Αλληλεγγύη προς τον Παλαιστινιακό Λαό

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η 29η Νοεμβρίου επιλέχθηκε ως ημερομηνία του εορτασμού, επειδή έχει σπουδαία σημασία για τον παλαιστινιακό λαό. Στις 29 Νοεμβρίου του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε την δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Ιουδαϊκού» και ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, που θα υπόκειτο σε ειδικό καθεστώς. Από τα δυο κράτη που προέβλεπε, μόνο το Ισραήλ υφίσταται.

Οι παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τώρα κάνουν τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
ΠΗΓΗ:http://apolitistosteki.blogspot.com

Να σώσουμε τις Πρέσπες...

Αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη

Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου της 23ης Νοεμβρίου 2009 έγινε ενημέρωση από την εταιρεία κατασκευής του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.
Συνέπεσε να έχει τελειώσει η προμελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου και κατατέθηκε κι αυτή.
Έχουν γίνει βελτιώσεις απ' αυτά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Είναι αρκετά ογκώδης εργασία.
Σε ανάρτηση τις επόμενες ημέρες θα προσπαθήσω να δώσω τα κυριότερα, κατά τη γνώμη μου σημεία, ώστε ο καθένας να μπορεί να διαμορφώσει άποψη για το έργο.

ΟΓΑ: Παράταση πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών αγροτών

Με σημερινή (27/11/09) απόφαση του διοικητή του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ), κ. Λευτέρη Παπαγεωργόπουλου, παρατείνεται για ένα μήνα η περίοδος καταβολής από τους αγρότες των ασφαλιστικών τους εισφορών προς τον Οργανισμό.
Η παράταση, που ισχύει μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου 2009, δόθηκε με το αιτιολογικό της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας και των απωλειών στο αγροτικό εισόδημα.
Μέχρι την ημερομηνία αυτή οι εισφορές θα μπορούν να καταβάλλονται μέσω ΕΛΤΑ, με τις ειδικές ειδοποιήσεις που έχουν σταλεί από τον ΟΓΑ στους ασφαλισμένους αγρότες.
Μετά την ημερομηνία αυτή θα μπορούν να τις πληρώνουν μόνο μέσω της ΑΤΕbank με την προσκόμιση ειδικού εντύπου για την Tράπεζα.
Για την καταβολή των εισφορών μέσω της ΑΤΕbank, θα πρέπει να προηγηθεί συνεννόηση με τις υπηρεσίες του ΟΓΑ και τους αρμόδιους ανταποκριτές ΟΓΑ για την παραλαβή του ειδικού εντύπου του ΟΓΑ που πρέπει να προσκομίσουν στην ΑΤΕbank.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Ήξερες ότι . . .

Ο αριθμός των εν ζωή ανθρώπων πάνω στη Γη σήμερα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των νεκρών ανθρώπων στα χρονικά.

Η Ρωσία έχει τα περισσότερα κινηματοθέατρα απ' όλο τον κόσμο.Ο Ναπολέοντας φοβόταν τις γάτες.

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Καλιγούλας διόρισε το άλογό του Συγκλητικό.

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ δεν είχε ομφαλό, καθώς του αφαιρέθηκε κατά τη διάρκεια μίας επέμβασης.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί να χωρέσει μέσα στα σύνορα του Τέξας.

Το μέλι είναι το μόνο τρόφιμο που δεν χαλάει. Βρέθηκε μέλι στους τάφους των Αιγυπτίων Φαραώ, το οποίο δοκίμασαν οι αρχαιολόγοι και δήλωσαν ότι ήταν βρώσιμο.

Το συνολικό βάρος του παγκόσμιου πληθυσμού των μυρμηγκιών είναι μεγαλύτερο από το συνολικό βάρος του ανθρώπινου πληθυσμού.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η IBM κατασκεύασε μετρητικές μηχανές, τις οποίες χρησιμοποίησαν οι Ναζί για να μπορέσουν να οργανώσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Κάθε σταγόνα θαλασσινού νερού περιέχει περίπου 1 δισεκατομμύριο άτομα χρυσού.

Τα Ιμαλάια καταλαμβάνουν το 1/10 της συνολικής επιφάνειας της Γης.

Ένα πακέτο κράκερ την ημέρα αντιστοιχεί σε 5 λίτρα μαγειρικού λαδιού το χρόνο.

Ο πίνακας της Μόνα Λίζα ήταν κρεμασμένος στην κρεβατοκάμαρα του Ναπολέοντα.

Σε πάνω από το 90% των συντριβών αεροσκαφών υπάρχουν επιζώντες.

Οι πόρνες στη ρωμαϊκή εποχή χρέωναν την αντίστοιχη τιμή 8 ποτηριών κόκκινου κρασιού.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Όχι ότι αν δεν το ήξερες, θα σήμαινε κάτι. Αλλά λέμε τώρα...

Συνάντηση bloggers

Στο "κουτούκι του Τοτού" στα εργατικά του Πύργου έγινε η πρώτη συνάντηση των διαχειριστών τοπικών ιστολογίων.
Η ατμόσφαιρα πολύ καλή, το τσίπουρο και το κρασί άριστα, οι μεζέδες του Τοτού εξαιρετικοί και το κέφι παρόν.
Ο Χρήστος μας "βοήθησε" να "ερμηνεύσουμε" την Πριγκηπέσα και άλλα πολλά!
Τα πειράγματα δεν έλλειψαν.
Πέρασα ωραία και νομίζω πως η διάθεση όλων έδειχνε να είναι γενικό το καλό...
Συγχαρητήρια στο Λευτέρη που έριξε την ιδέα.
Ας πάρει κάποιος την πρωτοβουλία για να ξαναβρεθούμε σύντομα.
Καλά να περνάτε, φίλοι μου, και να συνεχίσετε όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό να καταθέτετε τις απόψεις σας.
Σε μια περίοδο που πολλές φορές η εγωιστική, στείρα τοποθέτηση, απ' όπου κι αν προέρχεται, βαφτίζεται "πολιτική", η "φωνή" των ιστολογίων ίσως είναι χρήσιμη.
Με πολύ ενδιαφέρον σας παρακολουθώ.
Με χαρά θα σας ξανασυναντήσω.

