρνηση έδωσε 28 δισ. και δεν έκανε τίποτα. Πρόκειται περί γελοίου ποσού.
Η κυβέρνηση πάλι υποστηρίζει ότι με τις αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις θα κινηθεί η αγορά.
Συγγνώμη, αλλά για πάρτε τον μισθό τον δικό σας, τι …σημαίνει 1,5% αύξηση;»

Ο κ. Δρεττάκης προσγειώνει πολλούς (πολιτικούς και πολίτες) ανώμαλα αφού στην ερώτηση εάν μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα στην οικονομία μας μέσα σε 100 ημέρες, απαντά:
«Να δούμε αν θα αντιστραφεί ... σε τέσσερα χρόνια».

ΠΗΓΗ:http://politis-gr.blogspot.com

Σύμφωνα με στοιχεία, οι Έλληνες είναι οι πιό σκληρά εργαζόμενοι

Οι Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο ευρωπαίο πολίτη -κατά μέσο όρο 42 ώρες εβδομαδιαίως, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες και τα οποία αφορούν το δεύτερο τρίμηνο του 2009.

Ο μέσος όρος εργασίας εβδομαδιαίως στην ΕΕ των 27 είναι 40,3 ώρες και στην ευρωζώνη 40 ώρες.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στη σχετική κατάταξη τους Έλληνες ακολουθούν οι Τσέχοι (41,6 ώρες εβδομαδιαίως), οι Αυστριακοί (41,5 ώρες) και οι Πολωνοί (41,4 ώρες ) ενώ σε εβδομαδιαία βάση τις λιγότερες ώρες στην ΕΕ εργάζονται οι Φιλανδοί (37,8 ώρες), οι Δανοί (38 ώρες) και οι Σουηδοί (38,1 ώρες).

Παράλληλα, η Ελλάδα εμφανίζει από τα χαμηλότερα ποσοστά μερικής απασχόλησης στην ΕΕ: Το μερίδιο της μερικής απασχόλησης σε σχέση με τη συνολική απασχόληση φτάνει το 6% στην Ελλάδα με 18,8% στην ΕΕ και 20% στην ευρωζώνη.

Στους «27» η μερική απασχόληση είναι περισσότερο διαδεδομένη στην Ολλανδία (48,2%) και τη Σουηδία (27%) και λιγότερο στη Βουλγαρία (2,6%) και τη Σλοβακία (4%).

ΠΗΓΗ:http://apolitistosteki.blogspot.com

Σημεία των καιρών

Υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής

Ένα λαµπρό υπόδειγµα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση των Ηνωµένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαµογελάσει:

Ο λόγος του Έλληνα εκπροσώπου στα ΗΕ.

«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο.
Όταν δάµασε τον Βουκεφάλα , κατά τον γυρισµό του και περνώντας τον Αξιό και ßλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν µια καλή ευκαιρία για µπάνιο.
Έßγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούµπησε στον ßράχο και µπήκε στο νερό.
Όταν ßγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί.
Τα είχε κλέψει ένας Σλάßος της Μακεδονίας.»

Τότε πετάχτηκε οργισµένος ο Σλαßοµακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει
«Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάßοι δεν ήταν εκεί, τότε.»

Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαµογέλασε και είπε:
«Τώρα που το ξεκαθαρίσαµε αυτό, µπορώ να ξεκινήσω την οµιλία µου...»!

Το μυστρί και η δημοκρατία

Tου Πάσχου Μανδραβέλη

Είναι προφανές ότι, όταν συλληφθούν οι ψυχασθενείς με τα καλάσνικοφ, μπορούν να ζητήσουν την αθώωσή τους ισχυριζόμενοι ότι «τελούσαν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά».

Δεν είναι καλαμπούρι, είναι το σκεπτικό του εισαγγελέα Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ξάνθης, με το οποίο αθώωσε έξι νεαρούς, οι οποίοι «έχτισαν» εντός του γραφείου τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου κ. Θανάση Καραμπίνη. Ο εισαγγελέας της έδρας διαπίστωσε ότι «τα αδικήματα της άσκησης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης φαίνεται από τις καταθέσεις και τα στοιχεία της δικογραφίας ότι έχουν αντικειμενικά διαπραχθεί». Παρ’ όλα αυτά, οι έξι «χτίστες» αθωώθηκαν διότι νόμιζαν ότι «νόμος είναι το δίκιο του φοιτητή να χτίζει εντός των γραφείων του τους πρυτάνεις».

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη του βουλευτή του Συνασπισμού κ. Τάσου Κουράκη, ο οποίος ταξίδεψε μέχρι την Ξάνθη για να υπερασπιστεί το δίκιο των χουλιγκάνων να διαμαρτύρονται όπως γουστάρουν, ακόμη και με μυστρί, λάσπη και τούβλα (η λάσπη κυριολεκτικά και μεταφορικά). Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Συνασπισμού, «ο Τάσος Κουράκης επαίνεσε τη στάση των φοιτητών, οι οποίοι υπερασπίστηκαν τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, και καταφέρθηκε κατά του εισαγγελέα, ο οποίος στοχοποίησε τους έξι φοιτητές, που υλοποιούσαν απόφαση του συλλόγου τους, στρεφόμενος εμμέσως κατά του πανεπιστημιακού ασύλου».

