Αγαπητοί γονείς,
Απευθυνόμαστε σε σας όχι μόνο γιατί είστε οι γονείς των μαθητών
μας αλλά και γιατί είστε κι εσείς εργαζόμενοι.
·
Αισθανόμαστε
ότι λίγο ως πολύ ξυπνάμε
με τις ίδιες αγωνίες και κοιμόμαστε με τα ίδια άγχη
·
Είμαστε
όλοι μας αντιμέτωποι με την
ακρίβεια και βλέπουμε μέρα με τη μέρα τους μισθούς μας να χάνουν την αγοραστική
τους δύναμη
·
Αναρωτιόμαστε
το ίδιο, όταν σκεφτόμαστε ότι
στην εποχή της μεγάλης τεχνολογικής έκρηξης και της απίστευτης αύξησης της
παραγωγικότητας, εμείς κι εσείς πρέπει να δουλεύουμε όλο και περισσότερο, όλο και σκληρότερα για να ζήσουμε τις οικογένειές μας
·
Οργιζόμαστε όλοι μας όταν οι μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς (η ανασφάλιστη εργασία, η
ωρομισθία, ο φόβος της απόλυσης, τα ωράρια «λάστιχο», η κατάργηση των
Συλλογικών Συμβάσεων) θεωρούνται το όραμα του 21ου αιώνα.
·
Κι εσείς κι εμείς, τρομάζουμε στην ιδέα, ότι όσο
περνάει ο καιρός, για να βγούμε στη σύνταξη θα πρέπει να βρισκόμαστε σε βαθιά
γεράματα και μετά από 40 χρόνια δουλειάς, θα χρειαζόμαστε την οικονομική
στήριξη των παιδιών μας για να επιβιώσουμε.
·
Αγανακτούμε όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και λιγότεροι και οι φτωχοί
φτωχότεροι και περισσότεροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου