Η αλήθεια, επομένως, είναι ότι προσάρμοσε το πρόγραμμα του 80% των μαθητών σε αυτό του 20%.
Μείωσε διδακτικά αντικείμενα, μέχρι καταργήσεως σε κάποια, (γλώσσα, ξένη γλώσσα, πληροφορική, φυσική αγωγή, μουσική, θεατρική αγωγή, θρησκευτικά) χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, καθιστώντας και πάλι ελκυστικό το ιδιωτικό σχολείο, που είχε χάσει έδαφος με την ίδρυση των ΕΑΕΠ.
Στέλνει ένα μεγάλο αριθμό δασκάλων (πάνω από 3.500), που εργάζονταν για χρόνια στο δημόσιο σχολείο, στην ανεργία.
Στέλνει τους εκπ/κούς ειδικοτήτων σε τρία και τέσσερα σχολεία για να συμπληρώσουν το ωράριό τους.
Αύξησε τις ανάγκες για ολοήμερο, αφού μείωσε το πρωινό πρόγραμμα, αλλά αφαίρεσε το δάσκαλο.
Πανηγυρίζει γιατί διόρισε δύο ειδικότητες που καλύπτουν το 6,6% από το 32% του προγράμματος.
Μετέτρεψε το ολοήμερο νηπιαγωγείο σε παιδοφυλακτήριο, υποχρεώνοντας μία/έναν νηπιαγωγό σε μόνιμη απογευματινή εργασία.
Οι γονείς των μαθητών είναι, συχνά, θύματα παραπληροφόρησης.
Λοιπόν, ούτε τα κενά καλύφθηκαν, ούτε για άλλη μια φορά είμαστε έτοιμοι να λειτουργήσουμε, ούτε σχεδιασμός υπάρχει, ούτε λογική σε πολλά πράγματα.