Με άλλα λόγια, ο κ. Κουράκης –έχοντας και τις ευλογίες του Συνασπισμού– επαίνεσε την παρανομία των φοιτητών βαφτίζοντας τη φθορά δημόσιας περιουσίας και τον τραμπουκισμό στο πρόσωπο ενός καθηγητή και εκλεγμένου αντιπρύτανη ως «εύρυθμη λειτουργία του ασύλου». Με άλλα λόγια, εκεί που οι χούλιγκαν μας χρωστούσαν, ο Συνασπισμός ζητάει και το βόδι, διότι «στοχοποιήθηκαν» οι χτίστες!

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του «επαναστατικού παραλογισμού», που δέρνει εσχάτως τον ΣΥΝ, και αφού κατά τον κ. Κουράκη το χτίσιμο καθηγητών ή πρυτάνεων εντός των γραφείων είναι καλό πράγμα – «υπερασπίστηκαν τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου» –, να νομιμοποιηθεί. Να μπορεί, όποιος διαφωνεί με κάποιον, να χτίζει συμβολικά την είσοδο του γραφείου του. Ετσι, αφενός θα έχουμε οικονομικό όφελος (η οικοδομή είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας κι εσχάτως έχει κάμψη) και αφετέρου θα έχουμε καθημερινά χάπενινγκ. Οι φοιτητές θα χτίζουν τους πρυτάνεις, οι εκφωνητές του Πολυτεχνείου θα μπορούν να χτίζουν την είσοδο της ΓΑΔΑ, ο ΛΑΟΣ θα μπορεί να χτίζει τα γραφεία του ΣΥΝ στην Κουμουνδούρου...

Γιατί όχι; Αφού το χτίσιμο των γραφείων είναι απλώς συμβολική πράξη, η οποία δεν πρέπει να ενοχλεί κανέναν και αποσκοπεί σε ιερούς σκοπούς, γιατί να μη διευρυνθεί; Γιατί ο δημοκρατικός διάλογος με το μυστρί να παραμείνει εντός των πανεπιστημιακών τειχών; Γιατί να μην μπορούν όλοι να χτίζουν όλους; Οι ακροδεξιοί να χτίζουν τα γραφεία των «επαναστατών», οι επαναστάτες των ρεφορμιστών, οι ρεφορμιστές των δεξιών κ. ο. κ. Είναι σίγουρο ότι ο καλός δημοκράτης κ. Κουράκης θα τρέξει να υπερασπιστεί το δικαίωμα κάθε ομάδας πολιτών να χτίζει τους αντιπάλους της· πάντα «συμβολικά» και φυσικά υλοποιώντας αποφάσεις συλλογικών οργάνων.

ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

"Καυτή πατάτα" το Ειδικό Σχολείο...

Στη... σύσταση “επιτροπής” (τριών μελών της πλειοψηφίας, ενός της μειοψηφίας κι ενός εκπροσώπου του συλλόγου γονέων ΑμΕΑ) προκειμένου να μεταβεί στην Αθήνα, άμεσα, για να συναντηθεί με την υπουργό Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, και να της θέσει το θέμα της “επιπλέον χρηματοδότησης” για την κατασκευή του Ειδικού Σχολείου, στον... βόρειο Έβρο γενικώς, αποφάσισε το νομαρχιακό συμβούλιο Έβρου κατά τη συνεδρίαση της Πέμπτης, 29 Οκτωβρίου.

“Θεωρητικώς”, το θέμα ήταν αν το νομαρχιακό συμβούλιο θα ενέκρινε την παραχώρηση έκτασης 16 στρεμμάτων στο Θούριο, που αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο Ορεστιάδας σε πρόσφατη συνεδρίασή του, μετά από “αίτημα” του Ν. Σ, που είχε κι ένα διερευνητικό χαρακτήρα, για την ανέγερση του Ειδικού Σχολείου σε χώρο που θα παραχωρούσε ο δήμος Ορεστιάδας, κατά... προτίμηση στον “αστικό ιστό” της πόλης, όπως ήταν η... επιθυμία, λες και το... Σοφικό (όπου θα ανακατασκευαζόταν το κτίριο του... ερειπωμένου γυμνασίου) είναι στον... αστικό ιστό του Διδυμοτείχου. Πλάκα μας κάνετε;

Επί της ουσίας... αποδοχής της πρότασης παραχώρησης στο Θούριο αλλά και της... χωροθέτησης του Ειδικού Σχολείου, δε μπήκε το νομαρχιακό συμβούλιο, καθώς θα αναμένει την πρόθεση επιπλέον χρηματοδότησης, της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας πέραν των 5 εκ ευρώ που “έταξε” ο Στυλιανίδης, και... μετά θα το ξανασυζητήσει το θέμα, αναλόγως της “απάντησης” που θα δώσει η Διαμαντοπούλου.

Αν δεσμευτεί για “επιπλέον χρηματοδότηση” τότε το πιθανότερο είναι το Ειδικό Σχολείο να ανεγερθεί στο Θούριο του δήμου Ορεστιάδας, αν όχι ,τότε, ίσως, “καταλήξει” στο Σοφικό του δήμου Διδυμοτείχου (λόγω του ότι υπάρχει και... μισό κτίριο), όπου “παραχώρησε” το Ειδικό Σχολείο ο δήμαρχος Ορεστιάδας, ο επονομαζόμενος και “Ολα τα Παραχωρώ Όλα τα Διαλύω”, με ιδιαίτερη ευκολία, κι ενώ η εκπαιδευτική μονάδα λειτουργεί εδώ και 20 χρόνια στη Νέα Ορεστιάδα...

Όπως δείχνει το πράγμα, δηλαδή, αφού τα... σκάτωσαν, σε... συνεργασία, νομαρχία και δήμος Ορεστιάδας, “απαλλοτριώνοντας” και “παραχωρώντας” μια δομή που λετουργεί για δύο δεκαετίες στη Νέα Ορεστιάδα, τώρα προσπαθούν να... απεμπλακούν από το θέμα (με τη γνωστή συνταγή επιτροπών, παραεπιτροπών, γνωμοδοτήσεων και... γράμματα γνωρίζω) και η τελική χωροθέτηση να γίνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφήσει “ανοιχτές πληγές” για κανένα αλλά όλα να εξελιχτούν με, υποτιθέμενο,... “γνώμονα” το “κοινό και καλό συμφέρον” των παιδιών...

Και πριν αναφέρει κανένας καμιά... παπάρα για τοπικιστικές και άλλες ηλίθιες διαθέσεις, ας ρωτήσουν τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών ΑμΕΑ.
“Δέχτηκαν”, αρχικά, τη “λύση Σοφικού” γιατί νόμισαν, ή τους παραμύθιασαν, πως σε ένα- δύο χρόνια τα παιδιά θα έχουν μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική δομή.
Τώρα, που πήραν χαμπάρι τι γίνεται και πώς τους “έμπλεξαν” σε παιχνίδι και.... γραμμάτια διαμαρτυρημένα, έχουν εκδηλώσει την επιθυμία λειτουργίας του Ειδικού Σχολείου στη Νέα Ορεστιάδα, στην οποία η λειτουργία των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών δομών και η καθημερινή δραστηριότητα των παιδιών, για τόσα χρόνια, αποτελεί μια συνήθη καθημερινότητα, αποδεκτή και φυσιολογική από το σύνολο της πόλης και των πολιτών, χωρίς κανείς να δακτυλοδεικτεί...
Η αποδοχή της διαφορετικότητας είναι το σημαντικότερο.
Χρειάστηκαν χρόνια για να επιτευχθεί αυτό και ολίγον... Μουζά για να διαλυθεί...

ΠΗΓΗ:http://stin-press-a.blogspot.com

Το Ισραήλ στερεί το νερό από τους Παλαιστίνιους

Όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία, το Ισραήλ στερεί το νερό από τους Παλαιστίνιους, την ίδια ώρα που το ίδιο καταναλώνει υπέρμετρες ποσότητες τόσο στην άρδευση των καλλιεργειών, όσο και στη διατήρηση κήπων και γκαζόν.

Η τελευταία έκθεση της οργάνωσης, κατηγορεί το Ισραήλ, πως εκμεταλλεύεται τον απόλυτο έλεγχο των υδάτινων πόρων που διαθέτει, μεροληπτώντας εναντίον των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.

Όπως λέει η Donatella Rovera, που συνέταξε την επίμαχη έκθεση,
«Το νερό είναι βασική ανάγκη και δικαίωμα, αλλά για πολλούς Παλαιστίνιους, υπάρχει δυσκολία απόκτησης ακόμη και ελάχιστου, άθλιας ποιότητας νερού…».

Πολλοί Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη δεν έχουν καν πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό, ενώ οι στρατιωτικές αρχές των Ισραηλινών, τους απαγορεύουν να σκάψουν πηγάδια ή να αποθηκεύσουν νερό της βροχής.

Την ίδια ώρα, οι Ισραηλινοί άποικοι, απολαμβάνουν πλήρους πρόσβασης σε μεγάλες ποσότητες ύδατος, παρά τη συνεχιζόμενη ανομβρία. Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την έκθεση ως «εσφαλμένη και χρωματισμένη», ενώ κατηγόρησαν τους Παλαιστινίους για δήθεν «κακοδιαχείρηση» των αποθεμάτων νερού.
BBC

ΠΗΓΗ:http://www.antinews.gr