Τι είναι αγάπη;

Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.

Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.

Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.

Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα.Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.

ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..."

Νίκος Καζαντζάκης

ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

28χρονη ομογενής κορυφαία επιχειρηματίας της χρονιάς

Είναι μόλις 28 ετών και ανακηρύχθηκε κορυφαία νέα επιχειρηματίας για το έτος 2009 στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας.

Πρόκειται για την Υβέτ Μανωλά, από το Πέρθ της Δυτικής Αυστραλίας, πρώτη μηχανικό της εταιρίας «Γουντσάιντ Ένερτζι» (Woodside Energy), της μεγαλύτερης αυστραλιανής εταιρίας που ενεργοποιείται στην εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Υβέτ Μανωλά θεωρείται μια από τους τέσσερις πλέον ειδικούς στον κόσμο που κατέχουν την ανάλυση και αξιοποίηση εκρηκτικών μιγμάτων.

Η ομογενής πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα νέο ψηφιακό πρόγραμμα το οποίο χρησιμοποιούν, πλέον, όλες οι εταιρίες στον κόσμο που ασχολούνται με την άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η ίδια τον τελευταίο καιρό ασχολείται στα ορυχεία της Δυτικής Αυστραλίας και με την τεχνογνωσία της συμβάλλει στον εντοπισμό κοιτασμάτων και στην πλέον αποτελεσματική αξιοποίησή τους.
ΠΗΓΗ:http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Ο τηλεοπτικός φακός έχει…τσίπα;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Απαρατήρητη πέρασε η 21η Νοεμβρίου θεσμοθετημένη από τον ΟΗΕ τον Μάρτιο του 1996 ως «Ημέρα της Τηλεόρασης» .
Θα τοποθετηθώ επικριτικά!
Εάν νομίζετε ότι ως πρόσωπο που πολύ συχνά με φιλοξενούν τα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα τους οικοδεσπότες μου, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ! Εάν, μάλιστα, σας διακρίνει η τάση να υποβαθμίζετε την τηλεοπτική εικόνα ως παιδαγωγικό εργαλείο, τότε σας ΙΚΕΤΕΥΩ, κάνετε ΣΤΟΠ εδώ !

Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη πλέον «τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα. Ίσως άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της λογικής έπρεπε να μας…πειράζει καθώς το πρόβλημα δεν είναι η δημοκρατία την οποία εμείς και διδάξαμε στους λαούς και σεβόμαστε. Το πρόβλημα έγκειται στον τύπο της δημοκρατίας και στο ρόλο της σύγχρονης ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ που λέγεται τηλεόραση.

Έρχομαι σήμερα επικριτής της ΤιΒι γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Από όλους εμάς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς χρειάζεται να αποδοθεί ΟΡΘΑ η εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι της συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής αντίληψης της…πραγματικότητας!

Κάποιες άλλες εποχές, στην ευλογημένη χώρα, που την κατοικούν 11 εκατομμύρια Ελλήνων ( και αλλοδαπών ) αλλά είναι άγνωστος ο αριθμός των…φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί καθώς η Νομοθετική εξουσία νομοθετούσε, η εκτελεστική εφάρμοζε, η δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των ΡΕΠΟΡΤΕΡ όταν εντόπιζε πρόβλημα, έψαχνε τις ιδιαιτερότητές του, απεκάλυπτε πτυχές κρυμμένες επιτήδεια, τους πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ή …γαργαλιστικές δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για σχολιασμούς και στοχασμούς υπέρ και κατά!…

Σήμερα στην Ελλάδα ΔΕΝ διαβάζουμε εφημερίδες αλλά τις αγοράζουμε για τα CD και τα DVD, δεν διαβάζουμε βιβλία γιατί ΔΕΝ έχουμε χρόνο «...για χάσιμο» αλλά κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ που δεν προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα και δίνει με εικόνα ρεπορτάζ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΩΝ διαστάσεων με κυρίαρχη τη δύναμη της διείσδυσης του τηλεοπτικού φακού σε σημεία ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΥ όπου ακόμη και τα τμήματα Ασφάλειας της ΕΛ. ΑΣ. καταφέρνουν να φτάσουν...

Πού αρχίζει και πού τελειώνει ο ρόλος της κάθε μιας από τις 4 κάποτε διακριτές εξουσίες; Με ποιες αξίες λειτουργούμε εμείς και με ποιες πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι της ΤιΒι όταν αισθάνονται ότι το καθήκον στην αλήθεια και την κοινωνία τους καλεί να…πρωτοτυπήσουν;

Εάν τελικά ένα παιδάκι αναφωνήσει «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός» θα του κλείσουμε το στόμα επειδή τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν τέτοιες διαπιστώσεις ή θα θυμηθούμε ότι «από παιδί και από ζαβό μαθαίνεις την αλήθεια»;

Τελικά γιορτάζοντας την 21η Νοεμβρίου ως ημέρα της τηλεόρασης προβληματιστήκαμε με το σύγχρονο κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο ανεξέλεγκτης διαμόρφωσης της κοινής γνώμης;
Ή μήπως η «ξετσίπωτη ΤιΒι» απέδειξε ότι …δεν περισσεύει πια ΤΣΙΠΑ στην Ελληνική κοινωνία;
ΠΗΓΗ:http://citypress-gr.blogspot.com

Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ προς τον πρέσβη της Αγγλίας Sir Francis Oswald Lindley (1922), όταν , του ζητούσε επίμονα και με απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους έξι (6) υπεύθυνους (πολιτικούς & αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας, απήντησε:

«Η Ελλάς υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλίας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. Μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας πολιτισμός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!»

Συνεδριάζει το Συμβούλιο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου

Τη Δευτέρα 23/11/09 θα συνεδριάσει το Συμβούλιο Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης - Έβρου στην αίθουσα συνεδριάσεων του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Ροδόπης στην Κομοτηνή.

Μεταξύ των θεμάτων είναι :
Ενημέρωση για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη από εκπροσώπους της εταιρείας TRANS BALKAN PIPELINE.
Ενημέρωση για τις εξελίξεις επεξεργασίας χρυσού στη γειτονική Βουλγαρία (Κίρτζαλι).

Ανακοίνωση με αφορμή τη συνέντευξη της Υπουργού Παιδείας

Το ΔΣ της ΔΟΕ, σε σημερινή (15/11/09) έκτακτη συνεδρίαση του και με αφορμή τις εξαγγελίες της Υπουργού Παιδείας κ. Άννας Διαμαντοπούλου στη συνέντευξη τύπου της 12ης/11/2009, ανακοινώνει τα εξής:

Από την πρώτη συνάντηση που είχαμε με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (19-10-2009), επισημάναμε πως οι όποιες αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να είναι αποτέλεσμα ενός ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου με όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Τονίσαμε δε, ότι πρέπει να έχουν ως φυσικούς συμμάχους τους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να τις υπηρετήσουν. Για το σκοπό αυτό καταθέσαμε στην Υπουργό Παιδείας συγκεκριμένο υπόμνημα με τις θέσεις του κλάδου μας για όλα τα θέματα της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και η Υπουργός δεσμεύτηκε ότι για όλα θα υπάρξει διάλογος με συγκεκριμένη θεματολογία.

Δυστυχώς, με λύπη μας, διαπιστώσαμε ότι η Υπουργός, αντί να ξεκινήσει διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, επέλεξε, στην πρώτη συνέντευξη τύπου που έδωσε για θέματα Παιδείας (12-11-2009), τις μονομερείς αποφάσεις και τη στοχοποίηση των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δήθεν ευθύνονται για τα «κακώς κείμενα» στην εκπαίδευση, επειδή διορίζονται, μετατίθενται και αποσπώνται, σύμφωνα με τους Νόμους του ελληνικού κράτους, τους οποίους οι κυβερνήσεις ψήφισαν. Ούτε μία λέξη για το τεράστιο έργο που επιτελούν καθημερινά κάτω από δυσμενείς συνθήκες (διπλοβάρδιες, ακατάλληλες αίθουσες, απουσία εποπτικών μέσων διδασκαλίας, βιβλίων κλπ), με χαμηλούς μισθούς και χωρίς καμιά ουσιαστική επιμόρφωση.

Είναι βέβαια δικαίωμα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να καθορίζει τις προτεραιότητες της, αλλά είναι επίσης και δικαίωμα των χιλιάδων εκπαιδευτικών να τις κρίνουν και να νιώθουν ότι, παρά τα ωραία λόγια, για ακόμη μια φορά βρίσκονται στο «στόχαστρο».

Επί της ουσίας των ζητημάτων που έθεσε η Υπουργός Παιδείας, επισημαίνουμε τα εξής:

Οι προσλήψεις στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση γίνονται με απολύτως αντικειμενικά, μετρήσιμα και διαφανή κριτήρια. Γι' αυτό το λόγο οποιαδήποτε σκέψη αλλαγής του συστήματος, όχι μόνο μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, αλλά θα μας βρει στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπισή του.

Συγκεκριμένα: Οι προσλήψεις γίνονται σήμερα σε ποσοστό 60% από τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και σε ποσοστό 40% από τον ενιαίο πίνακα των αναπληρωτών, ο οποίος καταρτίζεται με βάση το βαθμό επιτυχίας στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή με βάση την ημερομηνία λήψης του πτυχίου. Μια διαδικασία δηλαδή που είναι απολύτως αδιάβλητη.

Οι χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιοι συνάδελφοί μας έχουν προγραμματίσει τη ζωή τους με βάση τους ισχύοντες νόμους και δεν είναι «πειραματόζωα» για κανέναν. Για αυτό το λόγο και το σύστημα πρόσληψης είναι για εμάς αδιαπραγμάτευτο.

Σε ό,τι αφορά τις αποσπάσεις, το ΔΣ της ΔΟΕ από το 1998 έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση και έχει καταγγείλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τή ρουσφετολογική και αδιαφανή διαδικασία με την οποία «αξιοποίησαν» τις αποσπάσεις, σε υπηρεσίες και γραφεία, όλοι οι Υπουργοί Παιδείας. Χαρακτηριστικά:

Το 1998, ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι αποσπάσεις στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου, στις Διευθύνσεις εκπαίδευσης, στον Ο.Ε.Ε.Κ. κλπ δε γίνονται πλέον από το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΚΥΣΠΕ) αλλά από τον ίδιο τον Υπουργό Παιδείας!
Το 2002, με το Ν.2986 και παρά τις σφοδρές αντιδράσεις μας, δόθηκαν στους συγκεκριμένους αποσπασμένους, τα μόρια της οργανικής τους θέσης!
Η πολιτική αυτή ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Υπεύθυνοι λοιπόν για τη σημερινή κατάσταση δεν είναι οι εκπαιδευτικοί αλλά οι Υπουργοί Παιδείας που διαχρονικά, ρουσφετολογούσαν ασύστολα.

Το ΔΣ.της ΔΟΕ έχει καταθέσει και στη σημερινή Υπουργό Παιδείας συγκεκριμένη πρόταση, προκειμένου να σταματήσει αυτό το επαίσχυντο καθεστώς με την απαραίτητη προϋπόθεση να προσληφθεί μόνιμο διοικητικό προσωπικό για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Υπογραμμίζεται πως προσλήψεις μόνιμων διοικητικών υπαλλήλων στο Υπουργείο Παιδείας και στις υπηρεσίες του έχουν να γίνουν από το 1992.

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα θέματα, δηλώνουμε κατηγορηματικά την αντίθεσή μας σε κάθε προσπάθεια αξιολόγησης - χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και αμφισβήτησης της μόνιμης εργασίας τους που επιχειρείται με την εφαρμογή «εξετάσεων» στη διετία από την πρόσληψή τους.

Ύστερα από τα παραπάνω, το ΔΣ της ΔΟΕ καλεί την Υπουργό Παιδείας να ανακαλέσει τα μέτρα που εξήγγειλε και να προχωρήσει άμεσα σε διάλογο με τη ΔΟΕ για όλα τα θέματα που καταθέσαμε στο υπόμνημα της 19ης/10/2009.

Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την αναστάτωση που θα προκύψει στο χώρο της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η Ολομέλεια των Προέδρων της χώρας που θα πραγματοποιηθεί στις 27 του Νοέμβρη, θα πάρει τις οριστικές αποφάσεις, τόσο για τα μέτρα που εξήγγειλε η Υπουργός Παιδείας, όσο και για την παραπέρα πορεία του κλάδου

Από τη ΔΟΕ

Ειδικά Σχολεία Ορεστιάδας (6)

Τα προβλήματα της Ειδικής Εκπαίδευσης στην περιοχή μας παρακολουθούν με συνέπεια αυτά που ταλανίζουν γενικά την εκπαίδευση συν το κτιριακό που είναι από τα σοβαρότερα και μολονότι αναδείχθηκε πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια, δεν αντιμετωπίστηκε.

Δεν είχα την πρόθεση να ξανατοποθετηθώ δημόσια για το θέμα, αφού το έχω κάνει και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και στο προσωπικό μου blog (http://nikolaidisnikos.blogspot.com/). Εμφανίστηκε, όμως, στην εφημερίδα «Μεθόριος» την Πέμπτη 5/11/09 μια επιστολή με υπογραφή «Εκπαιδευτικοί Β. Έβρου», ουσιαστικά ανώνυμη δηλαδή, που θα μπορούσε να είναι και ανακοίνωση του Επαρχείου, μια που παραθέτει «επιχειρήματα» που ακούγονται από εκεί.

Οι επιλογές που έχουμε για τα Ειδικά Σχολεία είναι

1. Το παραχωρηθέν από το Δήμο Ορεστιάδας οικόπεδο των 15 στρεμμάτων περίπου στο Θούριο το οποίο
α) Έχει δόμηση που φτάνει τα 10.000 τ.μ.
β) Έχει συντελεστή κάλυψης 70%.
γ) Έχει άριστη προσβασιμότητα, όντας πολύ κοντά στους κόμβους του κάθετου άξονα.
δ) Έχει καλά μορφολογικά χαρακτηριστικά.
ε) Έχει δυνατότητα επεκτασιμότητας, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μέρος της συνολικής επιφάνειας για την ανέγερση του σχολικού συγκροτήματος και στη συνέχεια, όπως πρότεινε η παράταξή μας δια του κ. Σπάση, υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας κι άλλων χώρων που αφορούν στα άτομα με αναπηρίες όπως, χώροι ελεγχόμενης διαβίωσης, κέντρο ημερήσιας φροντίδας, χώρος επαγγελματικής εκπαίδευσης και ξενώνας.
στ) Έχει τη συναίνεση των άμεσα εμπλεκόμενων φορέων όπως το Τοπικό Συμβούλιο Θουρίου, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων των σχολείων, ο νομαρχιακός σύλλογος «Η Μέριμνα».
ζ) Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να εφάπτεται σε Δημοτικό Σχολείο, ικανοποιώντας παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά κριτήρια.
η) Δεν απαιτεί ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ κτιρίου για την εξεύρεση χώρου.

2. Το παραχωρηθέν από το Δήμο Διδυμοτείχου οικόπεδο με δύο κτίρια στο Σοφικό, το οποίο
α) Είναι περίπου 10 στρέμματα
β) Περιλαμβάνει δύο κτίρια, του Δημοτικού Σχολείου 1350 τ.μ. και του Γυμνασίου 900 τ.μ. περίπου.
Για να προχωρήσει η υλοποίηση του έργου κρίνεται ότι πρέπει να κατεδαφιστεί το ένα, το Δημοτικό Σχολείο, το οποίο σύμφωνα με έκθεση καταλληλότητας του Τμήματος Τεχνικής Υπηρεσίας Επαρχείου Β. Έβρου (834/9-9-09) «μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα όσον αφορά την ασφάλεια των μαθητών και είναι τόσο ασφαλές όσο ασφαλή είναι και όλα τα άλλα εν λειτουργία σχολικά κτίρια που σχεδιάστηκαν την ίδια περίοδο με τις ίδιες προδιαγραφές (1979) στην περιοχή μας. Για παράδειγμα το 3ο Δημοτικό Σχολείο Διδ/χου έχει παρόμοιο φέροντα οργανισμό και χτίστηκε την ίδια περίοδο».

Απλή ανάγνωση των δύο επιλογών αρκεί για να αποφανθεί οποιοσδήποτε αντικειμενικός κριτής πως τα Ειδικά Σχολεία πρέπει να κατασκευαστούν στο ελεύθερο από κτίσματα οικόπεδο με τις προοπτικές που επιπλέον ανοίγονται.

Όταν πριν δύο περίπου χρόνια διατυπώθηκε η ιδέα αξιοποίησης των δύο κτιρίων στο Σοφικό και η διαμόρφωσή τους, ώστε το συντομότερο να στεγάσουν τα Ειδικά Σχολεία, φάνηκε να είναι μια καλή ιδέα με τα δεδομένα που είχαμε τότε. Τα δεδομένα όμως άλλαξαν με πρώτο και κύριο ότι το ένα κτίριο δε μας «κάνει» και θέλουν να το κατεδαφίσουν.

Δεν γνωρίζω ποιες σκέψεις, ποια αντίληψη διαχείρισης του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας, ποια προσέγγιση σε διαδικασίες, ποια σκοπιμότητα υπερίσχυσε και δεν έγινε το αυτονόητο. Να ενημερωθούν οι φορείς για την εμπλοκή, να τοποθετηθούν επί των νέων δεδομένων και να αναζητηθεί άλλη λύση.
Αντί αυτού, συνέχισαν τις «μελέτες», σχεδίαζαν κατεδαφίσεις, έκαναν προγραμματισμό αξιοποίησης του ποσού που δεσμεύθηκε ως να μην ήταν δημόσιο χρήμα, καλλιέργησαν προσδοκίες σε διάφορους χώρους και άφησαν το χρόνο να περνά.
Επιπλέον δε, προσπαθούν να εντοπίσουν «πολιτική εκμετάλλευση και αντιπαράθεση των πόλεων». Η αλήθεια είναι ότι όταν είδαν πως «ξέμειναν» από επιχειρήματα, προσπάθησαν να υποδαυλίσουν τοπικισμούς.
Το πρόβλημα δεν τοπικιστικό. Είναι παιδαγωγικό, εκπαιδευτικό, χρηστής διαχείρισης και απλής λογικής.

Αποφασίστηκε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο να επισκεφθεί μια επιτροπή την Υπουργό Παιδείας για να ζητήσει αύξηση του ποσού και τροποποίηση της Υπουργικής Απόφασης. Ελπίζω η Υπουργός να ανταποκριθεί.
Ακόμη όμως κι αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα της αύξησης, με το ποσό των 5.000.000 ευρώ, είναι προφανές ότι φτιάχνουμε περισσότερο έργο σε κενό οικόπεδο απ’ ότι αν κατεδαφίζαμε κτίριο και, φυσικά, μας μένουν ανέγγιχτα τα δύο κτίρια στο Σοφικό, που είτε η εκπαίδευση είτε άλλος φορέας μπορούν να τα εκμεταλλευτούν.

Εν κατακλείδι, σκοπιμότητες μπορεί κανένας να αναζητήσει σε προτάσεις, ιδέες και σχέδια που αντίκεινται στη λογική.
Αν αφήσουμε τα υπονοούμενα, αν προτάξουμε το συμφέρον των Ειδικών Σχολείων, αν σεβαστούμε τη δημόσια περιουσία που με κόπο έχτισε ο ελληνικός λαός, η λύση είναι προφανής.
Θεωρώ πως, ακόμη κι αυτοί που αντιδρούν γιατί αλλιώς σχεδίασαν τις προοπτικές, θα έχουν όφελος, κατ’ αρχήν ηθικό, αν ταχθούν με το συμφέρον των Σχολείων, αφού θα μας δώσουν το δικαίωμα να συμπεράνουμε ότι δεν έχουν άλλες προτεραιότητες.

Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

του Δημήτρη Μαυρίδη (συγγραφέας-ερευνητής, εξειδικευμένος σε ζητήματα θρακικού ελληνισμού)

Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του 1922 και κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922. Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης, –της κύριας εστίας του Θρακικού Ελληνισμού, που βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο Ελληνικό Κράτος τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών–, θεωρείται σήμερα ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της. Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και κυριολεκτικά αδικαιολόγητη.

Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης σημαίνει για την Ελλάδα την απομάκρυνσή της από τη θάλασσα της Προποντίδας και τον Εύξεινο Πόντο. Η παρουσία των Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη θα είχε οδηγήσει σε τελείως διαφορετικές εξελίξεις: η Κωνσταντινούπολη δεν θα ήταν σήμερα μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων και η Τουρκία δεν θα μετέφερε το πληθυσμιακό και οικονομικό της βάρος προς το Αιγαίο, όπως συμβαίνει σήμερα. Αφήνουμε κατά μέρος την οικονομική και δημογραφική σημασία που θα είχε για την Ελλάδα η διατήρηση της Ανατολικής Θράκης.

Με την ευκαιρία λοιπόν της επετείου του δραματικού αυτού γεγονότος καλό είναι να θυμόμαστε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα, αφού ανάλογες συνθήκες υπάρχουν και σήμερα.

Η Μεγάλη Βρετανία, –άτυπη σύμμαχος των Ελλήνων– που βασιζόταν στην ασπίδα του Ελληνικού Στρατού για την κάλυψη των Στενών, της Κωνσταντινούπολης και της ουδέτερης ζώνης που κατείχε στη Μικρά Ασία, φάνηκε αμέσως μετά την εκκένωση της Μικράς Ασίας από τους Έλληνες, να επιδιώκει σαφώς, στην αρχή, την ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του Λόυδ Τζωρτζ, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ετοιμάζονταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία. Αντίθετα οι Γάλλοι, σε ανοικτή ρήξη προς τους Άγγλους, είχαν εκχωρήσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους, ακόμη και πολύ πριν τον Αύγουστο του 1922.

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1922 εκδηλώθηκε κρίση στις αγγλογαλλικές σχέσεις. Η Γαλλία διαχώρισε τη θέση της και υποστήριξε την απαίτηση των Τούρκων για προσάρτηση στην Τουρκία της Ανατολικής Θράκης και των Στενών, που οι Τούρκοι θα ουδετεροποιούσαν.

Τότε, η διάσταση στις γνώμες των Βρετανών ιθυνόντων και απροθυμία της αγγλικής κοινής γνώμης και των αποικιών για πολεμική εμπλοκή με τους Τούρκους, οδήγησαν, μαζί με την αφόρητη πίεση της Γαλλίας, στην απόφαση των Συμμάχων να εκκενωθεί από τους Έλληνες η Ανατολική Θράκη και να παραδοθεί στην Τουρκία ως αμοιβή για την προσέγγισή της στους Συμμάχους. Η θετική διάθεση ορισμένων Άγγλων προς τους Έλληνες, όπως αυτή του Λόυδ Τζωρτζ και του λόρδου Κώρζον, δεν ενισχύθηκε από τη μαχητικότητα, την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων που, δυστυχώς, δεν υπήρξαν.

Η απόφαση για την εκκένωση της Θράκης επικυρώθηκε από τους Συμμάχους στις 9.9.1922 μετά από θυελλώδεις συσκέψεις τριών ημερών στο Παρίσι, μεταξύ του Γάλλου πρωθυπουργού Πουανκαρέ και του Άγγλου υπουργού εξωτερικών Λόρδου Κώρζον. Οι παρακλήσεις του Βενιζέλου αντιμετωπίστηκαν την επαύριο παγερά από τον Πουανκαρέ.

Στο εύλογο ερώτημα του Λόρδου Κώρζον: “Ποιός θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;”, απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μην βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουσθεί με την Τουρκία.

Παραμένει το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός δεν ήταν σε θέση να διαπλεύσει την Προποντίδα και να επιτύχει την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ναυτική δύναμη και η δύναμη πυρός των ελληνικών θωρηκτών ήταν σημαντική με τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Υπήρχε επίσης και μία στρατηγική συνιστώσα στο να αρνηθούν οι Έλληνες να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση έφερνε αμέσως σε ευθεία αντιπαράθεση τους Συμμάχους με την Τουρκία κα το λιγότερο που θα κέρδιζαν οι Έλληνες ήταν πολύτιμος χρόνος. Η διάβαση των Τούρκων από τον Βόσπορο η τον Ελλήσποντο, που κατείχαν με ασθενείς δυνάμεις οι Άγγλοι, σήμαινε Αγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι που εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Βρισκόταν δηλαδή η νικημένη Ελλάδα σε θέση που της έδινε τη δυνατότητα να δημιουργήσει μία αγγλική ασπίδα και να αποφύγει νέα σύγκρουση με τους Τούρκους. Βέβαια, η ηττημένη χώρα δεν φαινόταν να έχει τις οικονομικές δυνατότητες για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ωστόσο, η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει ότι λαοί που είναι αποφασισμένοι και θέλουν να επιβιώσουν βρίσκουν τα μέσα για να αντισταθούν.

Στη διάσκεψη των Μουδανιών, που οργανώθηκε από τους Συμμάχους για τη σύναψη της ανακωχής, (20 έως 28.9.22), η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο βωβού παρατηρητή στον οποίο ανακοινώθηκαν οι εις βάρος του όροι, ωσάν οι Σύμμαχοι να ήσαν πραγματικά οι εμπόλεμοι με την Τουρκία. Ο σκοπός της διάσκεψης ανακωχής των Μουδανιών ήταν: οι Έλληνες θα έπρεπε να αποσυρθούν από την Ανατολική Θράκη. Το αντάλλαγμα εκ μέρους των Τούρκων ήταν ο σεβασμός της ουδέτερης συμμαχικής ζώνης και των Στενών μέχρι την τελική Διάσκεψη Ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων και των Τούρκων. Οι Έλληνες εκλήθησαν στα Μουδανιά για να αποδεχθούν τα σε βάρος τους τετελεσμένα γεγονότα. Έγινε δηλαδή εκεί, μία διευθέτηση των συμμαχικών σχέσεων με την Τουρκία, εξόδοις της Ελλάδας.

Η διάσκεψη άρχισε χωρίς τους Έλληνες, που δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύρια συζήτηση τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον Σπύρο Μαρκεζίνη το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: ” Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν”. Οι Έλληνες, απλώς προσήλθαν την επαύριο για να τους ζητηθεί να προσυπογράψουν ό,τι οι άλλοι αποφάσισαν εις βάρος τους. Η άλλη θλιβερή διαπίστωση είναι ότι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί φέρονταν ως σύμμαχοι της Τουρκίας, με μόνον τους απαυδημένους Άγγλους να διαπραγματεύονται, παρεμπιπτόντως τα συμφέροντα της Ελλάδας. Κατά τον Σπύρο Μαρκεζίνη “οι Έλληνες παρέμειναν βωβοί θεατές και οι Τούρκοι ήγειρον συνεχώς και νέας αξιώσεις”. Ο στρατηγός Σαρπύ με την καθοδήγηση του Φρακλίν Μπουγιόν, δέχθηκε όλα τα αιτήματα των Τούρκων. Ακολούθησαν οι Ιταλοί και μετά οι διστακτικοί Άγγλοι. ” Η Θράκη μάς παραδόθηκε χωρίς να ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός”, δήλωσε μετά από πενήντα χρόνια ο Ισμέτ Ινονού.

Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι : “Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα”, και : “ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των”. Ήταν ακόμη μία από τις εθνικές εκκαθαρίσεις του 20ου αιώνα, παρ’ όλο που το πρωτόκολλο της Ανακωχής των Μουδανιών αφορούσε μόνο την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από τον Ελληνικό Στρατό και όχι από τον ελληνικό πληθυσμό.

Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης σήμαινε τη μετακίνηση των 260.000 Θρακών προσφύγων με την οικοσκευή τους και μέρος της σοδειάς τους, όπως και την αποχώρηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι τον προηγούμενο μήνα, με την κατάρρευση του μετώπου της Μικράς Ασίας, είχαν καταφύγει στη Θράκη. Μετακινήθηκαν επίσης Αρμένιοι, Κιρκάσιοι και Τούρκοι αντικεμαλικοί των οποίων ο αριθμός δεν είναι γνωστός. Τη μετακίνηση συμπλήρωσε η αποχώρηση 70.000 περίπου στρατιωτών της Στρατιάς Θράκης, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν δυτικά του Έβρου. Μαζί και τελευταίοι αποχώρησαν οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι και η ελληνική χωροφυλακή. Κατά τις είκοσι ημέρες της εκκένωσης της Θράκης δηλαδή, μετακινήθηκαν προς δυτικά πάνω από 400.000 άτομα. Οι μετακινήσεις έγιναν με τραίνα, με πλοία και οδικώς με κάρα, τα οποία ήταν τότε διαθέσιμα στη Θράκη. Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης είχε ολοκληρωθεί το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου του 1922.

Παραθέτουμε, τέλος, τη μαρτυρία του Αλέξανδρου Μαζαράκη-Αινιάνος, από το βιβλίο του “Απομνημονεύματα”, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1948. Ο στρατηγός Μαζαράκης, ένας από τους πρωταγωνιστές της απελευθέρωσης της Θράκης το 1920, ήταν επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών τον Σεπτέμβριο του 1922.

«… Τον Σεπτέμβριον του 1922 εκλήθην εις το Υπουργείον των Εξωτερικών, όπου μου ανέθεσαν να αντιπροσωπεύσω την Ελλάδα εις την μέλλουσαν να συνέλθη την 20 Σεπτεμβρίου εις Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικών αντιπροσώπων της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και Ιταλίας, προς σύναψιν ανακωχής. …

»Σημειωτέον ότι και εγώ και η κυβέρνησις ενομίζαμε ότι επρόκειτο μόνον περί ανακωχής, περί των γραμμών δηλαδή όπισθεν των οποίων θα έμενεν ο ελληνικός και ο τουρκικός στρατός μέχρι της συνθήκης της ειρήνης, ως άλλως εξήγετο και από την διακοίνωσιν των δυνάμεων.

»Της επιτροπής μετείχον εκ μέρους της Αγγλίας ο στρατηγός Χάριγκτον, της Γαλλίας ο στρατηγός Σαρπύ, της Ιταλίας ο στρατηγός Μομπέλλι, της Τουρκίας (τον οποίον διόλου δεν συνήντησα) ο στρατηγός Ισμέτ Πασσάς. Ούτοι δεν ανέμενον την άφιξίν μας αλλά συνεδριάσαντες την 20–21 είχον ήδη παρασκευάσει το κείμενον της ανακωχής το οποίον και μας παρουσίασαν προς αποδοχήν την 22αν. Εις την πρώτην συνεδρίασιν της 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην επί αγγλικού θωρηκτού, μας επέδειξαν κείμενον έτοιμον της συνθήκης της ανακωχής εις το οποίον είχον μείνει σύμφωνοι οι Τούρκοι και οι τέως σύμμαχοί μας, χωρίς καν να μας ερωτήσουν. Δια τούτο ωρίζετο η άμεσος εκκένωσις της Θράκης υπό του ελληνικού στρατού μέχρι τον Έβρον και ότι επρόκειτο μόνον να συζητηθούν αι λεπτομέρειαι της εκτελέσεως. Εδήλωσα αμέσως ότι το κείμενον τούτο προδικάζει την συνθήκην της ειρήνης, ότι εγώ ήλθον δια να συζητήσω περί ανακωχής και όχι δια να ακούσω την άμεσον κατάληψιν της Θράκης υπό των Τούρκων και ότι υπό τοιούτους όρους θεωρώ τούτο απαράδεκτον και ούτε οδηγίας τοιαύτας έχω, ούτε καν θέλω να λάβω γνώσιν. Κατά την διεξαχθείσαν συζήτησιν ο Γάλλος αντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ εζήτει με νευρικότητα και εκβιαστικώς να μας πιέση εις άμεσον αποδοχήν των πάντων, επισείων τους κινδύνους της παρελκύσεως, αφού δήθεν οι σύμμαχοι ανέλαβον να πείσουν τον Κεμάλ να μη διαπεραιωθή εις Ευρώπην και μας καταδιώξη και παρεχώρησαν εις αυτόν την Θράκην, η οποία παραχώρησις είναι οριστική. …

»Υπό τας συνθήκας ταύτας μετέβην εις την επί του αντιτορπιλλικού σύσκεψιν όπου ευθύς αμέσως εδήλωσα ότι μη γενομένης δεκτής ουδεμιάς ημετέρας προτάσεως δεν δύναμαι να υπογράψω. …

»Αλλά θα ήτο η ιδία η στάσις της Αγγλίας εάν έβλεπε μετ’ ολίγας ημέρας, μετά ένα μήνα, σημαντικήν εις τη Θράκην ελληνικήν δύναμιν με την στερράν απόφασιν να κρατήση και να αμυνθή αυτής; Θα ήτο διατεθειμένη τότε να συμμετάσχη με τας δύο άλλας δυνάμεις εις εκβιαστικά εναντίον της Ελλάδος μέτρα; Και επί πλέον, εάν αφιέμεθα μόνοι απέναντι των Τούρκων, θα ηδύναντο αυτοί, ενόσω με τον στόλον μας είμεθα κύριοι της Προποντίδος, να διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις εξ Ασίας εις Θράκην; Βεβαίως όχι. Υπάρχει λοιπόν βάσιμος ελπίς ότι εάν παρετείναμεν την εκκρεμότητα, μη δεχόμενοι την εκκένωσιν της Θράκης και εν τω μεταξύ συντόνως ενισχύαμεν και ωργανούμεν τας εκεί στρατιωτικάς δυνάμεις μας, η μεν Ευρώπη δεν θα ήτο ηνωμένη δια να επέμβη, οι δε Τούρκοι δεν θα είχον εις χείρας των κανέν όπλον δια να εκβιάσουν και ημάς και την Ευρώπην.

»Προκειμένου, επαναλαμβάνω, δια τόσον μεγάλον έπαθλον όπως η Θράκη, ήξιζε τον κόπον να μεταχειρισθή η Ελλάς όλα τα μέσα δια να την κρατήση, φθάνουσα μέχρι του τελευταίου σημείου, όπου θα έβλεπε πλέον ότι η αντίστασίς της ήτο άσκοπος και εγέννα δεινοτέρους κινδύνους.

»Νομίζω λοιπόν ότι και ο Βενιζέλος εν Παρισίοις και η επανάστασις εν Αθήναις έσπευσαν πολύ, χάσαντες απ’ αρχής κάθε ελπίδα, να αποδεχθούν την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης….» ΠΗΓΗ:http://olympia.gr

Αποφεύγω τις μακροσκελείς αναρτήσεις, αλλά η συγκεκριμένη, νομίζω, ότι αξίζει να διαβαστεί και από τους πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης και από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες.

Ουσιαστικό πρόγραμμα και όχι ...ρητορείες!

Επειδή πολλά λέγονται για το έλλειμμα και τη... «δημιουργική λογιστική» που επανήλθε στον προϋπολογισμό μαζί με τον κ. Παπακωνσταντίνου, κρίνω σκόπιμο να δημοσιεύσω ορισμένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του κ. Μανώλη Δρεττάκη την περασμένη Κυριακή στο «Παρόν».

Οι απόψεις του αποκτούν ιδιαίτερη αξία αφού δεν προέρχονται από ένα στέλεχος της αντιπολίτευσης , αλλά από ένα ιστορικό στέλεχος του ΠαΣοΚ , πρώην υπουργό και αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων. Υπόψη ότι ο κ.Δρεττάκης υπήρξε ο συντάκτης του πρώτου Προϋπολογισμού του ΠΑΣΟΚ το 1981 που (σχεδόν) εφαρμόστηκε στο σύνολό του.

Το ιστορικό στέλεχος του ΠαΣοΚ στην ερώτηση της δημοσιογράφου πως σχολιάζει την εξαγγελία του κ. Παπακωνσταντίνου για τη συγκρότηση επιτροπής για να καταγράψει την οικονομική κατάσταση της χώρας, απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια:

«Απορώ και εξίσταμαι για το πώς ο υπουργός Οικονομικών πηγαίνει στην ΕΕ και δηλώνει ότι το έλλειμμα είναι 12,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια λέει ότι.... θα συστήσει επιτροπή για να εκτιμήσει το πραγματικό έλλειμμα. Πρόκειται περί προφανέστατης αντίφασης.

Τι θα κάνει ακριβώς; Θα αναθεωρήσει αυτό που είπε στον κ. Αλμούνια; Είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Κακώς το ΠΑΣΟΚ έλεγε για την απογραφή που έκανε η ΝΔ. Τώρα κάνει ακριβώς το ίδιο. Αν τη λέει καταγραφή και όχι απογραφή, δεν θα παίζουμε με τις λέξεις.

Από το τελικό ποσόν που θα προκύψει θα πρέπει να μελετηθεί ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ του ελλείμματος αφορά τη διαχείριση της ΝΔ και ΠΟΙΟ την τρίμηνη διαχείριση του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, να εκτιμηθεί ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ του ελλείμματος οφείλεται στην προκάτοχο της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής των μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς επίσης και της εφαρμογής των παροχών ή των μέτρων που θα πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά θα πρέπει να αναφέρονται ξεκάθαρα στον Προϋπολογισμό, για να υπάρχει -όπως λέει ο πρωθυπουργός- διαφάνεια».

Στην ερώτηση της δημοσιογράφου εάν βλέπει ανάκαμψη της οικονομίας με το πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει το ΠαΣοΚ σήμερα, ο κ. Δρεττάκης δίνει μαθήματα αντικειμενικότητας απαντώντας:

«Δεν έχει εξαγγείλει κανένα πρόγραμμα. Όσα είπε προεκλογικά είναι γενικότητες, οι οποίες χρειάζεται να αποκρυσταλλωθούν σε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που όμως δεν υπάρχει.
Από ουσιαστικό πρόγραμμα -και όχι από εξαγγελίες και ρητορείες- θα εξαρτηθεί εάν θα βγούμε σιγά σιγά από το τούνελ».

Σχετικά με τα 2,5 - 3 δις, που έλεγε ο κ. Παπανδρέου ότι θα διαθέσει προκειμένου να κινηθεί η αγορά , αλλά και την αύξηση των μισθών ,ο κ. Δρεττάκης είναι σκληρά κάθετος, απαντώντας:

«Τα 2,5 με 3 δισ. είναι το 1% του ΑΕΠ. Τι μπορεί να κάνει αυτό; Εδώ η προηγούμενη κυβέρνηση έδωσε 28 δισ. και δεν έκανε τίποτα. Πρόκειται περί γελοίου ποσού.
Η κυβέρνηση πάλι υποστηρίζει ότι με τις αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις θα κινηθεί η αγορά.
Συγγνώμη, αλλά για πάρτε τον μισθό τον δικό σας, τι …σημαίνει 1,5% αύξηση;»

Ο κ. Δρεττάκης προσγειώνει πολλούς (πολιτικούς και πολίτες) ανώμαλα αφού στην ερώτηση εάν μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα στην οικονομία μας μέσα σε 100 ημέρες, απαντά:
«Να δούμε αν θα αντιστραφεί ... σε τέσσερα χρόνια».

ΠΗΓΗ:http://politis-gr.blogspot.com

Σύμφωνα με στοιχεία, οι Έλληνες είναι οι πιό σκληρά εργαζόμενοι

Οι Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο ευρωπαίο πολίτη -κατά μέσο όρο 42 ώρες εβδομαδιαίως, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες και τα οποία αφορούν το δεύτερο τρίμηνο του 2009.

Ο μέσος όρος εργασίας εβδομαδιαίως στην ΕΕ των 27 είναι 40,3 ώρες και στην ευρωζώνη 40 ώρες.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στη σχετική κατάταξη τους Έλληνες ακολουθούν οι Τσέχοι (41,6 ώρες εβδομαδιαίως), οι Αυστριακοί (41,5 ώρες) και οι Πολωνοί (41,4 ώρες ) ενώ σε εβδομαδιαία βάση τις λιγότερες ώρες στην ΕΕ εργάζονται οι Φιλανδοί (37,8 ώρες), οι Δανοί (38 ώρες) και οι Σουηδοί (38,1 ώρες).

Παράλληλα, η Ελλάδα εμφανίζει από τα χαμηλότερα ποσοστά μερικής απασχόλησης στην ΕΕ: Το μερίδιο της μερικής απασχόλησης σε σχέση με τη συνολική απασχόληση φτάνει το 6% στην Ελλάδα με 18,8% στην ΕΕ και 20% στην ευρωζώνη.

Στους «27» η μερική απασχόληση είναι περισσότερο διαδεδομένη στην Ολλανδία (48,2%) και τη Σουηδία (27%) και λιγότερο στη Βουλγαρία (2,6%) και τη Σλοβακία (4%).

ΠΗΓΗ:http://apolitistosteki.blogspot.com

Σημεία των καιρών

Υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής

Ένα λαµπρό υπόδειγµα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση των Ηνωµένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαµογελάσει:

Ο λόγος του Έλληνα εκπροσώπου στα ΗΕ.

«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο.
Όταν δάµασε τον Βουκεφάλα , κατά τον γυρισµό του και περνώντας τον Αξιό και ßλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν µια καλή ευκαιρία για µπάνιο.
Έßγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούµπησε στον ßράχο και µπήκε στο νερό.
Όταν ßγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί.
Τα είχε κλέψει ένας Σλάßος της Μακεδονίας.»

Τότε πετάχτηκε οργισµένος ο Σλαßοµακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει
«Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάßοι δεν ήταν εκεί, τότε.»

Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαµογέλασε και είπε:
«Τώρα που το ξεκαθαρίσαµε αυτό, µπορώ να ξεκινήσω την οµιλία µου...»!