(ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
Γ. ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΣ (ΕΘΝΟΣ): Κύριε Πρόεδρε, περιγράψατε τις τελευταίες ημέρες μία πολύ άσχημη, τραγική εικόνα θα έλεγα, για την Οικονομία. Και μάλιστα είπατε ότι πήγατε σε εκλογές γιατί δεν αντέχει ο τόπος την παρατεταμένη εκλογολογία, για οποία, όπως είπατε, φταίει το ΠΑΣΟΚ.
Αν στις 4 Οκτώβρη κανένα κόμμα δεν πάρει αυτοδυναμία, εσείς είστε έτοιμος να συνεργαστείτε με το ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, αν το επιτρέπουν τα αριθμητικά δεδομένα, για να βάλετε φρένο σε μία πολιτική αστάθεια εν μέσω κρίσης;
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καταρχήν, ποτέ, ούτε έχω μιλήσει, ούτε περιγράψει, ούτε υπαινιχθεί για ‘’τραγική κατάσταση της Οικονομίας’’. Λέω - το πιστεύω και αποδεικνύεται από τους αριθμούς, όχι τους δικούς μας αριθμούς, αλλά της Eurostat - ότι η ελληνική οικονομία και κοινωνία βιώνει την κρίση ηπιότερα από, αν όχι όλες τις άλλες, πάντως τις περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η Γερμανία έχει ύφεση με ρυθμό ανάπτυξης στο -5%. Εκεί περίπου κινούνται και όλες οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Εμείς, θα είμαστε λίγο πάνω, λίγο κάτω από το 0. Είναι σαφής η διαφορά.
Στην Ισπανία η ανεργία βρίσκεται σε εκρηκτική πορεία (ξεπερνάει το 17%). Εμείς - κακό είναι ότι έχουμε αύξηση, δεν υπάρχει αμφιβολία - αλλά εν πάση περιπτώσει μια ελεγχόμενη αύξηση. Η ανεργία και μέσα στην καρδιά της κρίσης είναι χαμηλότερη από ό,τι ήταν το 2004. Αυτή είναι η αλήθεια. Και σημαίνει ότι δεν βρισκόμαστε σε τραγική κατάσταση.
Εκείνο όμως που αυτή την ώρα προέχει, είναι επιτέλους να δούμε κατάματα τις χρόνιες παθογένειες που έχουμε. Και νομίζω ότι τις έχω παρουσιάσει πολύ καθαρά και στο διάγγελμα της περασμένης Τετάρτης και χθες.
Πρώτον, είναι ανάγκη να θεραπεύσουμε τις δυσλειτουργίες του δημόσιου τομέα. Αναφέρομαι κυρίως στη διάσταση των δαπανών.
Δεύτερον, είναι ανάγκη να χτυπηθούμε ευθέως, ανοικτά, με τη φοροδιαφυγή. Δεν μίλησα ποτέ για αύξηση φόρων. Εννοώ ότι δεν μπορεί κανείς να κλέβει - με συγχωρείτε για την οξύτητα της έκφρασης - το κοινωνικό σύνολο. Επιτέλους!
Τρίτον, να συνεχίσουμε, με ακόμα μεγαλύτερη ορμή, τις διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή είναι η συνταγή. Η συνταγή αυτή, όχι μόνο «μπορεί», είναι βέβαιο ότι θα αποδώσει. Χρειάζεται όμως προσπάθεια. Συνεκτική προσπάθεια, επίμονη, συνεπή, δύο ετών.
Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας: Πιστεύω ότι όλα αυτά μπορεί να τα κάνει μόνο μία κυβέρνηση που έχει καθαρή στόχευση, καθαρό πολιτικό λόγο, καθαρό μήνυμα, την απόφαση να προχωρήσει σε αυτές τις δύσκολες αποφάσεις, σε αυτόν τον –αν θέλετε- ανηφορικό δρόμο.
Κατά συνέπεια, πιστεύω σε ισχυρές πλειοψηφίες. Δεν πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να βοηθήσουν σε τέτοιες καταστάσεις. Και πάντως δεν πιστεύω ότι τα αντικειμενικά δεδομένα της πολιτικής ζωής της χώρας δείχνουν ή επιτρέπουν μια τέτοια προοπτική.
Εν πάση περιπτώσει, επειδή με ρωτήσατε και κάτι πολύ συγκεκριμένο, έχω ξεκαθαρίσει απόλυτα, εδώ και πολύ καιρό, πολλά χρόνια, την άποψή μου για το ΛΑΟΣ. Εγώ πιστεύω, και το πιστεύω βαθύτατα, ότι είναι ένα κόμμα με ακραία ανευθυνολογία, που ρέπει στον λαϊκισμό. Με τα άκρα δεν συνεργάζομαι. Και, κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμία σκέψη, καμία προοπτική, καμία πρόθεση τέτοιας συνεργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου