Για τη διαγραφή Λυμπερόπουλου

Ακούω κάποιους να προσπαθούν να επενδύσουν με διάφορα επιχειρήματα τη “σπουδαία” κίνηση του προέδρου να διαγράψει έναν πρόεδρο μεγάλου σωματείου που αγωνίζεται με τους συναδέλφους του για τη δουλειά του!
Δηλαδή, κύριοι, τι θα έπρεπε να κάνει ο συνδικαλιστής;
Να ρωτάει τι επιτρέπεται και τι όχι τον πρόεδρο του κόμματος που είναι, ενδεχομένως, μέλος; 

Μα τέτοιον διαπλεκόμενο συνδικαλισμό εξέθρεψε και συντήρησε το ΠΑΣΟΚ. 

Αυτή είναι η αντίληψη της ΝΔ για το συνδικαλισμό;
Το ότι εξετράπη με τη στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, δηλαδή των πολιτικών, σημαίνει πως πρέπει να τον ρίξουμε στο πυρ το εξώτερον;
Οι εργαζόμενοι έρμαια των ορέξεων των όποιων συμφερόντων;
Λυσσαλέος πόλεμος των θεσμών! Αλήθεια η πολιτική είναι καλύτερη;

Για να επανέλθω στο θέμα της διαγραφής.
Ήταν μια αχρείαστη τουλάχιστον κίνηση.
Αν διαφωνούσε το κόμμα με την φρασεολογία ή τα μέσα διεκδίκησης του Λυμπερόπουλου, θα μπορούσε να το δηλώσει με μια ανακοίνωση.
Ή μήπως ο Λυμπερόπουλος άρχισε να γίνεται επικίνδυνος συνυποψήφιος για κάποιους;
Ή μήπως υπαγορεύουν χειρισμούς περίεργοι κονδυλοφόροι στροβιλίζοντες περί τη Συγγρού δια της εκτόξευσης κατηγοριών;
Σας είπαν τίποτα τα συγχαρητήρια του ΠΑΣΟΚ;

Είμαι εξ αυτών που πιστεύουν στο Σαμαρά.
Περιμένω πολλά όπως κι η πλειοψηφία πλέον του λαού.
Ας βγάλει στην άκρη κάποιους εκεί που δεν είναι ΝΔ, είναι μόνο ο εαυτός τους και μοναδικό τους μέλημα η επιβίωσή τους στις εκλογές.